Από μικρό παιδί, όπως και κάθε παιδί άλλωστε, τρελαινόμουν με το ποδήλατο.
Σου προσδίδει μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας και μοναχικότητας καθώς διασχίζεις τους δρόμους. Ανεμελιά, φωνές, γέλια, έκκριση αδρεναλίνης. Μέχρι τώρα θυμάμαι τη στιγμή που απέκτησα το πρώτο μου ποδήλατο. Ποδήλατο με ταχύτητες, τρεις για την ακρίβεια. Τύπου cross και ως επιβράβευση για την καλή σχολική μου χρονιά. Τα συναισθήματα μοναδικά και η χαρά περίσσεια.
Από την άλλη τ’ αδέρφια μου έσκαγαν από τη ζήλια τους και η μοναδική επιλογή που είχαν, ήταν να το αρπάζουν κρυφά και να με νευριάζουν.
Εώς τότε καβαλούσαμε ποδήλατα φίλων και μαθαίναμε ισορροπία μόνοι μας.
Αυτοδίδακτοι, απροστάτευτοι, συχνά γυρνούσαμε σπίτι πληγωμένοι από τις τούμπες που είχαμε φάει, καταϊδρωμένοι από τις ορθοπεταλιές αλλά ψυχικά ευτυχισμένοι από τις ποδηλατάδες μας. Οποιαδήποτε γκρίνια ή φωνή από την πλευρά των μανάδων παραμεριζόταν μπροστά στο μεγαλείο του δικύκλου μας.
Τα ποδήλατα της εποχής εκείνης δεν ήταν εύκολα για τα παιδιά.
Οι σκελετοί τους ήταν βαριοί, οι ταχύτητες λίγες ή και καθόλου, οι σέλες τραχείς και άκαμπτες. Με δυναμό και ζωηρά χρώματα φάνταζαν εκλεπτυσμένα στο δικό μας βλέμμα.
Στην παρέα συνήθως υπήρχε ένας βιρτουόζος που μας μάγευε με τα κόλπα του. Συχνά τοποθετούσε ένα χαρτόνι μ΄ ένα μανταλάκι στις ακτίνες του τροχού για να είναι εντυπωσιακή και θορυβώδης η φιγούρα του.
Τα χρόνια πέρασαν. Τα ποδήλατα εκσυγχρονίστηκαν. Έγιναν ελαφριά με πολλές ταχύτητες και με αεροδυναμικό σχήμα. Oι γονείς μεριμνούν πλέον για το ποδήλατο των παιδιών τους αλλά και για τα μέτρα προστασίας αγοράζοντας κράνος, επιγονατίδες, και ό,τι άλλο χρειαστεί.
Συχνά ανησυχούν ή καλύτερα βιάζονται για να αποκτήσουν καλύτερη ισορροπία. Όμως η στιγμή έρχεται όταν ωριμάσει στη ψυχή των παιδιών μας.
– Μπαμπά…μπαμπά…νομίζω πως είμαι έτοιμος να κάνω ποδήλατο χωρίς βοηθητικές. Λίγη ώθηση χρειάζομαι και… πράγματι έφυγε όπως ένα πουλάκι που ανοίγει τα φτερά του και ακολουθεί τη δικιά του διαδρομή.
Λίγη ώθηση χρειαζόμαστε για να αποκτήσουμε και τη δική μας ψυχική ισορροπία. Λίγη ώθηση για ξανά -ανοίξουν και τα δικά μας φτερά προς ένα νέο ορίζοντα…ας ελπίσουμε διαφορετικό από τον προηγούμενο.
Λάζαρος Ι. Κόλλιας
Εκπαιδευτικός
