Πέντε συμβουλές για να προστατεύσουμε τα ζώα συντροφιάς
Ο «πόλεμος» με τις κροτίδες και τα βεγγαλικά που ακολουθεί το «Χριστός Ανέστη» κατά την Ανάσταση προκαλεί έντονο φόβο στα ζώα συντροφιάς, που αδυνατούν συχνά να διαχειριστούν την κατάσταση.
Συνήθως, η κροτοφοβία είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει όλο το χρόνο. Εντείνεται, όμως, εξαιτίας των βεγγαλικών. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορες μορφές και σε οποιαδήποτε ηλικία και ισχύει κυρίως για τα σκυλιά. Επίσης, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι αρχικά εκδηλώνεται ως φόβος, που αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, γίνεται φοβία. Οι σκύλοι ακούνε πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους και είναι ευαίσθητοι, τόσο σε υπέρηχους όσο και σε υπόηχους. Γι’ αυτό και ορισμένοι γίνονται φοβικοί στους θορύβους (ιδιαίτερα εάν είναι δυνατοί).
Ποιες είναι οι αντιδράσεις ενός κροτοφοβικού σκύλου – Τι κάνουμε
Στο άκουσμα δυνατών θορύβων ένας κροτοφοβικός σκύλος βρίσκεται σε κατάσταση πανικού. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι, με τις οποίες μπορούμε να ελέγξουμε την κροτοφοβία στα βεγγαλικά. Και αυτές είναι:
Δεν αφήνουμε τον σκύλο εκτός σπιτιού
Τον σκύλο τον κρατάμε μέσα στο σπίτι. Δεν τον έχουμε ούτε στο μπαλκόνι, αλλά ούτε και στη αυλή. Γιατί εάν είναι στο μπαλκόνι υπάρχει το ενδεχόμενο να πηδήξει – με κίνδυνο να κρεμαστεί, εάν είναι δεμένος με λουρί. Αν τον έχουμε στην αυλή μπορεί να προσπαθήσει να φύγει για να γλιτώσει, με αποτέλεσμα να πεταχτεί στον δρόμο και να χαθεί.
Στην περίπτωση που ο σκύλος θέλει να κρυφτεί κάπου, τον αφήνουμε να το κάνει
Μπορεί να υπάρχει κάποιος χώρος, που θεωρεί πως νοιώθει ασφαλής.Συνήθως, οι κροτοφοβικοί σκύλοι επιλέγουν να κρύβονται σε μικρούς χώρους, όπως το μπάνιο, ή κάτω από το κρεβάτι.
Σε καμία περίπτωση δεν παίρνουμε τον σκύλο σε χώρο, όπου θα υπάρξουν ρίψεις βεγγαλικών.
Κλείνουμε τα παράθυρα, ώστε να μην τρομάξει με τις λάμψεις, και αφήνουμε το φως αναμμένο.
Βάζουμε να παίζει μουσική ή ανοίγουμε την τηλεόραση πιο δυνατά και κλείνουμε τα παράθυρα, ώστε να μειωθεί ο θόρυβος από τους κρότους.
Την ώρα που οι ουρανοί κατακλύζονται από τα βεγγαλικά, δεν αντιδρούμε καθόλου. Οι φωνές φόβου ή ενθουσιασμού κάνουν τον φοβικό σκύλο, περισσότερο νευρικό. Μπορούμε να τού λέμε, πού και πού, καθησυχαστικά λόγια, αλλά χωρίς υπερβολικές συμπεριφορές.
