Ο ξεχασμένος αστροναύτης Michael Collins, ο πιλότος του οχήματος διακυβέρνησης της αποστολής Apollo 11, της πρώτης επανδρωμένης που έφτασε στη Σελήνη το 1969, πέθανε σήμερα από καρκίνο σε ηλικία 90 ετών, ανακοίνωσε η οικογένειά του.
Ο Κόλινς ήταν το τρίτο μέλος του πληρώματος της αποστολής που έκανε το ιστορικό, πρώτο ταξίδι στη Σελήνη. Όμως εκείνος δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στο έδαφός της: παρέμεινε σε τροχιά στο διαστημικό σκάφος ενώ οι δύο συνάδελφοί του, ο Νιλ Άρμστονγκ και ο Μπαζ Όλντριν έγραφαν ιστορία, περπατώντας στη Σελήνη.
Στην ανακοίνωσή της, η οικογένειά του ελπίζει ότι ο κόσμος θα τον θυμάται «για το αγέραστο πνεύμα του, το σταθερό αίσθημα καθήκοντος και το σοφό βλέμμα που απέκτησε γυρίζοντας γύρω από τη Γη από το διάστημα και παρατηρώντας τα γαλήνια νερά ψαρεύοντας στο σκάφος του».
Παρά τη μεγάλη ηλικία του, ο Μάικλ Κόλινς ήταν τα τελευταία χρόνια ο πιο δραστήριος από τους βετεράνους των αποστολών «Απόλλων» και ο πιο ποιητικός, όταν αναφερόταν στις αναμνήσεις του από τη Σελήνη. «Όταν φεύγαμε και την είδαμε, ωωω, τι επιβλητική σφαίρα», είπε χαρακτηριστικά το 2019. «Ο ήλιος βρισκόταν πίσω της και φωτιζόταν από έναν χρυσό κύκλο που έκανε τους κρατήρες της πραγματικά αλλόκοτους, λόγω της αντίθεσης μεταξύ του λευκότερου λευκού και του κατάμαυρου μαύρου. Όσο φαντασμαγορική και εντυπωσιακή κι αν ήταν, δεν συγκρινόταν με αυτό που βλέπαμε από το άλλο φινιστρίνι. Εκεί κάτω βρισκόταν αυτή η μικρή κουκκίδα, σε μέγεθος αντίχειρα, ένα μαγευτικό πραγματάκι φωλιασμένο στο μαύρο βελούδο του σύμπαντος. Είπα στο κέντρο ελέγχου: Χιούστον, βλέπω τον κόσμο στο φινιστρίνι μου».
Ο Μάικλ Κόλινς γεννήθηκε το 1930 στη Ρώμη, όπου υπηρετούσε ο διπλωμάτης πατέρας του. Σπούδασε στη στρατιωτική ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, έγινε πιλότος μαχητικού και κατόπιν πιλότος δοκιμών του αμερικανικού στρατού. Το 1963 εντάχθηκε στη NASA και πέταξε πολλές φορές στο διάστημα, με τις αποστολές Gemini. Τρία χρόνια αργότερα επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.
Αν και ήταν το μοναδικό μέλος της αποστολής του «Απόλλων 11» που δεν πάτησε στο φεγγάρι, έλεγε πάντα ότι δεν αισθανόταν καμία πίκρα. Υποστήριζε μάλιστα ότι ήταν «πολύ ευτυχής που έμεινε ολομόναχος» στο διάστημα για 32 ώρες και σχολίαζε, με κάποια δόση χιούμορ, ότι «ήταν ένας από τους ελάχιστους Αμερικανούς που δεν παρακολούθησε την προσσελήνωση, αφού δεν είχε τηλεόραση στο διαστημόπλοιο».
Ακολουθώντας το παράδειγμα των Όλντριν και Άρμστρονγκ, ο Κόλινς αποχώρησε πολύ γρήγορα από τη NASA μετά τη θριαμβευτική επιστροφή τους στη Γη. Διορίστηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τις δημόσιες σχέσεις από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και κατόπιν ανέλαβε υπεύθυνος της οικοδόμησης του Μουσείου Αεροπορίας της Ουάσινγκτον, για να γίνει τελικά πρόεδρός του (1971-1978).
Έγραψε επίσης πολλά βιβλία σχετικά με τις διαστημικές περιπέτειές του.
«Αγαπημένε μου Μάικ, όπου και αν πήγες, όπου κι αν πας, θα έχεις πάντα τη φλόγα για να μας μεταφέρεις με επιδεξιότητα σε νέους ουρανούς και στο μέλλον. Θα μας λείψεις. Αναπαύσου εν ειρήνη», ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Μπαζ Όλντριν, του τελευταίου της ιστορικής τριάδας που είναι ακόμη εν ζωή.
«Σήμερα το έθνος έχασε έναν πραγματικό πρωτοπόρο» ανέφερε η NASA. «Ορισμένοι τον αποκαλούσαν «τον πιο μοναχικό άνθρωπο» στην Ιστορία. Ενώ οι συνάδελφοί του περπατούσαν για πρώτη φορά στη Σελήνη, εκείνος βοηθούσε το έθνος μας να ξεπεράσει ένα κρίσιμο ορόσημο», πρόσθεσε στην ανακοίνωσή της η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.
Το βίντεο της NASA για τον θάνατο του Michael Collins:
«Είμαστε συντετριμμένοι», αναφέρει η NASA.
