Μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις για το έγκλημα στα Γλυκά Νερά και την κυνική ομολογία του συζύγου για τη δολοφονία της 19χρονης Καρολάιν, ο νους πολλών γύρισε 34 χρόνια πίσω σε ένα άλλο απεχθές έγκλημα: Τη δολοφονία της 18 χρονης Ζωής από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φραντζη.
Πραγματικά, όταν ακούγεται στις ειδήσεις ένα έγκλημα πάθους, και ζήλειας σαν αυτό στα Γλυκά Νερά, δεν μπορείς να μην θυμηθείς το έγκλημα του Παναγιώτη Φραντζή, που σκότωσε τη σύζυγό του, την 18χρονη Ζωή, την τεμάχισε και πέταξε τα μέλη του κορμιού της σε κάδους απορριμμάτων. Τι είχε γίνει τότε;
Τα ξημερώματα μιας ζεστής μέρας του Ιουνίου του 1987 (η 25η Ιουνίου του 1987 ήταν ημέρα απεργίας για τους οδηγούς απορριμματοφόρων της Αττικής) ένας ρακοσυλλέκτης που αναζητούσε, σε κάδους σκουπιδιών στα κάτω Πατήσια, φακέλους αλληλογραφίας με γραμματόσημα, ήρθε αντιμέτωπος με ένα αποτρόπαιο θέαμα…. Σε μια από τις σακούλες ανακάλυψε ανθρώπινα μέλη! Ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία και έτσι άρχισε η εξιχνίαση μιας από τις σκληρότερες δολοφονίες στα αστυνομικά χρονικά… «Νόμισα ότι είναι χοιρινό κρέας. Μόλις το αναποδογύρισα διαπίστωσα ότι ήταν κομμάτι από γυναικείο σώμα», θα πει αργότερα στην αστυνομία, ο ρακοσυλλέκτης Κωνσταντίνος Βουζίκας.
Ο 27χρονος Παναγιώτης Φραντζής παραδίδεται στα γραφεία της ΓΑΔΑ και ομολογεί, πριν ακόμη ταυτοποιηθεί η σορός της γυναίκας. Το τεμαχισμένο πτώμα ανήκε στη Ζωή Γαρμανή – Φραντζή και ο δράστης υπέδειξε στους αστυνομικούς, πού είχε πετάξει τις σακούλες με τα μέλη του κορμιού της. Τυχαία το έμαθε ο πατέρας της κοπέλας: Ο Γεώργιος Γαρμενής, συνταξιούχος εφοριακός, είχε βγάλει βόλτα το σκυλάκι του, όταν είδε κόσμο στο σπίτι της κόρης του, όπου και πληροφορήθηκε το τραγικό συμβάν.
Ένα κορίτσι – παιδί ακόμα – η Ζωή Γαρμανή, 18 χρονών, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της Παναγιώτη Φρατζή 27 ετών, φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής. Ο Παναγιώτης Φραντζής και η Ζωή Γαρμανή είχαν γνωριστεί τον Οκτώβριο του 1985. Ο πρώτος, 25 χρονών, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, γιος αστικής οικογένειας που ζούσε στα Κάτω Πατήσια, και εκείνη 16 ετών, τελείωνε τότε το Λύκειο, κόρη ευκατάστατης αστικής οικογένειας που ζούσε τον Άγιο Νικόλαο Πατησίων. Σύμφωνα με τις καταθέσεις φίλων και συγγενών του Παναγιώτη Φραντζή, η γνωριμία του εκείνη με την Ζωή οδήγησε γρήγορα σ’ έναν σφοδρό έρωτα. Ο γάμος του ζευγαριού έγινε τον Δεκέμβριο του ’86, οπότε και εγκαταστάθηκαν σε δικό τους διαμέρισμα, στην οδό Αιλιανού. Η συμβίωση των δυο νέων υπήρξε εξ αρχής δύσκολη και επεισοδιακή, μια αρχετυπική περίπτωση «ασυμφωνίας χαρακτήρων», που οδήγησε στον τραγικό επίλογο.
Ο Φραντζής, από την πρώτη του ανωμοτί εξέταση αναπαρέστησε λεπτό προς λεπτό την ψυχική του κατάσταση εκείνες τις στιγμές: «Είχε θιγεί ο εγωισμός μου και είχα ζωστεί από κατώτερες και πεζές σκέψεις και συναισθήματα. Όταν μού ‘δειξε την αδιαφορία, φαρμακώθηκα σα να μου είχαν κάνει τη μεγαλύτερη αδικία. Παρ’ ότι έτρεμα ολόκληρος από τα νεύρα μου, θεώρησα καλό να μην αντιδράσω, να μη δώσω συνέχεια, γιατί καταλάβαινα πως δεν θα μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου, ήταν και δύο η ώρα το βράδυ». Η Ζωή, σύμφωνα με την ομολογία του Φραντζή, χτύπησε θανάσιμα στο κεφάλι κατά τη διάρκεια έντονης διαμάχης που εξελίχθηκε σε πάλη.
