Ο Θεός να βάλει το χέρι του…
Ο θυμός οδηγεί σε παραλογισμό και η οργή στην παραφροσύνη. Ο νέος πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, μιας χώρας που παίζει πόκερ με την πτώχευση εδώ και 20 χρόνια και η οποία στο παρελθόν γνώρισε τον σαρωτικό λαϊκισμό του Περόν και τις εξοντωτικές διαδοχικές δικτατορίες με αποκορύφωμα την εθνική ταπείνωση στα Φώκλαντ, αυτή η χώρα επέλεξε έναν πολιτικό με ένα αλυσοπρίονο για ηγέτη.
Χωρίς σοβαρές σπουδές ο άνθρωπος αυτός, χρησιμοποιεί το αλυσοπρίονο ως σύμβολο για τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που σκοπεύει να πραγματοποιήσει. Δηλώνει υπερφιλελεύθερος αλλά και αναρχοκαπιταλιστής. Δηλώνει εθνικιστής και πως θέλει να ξαναπάρει τα νησιά Φώκλαντ από τους Βρετανούς.
Με λίγα λόγια είναι μία κινούμενη ωρολογιακή βόμβα.
Δείτε το βίντεο με το αλυσοπρίονο
Η Αργεντινή δεν έχει πάρει ανάσα εδώ και περίπου 20 χρόνια. Χώρα πλούσια με ακαθάριστο εθνικό εισόδημα 616 δισ. τον χρόνο ήταν κάποτε ο σιτοβολώνας του κόσμου και η μεγαλύτερη εξαγωγός χώρα βοείου κρέατος. Λόγω Αργεντινής ανακαλύφθηκαν τότε οι τεχνολογίες για την κατασκευή πλοίων-ψυγείων και βαγόνιων-ψυγείων για τη μεταφορά των κρεάτων. Αυτή η χώρα πολεμά να ξεφύγει από τη μέγγενη της πτώχευσης χωρίς επιτυχία ανανεώνοντας απλώς τους κύκλους της οικονομικής κρίσης οι οποίες έχουν ισοπεδώσει την κοινωνία. Η Αργεντινή είναι μια πολύ πλούσια χώρα με πολύ φτωχούς ανθρώπους και η φτώχεια οδηγεί στον παροξυσμό. Ο νέος πρόεδρος της χώρας δεν υπόσχεται τίποτα το θετικό. Μπορεί μόνον να τροφοδοτήσει τον τρόμο μπροστά σε αυτά τα οποία έρχονται. Πριν από αρκετά χρόνια το οργισμένο πλήθος είχε καταλάβει τις τράπεζες στο κέντρο του Μπουένος Άιρες συλλαμβάνοντας τους τραπεζικούς υπαλλήλους τους οποίους κατέσφαξε. Ήταν τόσο το μίσος κατά των τραπεζών που ανθρώπινα μέλη, πόδια και χέρια, βρεθήκαν να κρέμονται από τα κλαδιά των δένδρων κατά μήκος των μεγάλων λεωφόρων του Μπουένος Άιρες. Η κοινωνία είχε φθάσει σε απόγνωση.
Από τότε το φάντασμα της πτώχευσης δεν εγκατέλειψε ποτέ τη χώρα. Τα γιατροσόφια, με το σημαντικότερο όλων εκείνο που ήθελε τη δολαροποίηση της αργεντίνικης οικονομίας, απέτυχαν παταγωδώς.
Σε αυτή τη χώρα οι ψηφοφόροι επέλεξαν έναν άνθρωπο του οποίου οι δηλώσεις αλλά και οι πράξεις παραπέμπουν μόνο στη βιβλιογραφία περί ψυχιατρικής. Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε να υβρίσει και μάλιστα χυδαία και τον ίδιο τον πάπα σε μια χώρα βαθιά καθολική όπως η Αργεντινή και όπου συμπτωματικά ο ποντίφικας είναι Αργεντίνος. Με λίγα λόγια ο νέος πρόεδρος δεν έχει καν την αίσθηση του μέτρου. Η απειλή ότι θα επιχειρήσει να καταλάβει τα Φώκλαντ θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε εθνική καταστροφή αν ποτέ επιχειρηθεί κάτι τέτοιο. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
