Συνυπεύθυνοι για το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών όλοι όσοι στηρίζουν την Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την αμέριστη και έμπρακτη στήριξη στον αγώνα επιβίωσης των βιοπαλαιστών αγροτών, κτηνοτρόφων και μελισσοκόμων εξέφρασε ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στην τοποθέτησή του στο περιφερειακό συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας και τη συζήτηση για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας.
Παράλληλα, ο Κώστας Μπασδέκης, στην τοποθέτηση του ανέδειξε τις εγκληματικές ευθύνες τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όσο και των κομμάτων που ψήφισαν και στηρίζουν την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που οδηγεί στον αφανισμό τους μικρομεσαίους αγρότες.
Επίσης, ο Κώστας Μπασδέκης, έκανε αναφορά σε επιμέρους ζητήματα που αφορούν τους αγρότες, κτηνοτρόφους και μελισσοκόμους της Στερεάς και Εύβοιας, τονίζοντας την έλλειψη έργων υποδομής, καθώς και αντιπλημμυρικών έργων και αποστραγγιστικών, υπογραμμίζοντας και τις μεγάλες ευθύνες της περιφερειακής και τοπικής διοίκησης.
Συγκεκριμένα στην τοποθέτησή του ο Κώστας Μπασδέκης, ανέφερε:
“Το συνεχώς όλο και μεγαλύτερο μαχητικό αγροτικό κίνημα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που είναι σε εξέλιξη αναδεικνύει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαιτίας της ευρωπαϊκής πολιτικής, που μέσα από τη νέα ΚΑΠ δημιουργεί καινούργια προβλήματα και βάζει μπροστά στο φάσμα του ξεκληρίσματος, όλο και περισσότερους Ευρωπαίους αγρότες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται αγροτικές κινητοποιήσεις στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και μάλιστα παίρνουν και πιο μαζική και οξυμένη μορφή εξαιτίας των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, στην πορεία που συνεχώς όλο και οξύνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι βιοπαλαιστές αγρότες αφού τους φέρνει μπροστά στην εγκατάλειψης της γης και της παραγωγής.
Την Κοινή αγροτική πολιτική που εφαρμόστηκε πρώτη φορά μετά την αναθεώρηση της φέτος την έχουν ψηφίσει οι ευρωβουλευτές των κομμάτων της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ελληνικής Λύσης και από κοινού έχουν συμφωνήσει στην πολιτική που ουσιαστικά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή σε λίγα χέρια στα χέρια των επιχειρηματιών και των μεγαλοαγροτών.
Το ΚΚΕ καταψήφισε και φυσικά ανέδειξε ότι πολύ γρήγορα θα αυξηθούν τα εμπόδια στην επιβίωση των βιοπαλαιστών αγροτών και των οικογενειών τους και φυσικά ανέδειξε ότι από αυτή την υπόθεση ωφελημένοι βγαίνουν οι επιχειρηματίες τα μονοπώλια και οι πολιτικές της πράσινης μετάβασης που οι πολυεθνικές επενδύουν πάνω σε αυτή.
Σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι αγρότης και κτηνοτρόφος πουλάνε τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τους σχεδόν στο κόστος παραγωγής και πολλές φορές και κάτω από το κόστος γιατί ακριβώς οι τιμές των αγροτικών προϊόντων είναι χαμηλές, ενώ το κόστος παραγωγής δηλαδή το κόστος των εφοδίων (λιπάσματα φάρμακα σπόροι), που φυσικά είναι στα χέρια των πολυεθνικών όπως το πετρέλαιο και το ρεύμα και το ακριβό σε τελική ανάλυση αρδευτικό νερό, δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε το υψηλό κόστος παραγωγής να μην καλύπτει σε καμία περίπτωση τις τιμές που είναι χαμηλές για τον αγρότη και υψηλές για το λαό.
Παράλληλα οι επιδοτήσεις και οι ενισχύσεις όλο και μειώνονται με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν τη χασούρα από τις χαμηλές τιμές. Είναι ξεκάθαρο πως οι επιδοτήσεις αποτελούσαν και αποτελούν εργαλείο όχι κυρίως για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής σε όφελος του αγροτοπαραγωγού, αλλά την εξασφάλιση για φθηνές πρώτες ύλες για τις βιομηχανίες που έχουν ανάγκη. Έτσι για τον αγρότη ουσιαστικά δεν μένει τίποτα για αυτό και αναγκάζεται να βγει στο δρόμο του αγώνα.
Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται να έχουν πέσει δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια μέσω επιδοτήσεων και προγραμμάτων στην αγροτική οικονομία και ταυτόχρονα να έχουμε συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού , μείωση των κατ΄ επάγγελμα αγροτών, πώς γίνεται να έχουν εξαφανιστεί από την καλλιέργεια μία σειρά αγροτικά προϊόντα όπως το ζαχαρότευτλο, ο καπνός, η βιομηχανική ντομάτα, πώς γίνεται να έχουμε φτάσει στο σημείο ως χώρα να είμαστε διατροφικά εξαρτώμενη σε γαλακτοκομικά και προϊόντα κτηνοτροφικής παραγωγής, την ίδια ώρα που οι δυνατότητες, κτηματολογικές, εδαφολογικές και άλλες είναι πολύ μεγάλες, και τέλος πως γίνεται από χώρα με θετικό αγροτικό ισοζύγιο πριν από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να γίνουμε χώρα με αρνητικό ισοζύγιο.
Φαίνεται οι αγορές των εκατομμυρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπόρεσαν να αποτελέσουν πηγή πλούτου για τον αγροτικό πληθυσμό της Ελλάδας και φυσικά για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας.
Είναι χαρακτηριστικό ιδιαίτερα για την περιοχή μας ότι μία μεγάλη περιοχή όπως ο Δομοκός που στηριζόταν στο ζαχαρότευτλο δεν καλλιεργεί ούτε ένα στρέμμα,σε περιοχές όπως για παράδειγμα στη Δυτική Φθιώτιδα, στη Λοκρίδα,σε περιοχές της Βοιωτίας ,όπου ασχολούνταν με τον καπνό αυτή τη στιγμή έχει μειωθεί ή έχει συρρικνωθεί η παραγωγή σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα στην περιοχή της Στερεάς να εμφανίζεται σημαντική μείωση πληθυσμού ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές .Οι πολιτικές αυτές μαζί με τις συνθήκες που υπάρχουν στην ύπαιθρο σε σχέση με την εξασφάλιση υπηρεσιών υγείας ,παιδείας ,πρόνοιας αθλητισμού και πολιτισμού δεν επιτρέπουν στους αγρότες να ζήσουν στα χωριά και στα χωράφια τους και δημιουργούν συνθήκες όχι παραμονής αλλά φυγής από την ύπαιθρο.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι ανέδειξαν μέσα απ τον αγώνα τους αυτό το χρονικό διάστημα την ανάγκη να υπάρξει μέριμνα από την πλευρά του κράτους και πολιτική να καλύπτει ένα μέρος του κόστους παραγωγής ώστε να μπορεί ο αγρότης να συνεχίσει να παράγει: το αφορολόγητο πετρέλαιο που ζητούν οι αγρότες το παίρνουν εδώ και χρόνια οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι, οι αεροπορικές εταιρείες, δηλαδή το παίρνουν όλοι εκείνοι που δεν βρίσκονται στην παραγωγή, αλλά παρασιτούν σε βάρος του λαού.
Είναι δύσκολο να δοθεί από τις μεγάλες εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που έχουν υπερκέρδη ένα ελάχιστο τμήμα αυτών των κερδών στον αγρότη-που αυτός έχει πληρώσει- ώστε να μπορεί να έχει φτηνό ρεύμα για την παραγωγή των προϊόντων του.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να κοροϊδεύει με ψευτοποζημιώσεις αγρότες που έχουν υποστεί ζημιές από διάφορες αιτίες, είτε από φυσικά φαινόμενα όπως είναι οι πλημμύρες στο Δομοκό, στη Βόρεια Εύβοια και αλλού, είτε την ακαρπία που χτύπησε φέτος αρκετά προϊόντα μεταξύ αυτών και την ελαιοκαλλιέργεια, βασικό πυλώνα της αγροτικής παραγωγής στην περιοχή της Στερεάς και Εύβοιας.
