ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΛΑΟΣ-ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ!
Συγκέντρωση στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης και πορεία στους δρόμους της πόλης της Λιβαδειάς πραγματοποίησαν προς τιμήν της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ Λιβαδειάς.
Την ομιλία πραγματοποίησε εκ μέρους της ΚΝΕ η Μαρία Καραβαγγέλη η οποία μεταξύ άλλων τόνισε:
«Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 δεν αποτελούσε έργο μίας μικρής μερίδας άφρονων αξιωματικών ή μίας συντριπτικής μειοψηφίας που απείλησε την καπιταλιστική νομιμότητα, όπως θέλουν πολλοί στο σήμερα να την παρουσιάζουν. Αποτελούσε έναν διαφορετικό μανδύα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που κρίθηκε τότε ότι μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, με απόλυτο στόχο την διατήρηση και διαιώνιση της εξουσίας της. Η Χούντα με μία σειρά νόμων παραχώρησε δικαιώματα και φοροαπαλλαγές σε Αμερικανούς και Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες, την ίδια ώρα που καταλήστευε το λαϊκό εισόδημα και άφηνε τον λαό και την νεολαία να ζουν στην ανέχεια.
Έντονη ήταν η στήριξη με κάθε τρόπο του δικτατορικού καθεστώτος από την ιμπεριαλιστική συμμαχία των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, οι οποίοι εκείνη την περίοδο ήθελαν να εδραιώσουν την επιρροή τους στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, στην Βόρεια Αφρική, την Μέση Ανατολή και ταυτόχρονα να ανακόψουν την ανάπτυξη και την επιρροή που είχε το πρώτο εργατικό κράτος, η Σοβιετική Ένωση. Αναγνώρισαν το καθεστώς 9 μήνες μετά την επιβολή του, όσο οι βασανισμοί, οι εξορίες, η εκμετάλλευση του λαού, οι δολοφονίες κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών είχαν πάρει τεράστιες διαστάσεις. Το καθεστώς δεν τους αρνήθηκε τίποτα, παραχωρώντας περαιτέρω την βάση της Σούδας ως πολεμικό ορμητήριο και υπογράφοντας μία σειρά συμφωνιών ανάμεσα στο αμερικάνικο και ελληνικό ναυτικό, βυθίζοντας τον ελληνικό λαό όλο και περισσότερο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Παπαδόπουλου προς το ΝΑΤΟ «χρησιμοποιείστε τις βάσεις της Ελλάδας όπως εσείς θέλετε».
Η Χούντα ήταν ένα άθλιο και διεφθαρμένο καθεστώς, το οποίο αφαιρούσε συνεχώς όλο και περισσότερες ελευθερίες του λαού στηριζόμενο και στον αντικομμουνισμό, γεγονός που αποδεικνύει πως πάντα ο αντικομμουνισμός αποτελεί ένδειξη ότι έρχονται πολύ χειρότερα για τον λαό. Μέσα από μία σειρά μέτρων προσπάθησε να εκφοβίσει όσους αγωνίζονταν κατά τους καθεστώτος, μία με την προπαγάνδα και την ρητορική μίσους και μία με το ξύλο και τον βασανισμό. Τιμάμε όσους δεν λύγισαν στα κολασμένα βασανιστήρια της Χούντας, δοκιμάσθηκαν στην φρίκη των στρατοδικείων και της εξορίας, όσους δεν έδωσαν πληροφορίες για τους συναγωνιστές τους κι φύλαξαν ακόμη και με την ζωή τους τον αγώνα ενάντια στην δικτατορία. Τιμάμε τους νέους και τις νέες της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ που πρωτοστάτησαν στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Φέτος, 49 χρόνια μετά, περισσότερο από κάθε προηγούμενη χρονιά, τα αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου φαίνεται ότι παραμένουν «αιτήματα σε αναμονή». Το έντονο αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο του αντιδικτατορικού αγώνα που εκφράστηκε και μέσα από το σύνθημα «Έξω οι ΗΠΑ-Έξω το ΝΑΤΟ» στις πύλες του Πολυτεχνείου, φωτίζει, όσο και αν προσπαθούν πολλοί να το αποσιωπήσουν, ότι καμία από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ ωφέλιμη για κανένα λαό. Αυτό αποδείχθηκε και τότε, από την μία με την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στο καθεστώς και από την άλλη με τον ρόλο που έπαιξαν στα γεγονότα της Κύπρου το 1974, όπου το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν απέτρεψε αλλά έδωσε και τις ευλογίες του για την εισβολή της Τουρκίας και την κατοχή των 37% των εδαφών της.
