Σαν σήμερα το 1822, μια γυναίκα με πάθος και ατσάλινη ψυχή, η Μαντώ Μαυρογένους, έγραψε μία από τις πιο ηρωικές, αν και άγνωστες, σελίδες της Ελληνικής Επανάστασης. Απέναντι σε μια συντονισμένη επιχείρηση των Οθωμανών, η ατρόμητη αρχόντισσα της Μυκόνου έδειξε τι σημαίνει να πολεμάς για την πατρίδα, οδηγώντας τους δικούς της στη νίκη και στέλνοντας τους Τούρκους και τους Αλγερινούς πειρατές πίσω στη θάλασσα.
Η επιχείρηση των Οθωμανών στόχευε να αιφνιδιάσει το νησί και να καταπνίξει τον απελευθερωτικό αγώνα, όμως δεν υπολόγισαν τον ατρόμητο χαρακτήρα της Μαντώς και τη θέληση των ντόπιων για ελευθερία. Όταν οι εισβολείς αποβιβάστηκαν στη Μύκονο, τους περίμενε μια καλοσχεδιασμένη αντίσταση, που τους ανάγκασε να υποχωρήσουν άτακτα προς τη θάλασσα, με πολλές απώλειες.
Η Μαντώ δεν ήταν μια συνηθισμένη αρχόντισσα. Ήταν μία από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής που διεκδίκησε ηγετικό ρόλο στον Αγώνα, όχι μόνο ως χορηγός, αλλά και ως μαχήτρια. Οργάνωσε η ίδια την άμυνα του νησιού, έστησε στρατιωτικά σώματα και πήρε ενεργό μέρος στη μάχη, πυροδοτώντας την αγανάκτηση των Οθωμανών και την περηφάνια των συμπατριωτών της. Σαν μια άλλη Ζαν ντ’ Αρκ, η Μαντώ απέδειξε ότι το πάθος για ελευθερία δεν γνωρίζει φύλο ή κοινωνικές νόρμες.
Ακόμη και τότε, το εκρηκτικό της ταμπεραμέντο και η ατρόμητη στάση της εντυπωσίασαν τους Ευρωπαίους φιλέλληνες, που έβλεπαν στο πρόσωπό της μια γυναίκα σύμβολο του αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία. Με την ίδια άνεση που θα μπορούσε να λάμπει στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας της Ευρώπης, εκείνη επέλεξε να πολεμά στις πιο επικίνδυνες περιοχές του Αιγαίου και να ηγείται από τα μετόπισθεν.
Η Μαντώ Μαυρογένους δεν έγραψε μόνο ιστορία. Με την αποφασιστικότητά της να δίνει τα πάντα, τη στιγμή που άλλοι έμεναν στη σκιά, έμεινε για πάντα χαραγμένη ως μια ηρωίδα που δεν λύγισε ούτε μπροστά στον θάνατο, ούτε μπροστά στην προδοσία. Μια ακαταμάχητη γυναίκα που έδειξε ότι το μεγαλείο της ψυχής δεν περιορίζεται από τις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής, αλλά αναδεικνύεται μέσα από τη δράση και τη θυσία.
