Οι πρόσφατες διατυπώσεις μέσω αναρτήσεων μου στο Facebook (21/11 & 22/11) για το ολέθριο κυβερνητικό λάθος της ενδεχόμενης ευρείας δημιουργίας κλειστών/ελεγχόμενων κέντρων φιλοξενίας ή καλύτερα κράτησης προσφύγων, μάλλον δεν αρκούν σε ορισμένους όψιμους διαφωνούντες της πολιτικής των κλειστών κέντρων, πολιτικής που πρωτο-θεμελιώθηκε επί συγκυβέρνησης το 2012 (Αμυγδαλέζα, Μάρτιος 2012) – όταν και βρίσκονταν στο τιμόνι της ΝΟΔΕ Βοιωτίας – και συνεχίστηκε κι επί κυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ (Μοριά)…
κι έτσι αποκαλούν εμένα πρώην αντιδραστικό! (Δημοτικό Συμβούλιο, 04/12/2019)
Και ναι είμαι πρώην αντιδραστικός, αν τα όρια της αντίδρασης σε αποφάσεις της πολιτείας ξεπερνούν την με λόγο αντίδραση καθώς και την ειρηνική διαδήλωση κατά αυτών.
Ναι είμαι πρώην αντιδραστικός, αν πια οι νέοι αντιδραστικοί θεωρούν πως οι αντιδράσεις ακραίων μισαλλόδοξων ανά την Ελλάδα κατά λεωφορείων με πρόσφυγες και τα “οδοφράγματα με φωτιές” μπορούν να αποτελούν δημοκρατική κι υγιή αντίδραση μιας κοινωνίας, που ορισμένοι θέλουν να αδιαφορεί για τα μείζονα και να “ανησυχεί” για την “λαθρο-εισβολή”, τον “λάθρο-εποικισμό” , την “αλλοίωση του εθνικού μας πληθυσμού & του πολιτισμού μας”, είτε με αυτό το λεξιλόγιο μέσω της εγκόλπωσης ακραίων εκφραστών καθαρά απάνθρωπης ρητορικής (“ασθενείς αριστεροί”) ή με λίγο πιο επίσημες λαιτ “όμορφες” λεξούλες, ώστε κεκαλυμμένα να επιτευχθεί η πειθώ έναντι μιας οικονομικά δοκιμαζόμενης κοινωνίας.
Υ.Γ: Μετά το 2015, η ΝΟΔΕ Βοιωτίας υπό άλλο ΔΣ αντέδρασε στη δημιουργία κλειστών δομών, και λογικά ακόμη και σήμερα είναι αντίθετη σε αυτή τη προοπτική. Για την ΝΟΔΕ Βοιωτίας όμως η δημιουργία των κλειστών δομών το 2012, ήταν μια απλή καθημερινή πράξη ενός ζεστού Μάρτη.
“Ανώνυμος Τιμητής”
Γ.Σ