Το ίδιο αποδεικνύεται και σήμερα με την ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ, τις παραβιάσεις και το γκριζάρισμα του Αιγαίου, τις αψιμαχίες της ελληνικής και της τούρκικης αστικής τάξης και τους λαούς των δύο χωρών εκτεθειμένους στο ενδεχόμενο μίας πιο γενικευμένης σύγκρουσης. Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, να μπει μπροστά το αίτημα για την απεμπλοκή της Ελλάδας από οποιονδήποτε ιμπεριαλιστικό μηχανισμό, για το κλείσιμο όλων των αμερικανονατοϊκών βάσεων στην ελληνική επικράτεια.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ από την μία πλευρά και Ρωσία απ΄την άλλη, που μαίνεται ακόμη σε ευρωπαϊκό έδαφος προμηνύει πολλούς κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Η ρίψη πυραύλου σε χωριό της Πολωνίας πριν από δύο ημέρες αποδεικνύει τον κίνδυνο κλιμάκωσης και γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια των λαών. Τώρα είναι πιο αναγκαία από ποτέ η μαζική καταδίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η διεκδίκηση της παύσης συμμετοχής της Ελλάδας με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Ο Νοέμβρης του 1973, καθώς και η πλατιά αντιδικτατορική πάλη που αναπτύχθηκε στο διάστημα 1967-1973 αναδεικνύουν την δύναμη που έχει στα χέρια του ο λαός και η νεολαία, μία δύναμη που αν την συνειδητοποιήσουν μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω, κόντρα σε κάθε φωνή που καλλιεργεί κλίμα αναμονής, παραίτησης και μοιρολατρίας. Πολλοί ήταν αυτοί που διατυμπάνιζαν τότε ότι το καθεστώς της δικτατορίας είναι ανίκητο και αυτοί που παλεύουν ενάντια σε αυτό είναι στην καλύτερη «ονειροπόλοι». Η ιστορία τους διέψευσε. Για μία ακόμη φορά, ο λαός αποδείχθηκε πρωταγωνιστής.
Είμαστε περήφανοι για τον καίριο ρόλο που έπαιξε το κόμμα μας, το ΚΚΕ, στην οργάνωση της αντιδικτατορικής πάλης. Μέσα στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας κάτω από την τρομοκρατία και το κυνηγητό που είχε εξαπολύσει το καθεστώς ενάντια στα στελέχη και μέλη του κόμματος και σε κάθε φωνή που αντιστεκόταν, το κόμμα μας κατάφερε και ανασυγκρότησε τις κομματικές του οργανώσεις και μπήκε μπροστά σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη που δόθηκε στην συνοικία, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Μέσα στον αγώνα, ως ανάγκη για την πλατιά και στοχευμένη οργάνωση της πάλης της νεολαίας ιδρύεται στις 15 Σεπτεμβρίου 1968 η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η ΚΝΕ μπήκε μπροστά στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας και συνέβαλε στην υιοθέτηση της αντιιμπεριαλιστικής-αντιδικτατορικής γραμμής και στην σύμπλευση του αγώνα της νεολαίας με τον εργαζόμενο λαό.
Σύντροφοι και συναγωνιστές που δώσατε την ζωή σας στην πάλη κατά της δικτατορίας, δεν σας ξεχνάμε. Σας τιμούμε στο σήμερα, μέσα από τους αγώνες μας ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης που υφίσταται ο λαός και η νεολαία, ενάντια σε ξένους και ντόπιους δυνάστες. Να είστε σίγουροι ότι η θυσία σας δεν πήγε χαμένη. Έστρωσε το έδαφος για την συνέχιση της πάλης, για την πραγματική ανατροπή, για να γίνει ο λαός πραγματικός νοικοκύρης στον τόπο του. Εμπνεόμαστε από τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε! Απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στους νέους που αγανακτούν, που δεν τους φτάνει αυτό που ζουν, που νιώθουν ότι δεν χωρούν τα όνειρά τους σε αυτό το σάπιο σύστημα να συμπορευτούν στον αγώνα μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, να οργανώσουν μαζί μας τις μάχες που έρχονται! Οι μεγάλοι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, η μάχη των εργαζομένων στην efood, στην ΛΑΡΚΟ, στην ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, στα λιπάσματα Καβάλας, η μεγάλη απεργιακή μάχη της 9ης Νοέμβρη μας γεμίζουν αισιοδοξία για την συνέχεια.»
17-11-2022
