Τέσσερις μήνες χωρίς συγκοινωνίες τα χωριά στο δήμο Θήβας

ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΑ ΧΩΡΙΑ

Σχεδόν τέσσερις μήνες έχουν μείνει πλέον χωρίς συγκοινωνίες τα χωριά στο δήμο Θήβας. Οι κάτοικοι και όσοι επιθυμούν να μετακινηθούν, έστω για τους λόγους που επιτρέπονται αυτήν την περίοδο, βιώνουν έναν ιδιότυπο αποκλεισμό για μετακινήσεις με τις συγκοινωνίες, χωρίς κανένα δρομολόγιο προς και από τα χωρία.

Οι πιο ηλικιωμένοι και όσοι δεν έχουν αυτοκίνητο ή και δεν οδηγούν, αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες.

Ο κορωνοϊός, η καραντίνα, το κόκκινο στη Βοιωτία και το δήμο Θήβας, αποτελέσαν την αφορμή για να διακοπούν τα δρομολόγια.  Και η προβληματική από πριν κατάσταση κατέληξε σε αδιέξοδο.

Τα περιοριστικά μέτρα δε σημαίνουν όμως και πλήρη αποκλεισμό με την καθολική απουσία δρομολογίων.

Υπάρχουν μια σειρά από πολύ βασικές ανάγκες που απαιτούν μετακινήσεις, όπως επίσκεψη σε γιατρό, φαρμακείο, σούπερ μάρκετ, δημόσια υπηρεσία, τράπεζα, που επιτρέπονται αυτήν την περίοδο και με όλα αυτά, μοιάζουν με πολυτέλεια.

Να προσθέσουμε την πραγματοποίηση των εμβολίων και την ανάγκη πρόσβασης στα εμβολιαστικά κέντρα. Η πολιτεία σωστά έδωσε προτεραιότητα στους μεγαλύτερους σε ηλικία για τα εμβόλια και τα ραντεβού συνεχίζονται κανονικά, αλλά υπάρχει και το θέμα της μετακίνησης.

Μια διέξοδος θα μπορούσε να ήταν οι μαζικοί εμβολιασμοί σε χωριά ή τουλάχιστον σε όσους δεν μπορούν να μετακινηθούν λόγω προβλημάτων υγείας ή ηλικίας.

Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο όλη αυτήν την περίοδο, καθώς σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι εφικτή ούτε η πρόσβαση και επαφή με παιδιά και άλλους οικείους συγγενείς για να καλυφθούν αυτές οι ανάγκες.

Το ΚΤΕΛ ως επιχείρηση με έσοδα – έξοδα υπόκειται στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και είναι αναμενόμενο να επεξεργαστεί όλα τα σενάρια που επηρεάζουν την ελκυστικότητα της υπηρεσίας που παρέχει (τιμολογιακή πολιτική, λειτουργικά, μη λειτουργικά, ελαστικά και ανελαστικά κόστη, συχνότητα δρομολογίων κλπ) προκειμένου να εξαντλήσει τα περιθώρια βιωσιμότητας και κερδοφορίας. Ήδη οι συνέπειες από τα μέτρα κατά της πανδημίας, είναι ιδιαίτερα επώδυνες.

Από την άλλη πλευρά, οι πολίτες θέλουν αξιόπιστες, υψηλής ποιότητας και φθηνές συγκοινωνίες.

Δεν είναι μόνον η αναντιστοιχία ότι δεν βλέπουν ανταπόκριση, ενώ πληρώνουν φόρους και τέλη. Ειδικά σε κάποιες περιοχές που συνεισφέρουν δυσανάλογα πολύ σε σχέση με αυτά που απολαμβάνουν ως ανταπόδοση. Είναι αυτό, αλλά είναι και η αδιαφορία που εισπράττουν, είναι ότι βλέπουν πως δεν έχουν ένα χέρι βοήθειας, όπως θα ανέμεναν και προσδοκούσαν.

Ο δήμος οφείλει να μεριμνήσει και να εξασφαλίσει ισότιμη μεταχείριση των πολιτών και τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις και συνθήκες πρόσβασης στην έδρα του δήμου.

Το χειρότερο είναι να μην υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο σε οποιαδήποτε δυσκολία προκύπτει και ειδικά στο πολύ βασικό θέμα της μετακίνησης.

Λύσεις υπάρχουν, έχουν εφαρμοστεί αλλού με επιτυχία. Ο δήμος δε χρειάζεται να ανακαλύψει τον τροχό, αρκεί να αναζητήσει τις λύσεις με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.

Διαφορετικά ας υπάρχουν καθαρές κουβέντες για να μην καλλιεργούνται «υψηλές» προσδοκίες.

Οι πολίτες με την υπερηφάνεια που τους διακρίνει, θα τη βρούνε την άκρη. Ήδη το κάνουν. Η κοινωνία πάντα βρίσκει τρόπους αυτοοργάνωσης. Όμως άλλο είναι το ζητούμενο.

Θωμάς Κιούσης, δημοτικός σύμβουλος δήμου Θηβαίων.