Αναμφίβολα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν πηγές πληροφόρησης, ενημέρωσης, και δίνουν βήμα λόγου σε πολλούς ανθρώπους. Μ΄ αυτή την έννοια προωθούν το διάλογο, ενισχύουν τον πλουραλισμό, προάγουν τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας. Είναι λογικό, λοιπόν, να προσδοκά κανείς μια κοινωνία σοφότερη, ωριμότερη και πολιτικά πιο ορθολογική σε σχέση με το παρελθόν.
Ένα παρελθόν κατά το οποίο οι πολιτικές -και μη – συζητήσεις πραγματώνονταν στην πλατεία και στο καφενείο. Εκεί, όπου συμμετοχή είχαν αποκλειστικά άνδρες -θαμώνες- σ΄ αυτά τα στέκια, και τις εντυπώσεις τις κέρδιζαν λαλίστατοι και φλύαροι “ρητορολάγνοι”. Οι υπόλοιποι ενημερώνονταν από εφημερίδες ή από την τηλεόραση και σχολίαζαν τα θέματα της επικαιρότητας με φειδώ και το δέοντα σεβασμό.
Αντιθέτως, στη σημερινή εποχή οι πολίτες σχολιάζουν την επικαιρότητα με βάναυσο και πολλές φορές φρικαλέο τρόπο. Προσεγγίζουν θέματα που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους, φανατίζονται με το παραμικρό, σπιλώνουν συνειδήσεις απροκάλυπτα. Για του λόγου το αληθές, παρατηρούμε σχολιαστές του facebook να λογομαχούν για την πανδημία με δογματικό τρόπο, να κριτικάρουν υπερφίαλα τον χειρισμό μιας φυσικής καταστροφής, να εκφέρουν με φαιδρό τρόπο ψευδο – επιστημονικό λόγο.
Αναρωτιέται εύλογα κανείς μετά από τόσους κρουνούς πληροφόρησης. Γιατί ασκείται άγονη και συχνά εμπαθή κριτική απέναντι σε πολιτικούς, γιατρούς, εκπαιδευτικούς και πολλούς άλλους επιστήμονες; Γιατί οι μαθητές μας, ενώ έχουν πρόσβαση σε ποσότητα πληροφόρησης, αδυνατούν να διατυπώσουν ορθώς προφορικό και γραπτό λόγο; Με ποιο τρόπο θα κατευθύνουμε τον εαυτό μας και τους συμπολίτες μας στην αναζήτηση της αλήθειας;
Η επιφανειακή προσέγγιση ενός θέματος δεν συνιστά εκ των προτέρων και κατοχή του. Οφείλουμε να μάθουμε στους μαθητές μας πώς να φιλτράρουν τον όγκο των πληροφοριών και πώς να αναζητούν την επιστημονική γνώση. Απαιτείται ακάματη μελέτη, διεισδυτική ματιά, διασταύρωση πληροφοριών από έγκυρες πηγές, εξαγωγή λογικών συμπερασμάτων. Mε σύνεση και σεβασμό στη διαφορετική άποψη αλλά και στην τεκμηριωμένη γνώμη. Σεβασμός, λοιπόν, στο δάσκαλο, στο γιατρό, στον πολιτικό… Σε διαφορετική περίπτωση βαδίζουμε τυφλοί – άκοντες επικίνδυνοι- στον κυκεώνα της (παρα)- πληροφόρησης και της αμάθειας.
Λάζαρος Ι. Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
Aκολούθησε το permissos.gr στο facebook….για να μην χάνεις είδηση
