Στην Ελλάδα δυστυχώς όλα τείνουν να ευτελίζονται ,όχι από εκείνους που εμπλέκονται άμεσα και προσωπικά σε σοβαρά ζητήματα, αλλά από εκείνους που στο όνομα των δημοσίων σχέσεων, των τηλεθεάσεων και της ενίσχυσης της επιρροής τους χρησιμοποιούν τη συγκυρία για να ακουστεί το όνομά τους.
Ο Γιώργος Λιάγκας επικαλείται την ιδιότητα του δημοσιογράφου, έστω παλαιόθεν. Όφειλε, λοιπόν, να γνωρίζει από πρώτο χέρι πως μία καταγγελία τόσο σοβαρή όσο η σεξουαλική επίθεση από βουλευτή κατά νεαρού δημοσιογράφου δεν μπορεί να σταθεί χωρίς να κατονομάζεται ο δράστης αυτής της ενέργειας. Ο ίδιος ο καταγγέλλων χρησιμοποιεί τη φράση «σεξουαλική επίθεση» και όχι εκείνη της «σεξουαλικής παρενόχλησης». Συμπεραίνουμε ότι ο Γιώργος Λιάγκας γνωρίζει κάποια στοιχειώδη ελληνικά ώστε να αντιλαμβάνεται το ειδικό βάρος των λέξεων. Πιθανώς να ζητάμε πολλά ωστόσο. Την προηγούμενη φορά κατά την οποία ο Γιώργος Λιάγκας υπέπεσε στο σοβαρότατο ατόπημα να χαριεντιστεί, εκείνος και το πάνελ του, με την υπόθεση φοιτήτριας η οποία υπέστη σεξουαλική επίθεση στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου είχε δείξει πως δεν αντιλαμβάνεται επακριβώς το ειδικό βάρος των λέξεων και των εννοιών.
Εν πάση περιπτώσει, ο τηλεοπτικός παρουσιαστής όφειλε, λοιπόν, να γνωρίζει πως σε μία τόσο σοβαρή καταγγελία, όταν δεν κατονομάζεται εκείνος ο βουλευτής που προέβη στην απεχθή ενέργεια, τότε διασύρεται η ίδια η Βουλή εν τω συνόλω της. Προφανώς και δεν αποτελεί πρόβλημα ο ερωτικός προσανατολισμός ενός εκάστου των βουλευτών. Ούτε πρέπει να απασχολεί τη δημόσια σφαίρα το πώς βιώνει ο καθείς εκ των τριακοσίων τη δική του ερωτική ταυτότητα. Το ζήτημα αποκτά δημόσια διάσταση από τη στιγμή που κάποιος ή κάποια εκ του σώματος των βουλευτών ξεπερνά τα όρια, ενοχλεί, παρενοχλεί, αδικοπραγεί ή και εγκληματεί.
Η κοινωνία είναι ιδιαίτερα φορτισμένη αυτή την περίοδο από τις συνεχείς και οδυνηρές αποκαλύψεις που αγγίζουν τον καλλιτεχνικό, τον δημοσιογραφικό και τον πανεπιστημιακό χώρο. Πρόσωπα υπεράνω υποψίας αποκαθηλώνονται εν μία νυκτί. Προσωπικότητες αποδεκτές και υπερτιμημένες κατακρημνίζονται. Δεν μπορεί, λοιπόν, μέσα σε μία συλλογική ψυχολογία ο κάθε τηλεοπτικός παρουσιαστής να προβαίνει σε αποκαλύψεις περί σεξουαλικής επίθεσης χωρίς να κατονομάζει τον δράστη όταν μάλιστα αυτός έχει εκλεγεί με τη λαϊκή ψήφο.
Είναι φυσικό, λοιπόν, η σκέψη να οδηγείται σε κάποια συμπεράσματα τα οποία δεν τιμούν ούτε τον καταγγέλλοντα, ούτε την τηλεόραση, ούτε και τη δημοσιογραφία. Οδηγείται, δηλαδή, ο πολίτης στο συμπέρασμα πως αυτό το καταγγελτικό σκηνικό και το περιεχόμενο της καταγγελίας γίνονται για λόγους τηλεθέασης και δημοσίων σχέσεων. Όταν μάλιστα προέρχονται από άτομα τα οποία έχουν διακριθεί για την απίστευτη ελαφρότητα των κοινωνικών ανακλαστικών τους.
Με λίγα λόγια, ο Γιώργος Λιάγκας, αν επιθυμεί να διατηρήσει ίχνη σοβαρότητας, τότε θα πρέπει αμέσως να αποκαλύψει το όνομα εκείνου που του επιτέθηκε σεξουαλικά ενώ ήταν κοινοβουλευτικός συντάκτης. Ας σοβαρευτεί επιτέλους και αυτός και οι συντελεστές της τηλεοπτικής παραγωγής στην οποία συμμετέχει.
zougla.gr
