Είναι Απρίλιος του 1882 και η συγκοινωνία στη πόλη των Αθηνών αναβαθμίζεται σημαντικά με τη λειτουργία του νέου ιπποσιδηροδρόμου. Οι εκατοντάδες άμαξες -τις έλεγαν και ¨καρότσες¨- δεν έφταναν πλέον να εξυπηρετήσουν το πληθυσμό της πρωτεύουσας, που όλο και πλήθαινε. Εξάλλου το ακριβό εισιτήριο –η διαδρομή Φιλελλήνων Ομόνοια κόστιζε μια δραχμή- ήταν απαγορευτικό για τις λαϊκές τάξεις. Σίγουρα, λοιπόν ο ιπποκίνητος τροχιόδρομος κάλυψε μια ανάγκη που ήταν προ πολλού αισθητή, και έδωσε οπωσδήποτε νέα ζωή στη πόλη. Με φτηνό εισιτήριο –η διαδρομή που προαναφέραμε κόστιζε πλέον 15 λεπτά- και τακτικά δρομολόγια,…
Διαβάστε Περισσότερα