Την ίδια ώρα κοροϊδεύει όταν λέει ότι διέθεσε ένα δισεκατομμύριο για αποζημιώσεις όταν είναι γνωστό ότι αυτά ήταν χρήματα από τις εισφορές των αγροτών και από την υποχρέωση που έχει το κράτος να ενισχύει τον ΕΛΓΑ κάτι που δεν έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2001 και δόθηκαν 400 εκατομμύρια τη φετινή χρονιά.
Οι αγώνες των αγροτών απέδειξαν ότι υπάρχει και πρέπει να υπάρχει κοινό μέτωπο με άλλες λαϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζοντας μεγάλα ζητήματα όπως αυτό της ακρίβειας, της φτώχειας, της ανέχειας που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο λαό.
Ένα σημαντικό τμήμα που αφορά την αγροτική πολιτική εκπονείται μέσα από τις ευθύνες που έχει κυρίως η Περιφέρεια αλλά και οι Δήμοι σε μικρότερο βαθμό.
Έχει στην ευθύνη της την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την εκπόνηση έργων υποδομής αναγκαίων για την αγροτική παραγωγή ενώ οι δήμοι έχουν στην ευθύνη τους την αγροτική οδοποιία.
Από αυτή την άποψη η υλοποίηση της ΚΑΠ έχει επιπτώσεις στους βιοπαλαιστές αγρότες που συνεχώς φθίνουν και στη Στερεά Ελλάδα με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μείωση του πληθυσμού ιδιαίτερα της υπαίθρου σε περιοχές που βασική δραστηριότητα είναι η αγροτική παραγωγή.(Φθιώτιδα, Ευρυτανία, Βοιωτία, Φωκίδα)
Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι μια σειρά έργα τα οποία είναι αναγκαία από χρόνια και θα έλυναν ορισμένα ζωτικής σημασίας ζητήματα για τους βιοπαλαιστές αγρότες είτε δεν γίνονται, είτε καρκινοβατούν σε τέτοιο βαθμό που στο τέλος καθίστανται αναποτελεσματικά. Τέτοια είναι τα έργα άρδευσης όπως αυτά που εκπονούνται για πολλά χρόνια και δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα στην περιοχή του Δομοκού, στην περιοχή της Νότιας Εύβοιας (Σέττα-Μανίκια), στην περιοχή της πρώην λίμνης Κωπαΐδας αλλά και ζητήματα που αφορούν τους αναδασμούς όπως της Βίστριζας, Σπερχειάδας, του Λιανοκλαδίου στη Φθιώτιδα, του Ανθοχωρίου, Αγ. Γεωργίου στη Βοιωτία αλλά και άλλοι αναδασμοί οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί και δεν υλοποιούνται.
Ωστόσο είναι σημαντικό να αναδειχθεί ότι εξαιτίας της απουσίας σημαντικών έργων αντιπλημμυρικής προστασίας αλλά και αποστραγγιστικών έργων που αφορούν τις πρώην λίμνες Ξυνιάδας και Κωπαϊδας (ζήτημα με την Υλίκη) ,που είναι στην ευθύνη της περιφέρειας ,βρίσκεται σε κίνδυνο κάθε φορά η αγροτική παραγωγή αλλά και οι αγροτικές υποδομές με αποτέλεσμα ,σε περίπτωση πλημμυρών, να χάνονται εκατομμύρια από το εισόδημα των αγροτών αφού και οι αποζημιώσεις είναι ελλιπέστατες. Ενώ για τις υποδομές υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, όπως αυτό εκφράζεται τόσο στην περιοχή της Θεσσαλιώτιδας ,όπου ένα μεγάλο τμήμα γεωργικής έκτασης μετά τις πρόσφατες πλημμύρες έχει καταστεί άγονο εξαιτίας των φερτών υλών που έχουν εναποθετηθεί και για αρκετά χρόνια δεν θα μπορούν να καλλιεργηθούν, όσο και στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας.
Αντίστοιχα σοβαρό πρόβλημα είναι και το θέμα με την αγροτική οδοποιία που σε πολλές περιπτώσεις εξαιτίας των ασυντήρητων αγροτικών δρόμων καθίσταται δύσβατη η πρόσβαση με πολλά προβλήματα για την ομαλή διεξαγωγή της αγροτικής παραγωγής.
Συνεχίζουμε την στήριξη του αγώνα των αγροτών με τα αιτήματα επιβίωσης που προτάσσουν”.
