Η φύση ξέρει από μόνη της να ξεπερνά τις αρρώστιες και να βρίσκει το δρόμο της ακόμη και όταν όλα δείχνουν ότι έχουν τελειώσει. Τελευταία οι επιστήμονες διαπίστωσαν – και αυτό τους κάνει εντύπωση- ότι οι νυχτερίδες, όταν κάποια από αυτές είναι άρρωστη- κρατάνε αποστάσεις στην κοινότητα τους και δεν συγχρωτίζονται.
Για να επιβεβαιώσουν μάλιστα την ανακάλυψη τους αυτή, οι επιστήμονες μόλυναν εσκεμμένα νυχτερίδες και στη συνέχεια παρατήρησαν τη συμπεριφορά της κοινότητας. Τα άρρωστα πλάσματα άρχισαν να σχετίζονται με λιγότερους συντρόφους, πέρασαν λιγότερο χρόνο με άλλους και ήταν λιγότερο κοινωνικά συνδεδεμένα με υγιείς συντρόφους.
Μάλιστα σε μια άλλη έρευνα διαπιστώθηκε πως οι νυχτερίδες είναι φορείς διαφόρων ιών και μάλιστα κορωνοϊών και μπορούν και επιβιώνουν δίχως ο ιός να τις επηρεάζει και να τις αρρωσταίνει. Ουσιαστικά προσδιόρισαν μηχανισμούς που εξισορροπούν τη δραστηριότητα των βασικών πρωτεϊνών οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη μεσολάβηση της ανοσίας και των φλεγμονωδών αποκρίσεων. Ξεκίνησαν λοιπόν να μελετούν τον τρόπο που οι νυχτερίδες αντιμετωπίζουν τον ιό.