«Πρόκληση θανάτου από στραγγαλισμό»…
Ο ιατροδικαστής Πάνος Γιαμαρέλος είχε δηλώσει τότε για τον δράστη ότι «δείχνει μια ψυχική διαστροφή του εγκληματία, αφού μετά το θάνατο ηδονιζόταν ή εκδικούνταν κάνοντας κομμάτια το θύμα του».
Την εκδοχή της πρόκλησης του θανάτου από στραγγαλισμό υιοθέτησαν τα βουλεύματα του Συμβουλίου Πλημ/κών και Εφετών Αθηνών, εκτιμώντας ότι υφίστανται επαρκείς ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου από το αποδεικτικό υλικό της Τακτικής Ανάκρισης που προηγήθηκε. Το πόρισμα περί στραγγαλισμού ενισχύθηκε μάλιστα από την, κατά το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, «επιμελή και εν τέλει επιτυχημένη απόκρυψη τμήματος των μαλακών μορίων του λαιμού», στοιχείο το οποίο, από ιατροδικαστικό εμπειρικό συμπέρασμα μεταβλήθηκε σε αρραγή αιτιολόγηση της αιτίας θανάτου, άρα και του δόλου του κατηγορουμένου.
Ο Φραντζής παραπέμφθηκε σε δίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, ιδιαζόντως ειδεχθή και για περιύβριση νεκρού. Στην απολογία του, ο Φραντζής εξέθεσε τα περιστατικά της νύχτας του εγκλήματος, υποστηρίζοντας ό,τι και στην πρώτη του κατάθεση, ότι δηλαδή πάνω στον καυγά έσπρωξε τη Ζωή κι εκείνη «έπεσε και κτύπησε». Και κατέληξε λέγοντας: «Παραδέχομαι την κατηγορία της προσβολής νεκρού αν και δεν μπορώ να δώσω στην πράξη μου αυτή λογική εξήγηση. Τύψεις θα έχω σ’ όλη μου τη ζωή και δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου που δεν μπόρεσα να δείξω ψυχραιμία, εννοώ τη στιγμή που πέθανε η Ζωζώ. Δεν την στραγγάλισα, δεν είμαι φονιάς και ούτε σκοπεύω να γίνω ποτέ μου». Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει τη θανατική καταδίκη του, έστω και αν η ποινή είχε καταργηθεί από το 1972… «Κανένα ζώο του ζωικού βασιλείου δεν θα έκανε τέτοιο έγκλημα», αιτιολόγησε την αξίωσή του. Ο Παναγιώτης Φραντζής κρίθηκε ένοχος ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως και περιυβρίσεως νεκρού και του επιβλήθηκε η ποινή της ισοβίου καθείρξεως. Κατ’ έφεση δίκη δεν έγινε επί της ουσίας ποτέ, αφού ενώπιον του Μ.Ο. Εφετείου Αθηνών, το αίτημα του κρατουμένου στις φυλακές Κορυδαλλού Φραντζή για αναβολή λόγω αιφνίδιου κωλύματος υγείας το οποίο επικαλέστηκε (γαστρορραγία την ημέρα της δίκης) απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα η έφεσή του να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη. Η ποινή της ισόβιας κάθειρξης και φυλάκισης δύο ετών για το αδίκημα της περιύβρισης νεκρού παρέμεινε.
Από το 1997, ο Φραντζής, λάμβανε εκπαιδευτικές άδειες, συνεχίζοντας τις σπουδές του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες ωστόσο σταμάτησε τέσσερα μαθήματα πριν από το πτυχιό
Τελικά, ο Φραντζής, μετά από 18 χρόνια έγκλειστος και αφού είχε περάσει και από τα πλέον σκληρά σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, όπως αυτά της Κέρκυρας, ζήτησε να μεταχθεί στις Αγροτικές Φυλακές Αγιάς Κρήτης για να συνεχίσει τις προσπάθειές του για υφ’ όρον απόλυση από εκεί. Εν τέλει καταφέρνει να αποφοιτήσει αλλά και να αποφυλακιστεί, κατά την 6 σε σειρά αίτηση του, μετά από 18 χρόνια εγκλεισμού. Με βούλευμα το Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χανίων του χορήγησε την «υφ΄ όρον απόλυση», με όρους που συνίσταντο στον περιορισμό της διαμονής και την εμφάνιση στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του.
Σήμερα ο Φραντζής συνεχίζει γράφει μουσική και διαμένει με την νέα του οικογένεια του και διατηρεί κατάστημα mini market.
Πηγή: www.crimetimes.gr
