Σχετικά με τις ανεμογεννήτριες στον Ελικώνα
Ως Λαϊκή Συσπείρωση χαιρετίζουμε τις κινητοποιήσεις των κατοίκων του Κυριακίου και της ευρύτερης περιοχής της Λιβαδειάς ενάντια στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων (ανεμογεννητριών) στις βουνοκορφές του Ελικώνα, όπως χαιρετίζουμε και στηρίζουμε από θέση αρχών κάθε ανάλογη κινητοποίηση αντίστασης στην “πράσινη ενεργειακή λαίλαπα” απ` άκρη σ` άκρη σε όλη την Ελλάδα, είτε αυτή αφορά ανεμογεννήτριες είτε φωτοβολταϊκά, τις λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Σήμερα γίναμε μάρτυρες στην καθόλα “νόμιμη” κατά τ` άλλα προσπάθεια της εταιρείας που έχει αδειοδοτηθεί για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη θέση Σταυρός του Ελικώνα να ξεκινήσει το σχετικό έργο, φέρνοντας σκαπτικά κλπ μηχανήματα, -συνοδεία μάλιστα ισχυρής αστυνομικής δύναμης- τα οποία όμως “μπλόκαραν” οι δικαίως διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι της περιοχής.
Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ως τουλάχιστον υποκριτική την όψιμη “συμπαράσταση” σ` αυτόν τον αγώνα από τους πολιτευτές του νομού Βοιωτίας και τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμου και Περιφέρειας), των κομμάτων εκείνων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) που φέρουν ακέραια την ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.
Γιατί ποιος ψήφισε άραγε στην Ευρωβουλή αλλά και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όλο αυτό το νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο πατάει ο κάθε επενδυτής για να κατακτά κάμπους και βουνοκορφές στο όνομα μάλιστα της πράσινης ανάπτυξης που θα προστατεύσει το περιβάλλον; Ποιος στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις την “απελευθέρωση” της αγοράς ενέργειας οι επιπτώσεις της οποίας φανερώνονται και στο ζήτημα της τοποθέτησης των ανεμογεννητριών;
Χρειάζεται πραγματικά περισσό θράσος για να ισχυρίζεσαι πως στηρίζεις έναν αγώνα το αντικείμενο του οποίου ο ίδιος δημιούργησες με την πολιτική σου. Τάχα “ανεξάρτητοι” αυτοδιοικητικοί παράγοντες προσαρμόζουν την στάση τους ανάλογα με το ακροατήριο και τις αντιδράσεις, μετρώντας το πολιτικό κόστος και συσκοτίζοντας τις αιτίες του προβλήματος.
Είναι όλοι τους συνένοχοι για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος όχι μόνο του
περιβάλλοντος αλλά και του επιπέδου διαβίωσης του λαού που χρυσοπληρώνει το
ρεύμα, αδυνατεί να ανταπεξέλθει και βιώνει εκτός των άλλων και ενεργειακή φτώχεια.
Είναι γι άλλη μια φορά εντελώς εκτεθειμένοι καθώς
- Κανένας τους δεν αμφισβητεί το “δικαίωμα” των μονοπωλίων να πλουτίζουν από το εμπόριο του κοινωνικού αγαθού της ενέργειας, γεγονός που αποτελεί και την καρδιά του προβλήματος.
- Συνειδητά αποσιωπούν πως παρά την συνεχιζόμενη ανάπτυξη ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, η εργατική – λαϊκή οικογένεια πληρώνει πανάκριβα το ρεύμα και τις ΑΠΕ σε κάθε λογαριασμό της, για τα κέρδη των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον τομέα
- Συνειδητά αποσιωπούν πόσες λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το ρεύμα που χρειάζονται για την διαβίωση τους και ζουν με τον βραχνά της διακοπής της ηλεκτροδότησης κι αποκρύπτουν πως όλα αυτά γίνονται με βάση τους νόμους που ψήφισαν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.
- Με πολιτικό θράσος ζητούν να τους αναγνωρισθεί το δικαίωμα να εξασφαλίσουν ωφελήματα για τους Δήμους και την Περιφέρεια και ν` αποφασίζουν οι ίδιοι πώς θα εφαρμόζουν τους ίδιους αυτούς νόμους, ελισσόμενοι καλύτερα μπροστά στις κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες των κατοίκων.
Η θέση μας ως Λαϊκή Συσπείρωση είναι πως τα αιολικά πάρκα και συνολικά οι ΑΠΕ θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην παραγωγή ενέργειας σε όφελος του λαού και σεβόμενοι το περιβάλλον μόνο σε έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής-διανομής και μεταφοράς ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική-κρατική ιδιοκτησία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό κι ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ενέργειας, μακριά από τη λογική του κέρδους και τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Υποστηρίζουμε έμπρακτα τον αγώνα των κατοίκων για την αποτροπή της επέκτασης ή της εγκατάστασης νέων Αιολικών Πάρκων στα βουνά μας και φωτοβολταϊκών σε βάρος της καλλιεργήσιμης γης, τόσο μέσα στα συμβούλια και τις επιτροπές, όσο και στα κινήματα διαμαρτυρίας που αναπτύσσονται, λέγοντας όμως τα πράγματα με το όνομα τους: ότι η ουσία του ζητήματος δεν βρίσκεται στην διαχείριση των αδειών εγκατάστασης ανεμογεννητριών και στην ανάγκη τάχα αλλαγής του θεσμικού πλαισίου, αλλά στην εμπορευματοποίηση του αγαθού της ενέργειας, στην ίδια την “απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας”.
Λαϊκή Συσπείρωση Στερεάς Ελλάδας-Λιβαδειάς
