Ζω με τις επιλογές μου-Του εκπαιδευτικού Λάζαρου Κόλλια

‘Hταν  καλοκαίρι… το θυμάμαι μέχρι τώρα. Σούρουπο. Εσύ καθόσουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μας σκεπτική. Ίσως αγχωμένη για τις εξετάσεις μου, ίσως πιεσμένη από μια δύσκολη μέρα. Ανέκφραστη και αφοσιωμένη απερίσπαστα στις υποχρεώσεις του σπιτιού. Με το βλέμμα σου αναζητούσες κάτι. Ο πατέρας, όπως πάντα, πολυάσχολος και συνάμα λιγομίλητος. Απόμακρος ,πεισματάρης, δουλευταράς. Από μικρή ηλικία στη βιοπάλη δεν του έπιανες εύκολα κουβέντα. Μόνο σε γιορτές και όταν έπινε ένα ποτηράκι παραπάνω έσκαγε κάποιο χαμόγελο. Εσύ ήσουν εξωστρεφής, αλέγρος τύπος.

–         Φρόντισε να περάσεις στη σχολή που επιθυμείς. Να φύγεις από  ‘δω. Μη κοιτάς εμένα. Εγκλωβίστηκα  σε μια επαρχιακή πόλη από μικρή και οι επιλογές μου ήταν συγκεκριμένες. Είχα όνειρα, φιλοδοξίες, να ταξιδέψω, να γνωρίσω τον κόσμο. Απέτυχα σε όλα. Βιώνω μοναξιά.

–         Και εμείς; Δε σου καλύψαμε κάπως το κενό;

–         Eσείς… αχ εσείς… ζω και αναπνέω για σας αλλά και αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Η δουλειά μου είναι μονότονη και η σχέση μου με τον πατέρα σου πλέον συμβατική. Ξεχνιέμαι λίγο με την θεία σου την Μαρώ που παίζουμε κάνα χαρτάκι αλλά… βλέπεις,  έπρεπε να παντρευτώ, να δημιουργήσω οικογένεια. Έπρεπε  να βρω μια δουλειά, έπρεπε από μικρή ηλικία να γίνω καλή μάνα. Έπρεπε…

Πήρε μια βαθιά ανάσα, έτοιμη να δακρύσει, συγκρατήθηκε.

–         Ναι γλυκιά μου μανούλα αλλά ήσουν δίπλα μας. Ξενύχτησες για μας, ανησύχησες για μας. Αγχωνόσουν για κάθε μας βήμα και μας παρακινούσες με τον δικό σου τρόπο. Και τώρα που δίνω εξετάσεις είσαι πλάι μου. Με προτρέπεις να ανοίξω τα φτερά μου και να ζήσω με τις επιλογές μου. Θα τα καταφέρω και εγώ να γίνω καλή μάνα σαν και σένα;

Aπόλυτη σιωπή… σκέψεις, σκέψεις, προβληματισμοί για μια καλύτερη ζωή. Όνειρα, ελπίδες, ματαίωση.

–         Και τώρα που παίρνω διαζύγιο από τον Θάνο; Πού να φανταζόσουν εσύ διαζύγιο; Στο ΄χα πει μανούλα… οι καιροί αλλάζουν, οι ανθρώπινες σχέσεις μεταβάλλονται. Πολλαπλοί ρόλοι, δύσκολα επιτεύξιμοι. Τουλάχιστον  ζω με τις επιλογές μου, όπως με συμβούλεψες, και δεν προσμένω δεύτερη ζωή…

        Mαμά… μαμά… τελείωσα το διάβασμα. Θέλεις να κουβεντιάσουμε;

                                                                                 Λάζαρος  Ι. Κόλλιας

                                                                                       Εκπαιδευτικός

Σχετικά