Μια γνώριμη φιγούρα για τα παιδιά της ηλικίας του και τους μεγαλύτερους ακόμη, όπως μας διηγείται ο Κωνσταντίνος Κονδύλης, κοινωνιολόγος, με καταγωγή από την Ευρυτανία.
“Μόνιμη εποδώς των γονιών μας και των παππούδων “καθίστε καλά γιατί έρχεται ο Λαϊνας και θα σας πάρει” και εμείς μαζευόμασταν κουβάρι από το φόβο μπας και έρθει ο Λαϊνας και μας βάλει στο τσουβάλι του.
Ο Λαϊνας ένας απόκληρος της εποχής του, έγινε ένας θρύλος, ποιός αλήθεια δεν τον θυμάται. Σχεδόν πάντα μεθυσμένος ή έτσι τουλάχιστον φάνταζε στα παιδικά μας μάτια, δεν ζητούσε τίποτα ιδιαίτερο.
Στην θέα του εμείς τα παιδιά εξαφανιζόμασταν με το φόβο ότι μπορούσε φεύγοντας να μας βάλει στο μεγάλο τσουβάλι που πάντα κουβαλούσε μαζί του, μαζί με τα υπόλοιπα μπαγκάζια του και να μας πάρει μαζί του, όπως έλεγαν οι δικοί μας και συμφωνούσε και ο ίδιος για να μην τους χαλάσει το χατήρι.
Μάλιστα πολλές φορές και εμείς σαν παιδιά προκειμένου να φοβίσουμε τους μικρότερους ή τους υπόλοιπους τον επικαλούμασταν ή τον καλούσαμε λέγοντας έλα Λαϊνα να πάρεις τον τάδε γιατί δεν κάθετε καλά. Ερχόμενος ο Λαϊνας Χαιρετούσε τους νοικοκυραίους του σπιτιού ανταλλάσοντες μερικές φράσεις μαζί τους (τον γνώριζαν οι πάντες και εκτός από ένα ποτήρι κρασί και ένα πιάτο φαΐ τον φίλευαν ο καθένας με ότι είχε ευχαρίστηση). Αν είχε ήδη νυχτώσει ρωτούσε αν μπορούσε να κοιμηθεί στο στάβλο δίπλα στα ζωντανά, την επόμενη πρωί πρωί συνέχιζε το ταξίδι του.
Θυμάμαι μια χρονιά όταν νύχτωσε κοντά στο δικό μας σπίτι, ρώτησε τον παππού μου αν θα μπορούσε να κοιμηθεί στο στάβλο με τις αγελάδες, ο παππούς του είπε γιατί στο στάβλο κοιμήσου στο σπίτι μας, έτσι κι έγινε αφού του έδωσε φαγητό του έστρωσαν και κοιμήθηκε.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα δευτερόλεπτο από το φόβο μπας και ξυπνήσει ο Λαϊνας με βάλει στο τσουβάλι και με πάρει μαζί του φεύγοντας. Μετά από χρόνια από τυχαίες συζητήσεις έμαθα ότι ήταν από τον Άγιο Δημήτριο Ναυπακτίας και η φήμη είχε εξαπλωθεί σε όλους σχεδόν τους νόμους της Στερεάς Ελλάδας όπου περιόδευε σε τακτά χρονικά διαστήματα ολόκληρη την ζωή του!”, καταλήγει.