Η τροπολογία της ΝΔ για την ΛΑΡΚΟ αποτελεί σκάνδαλο γιατί η ΛΑΡΚΟ είναι μια βιομηχανία με τεράστια οικονομική και κοινωνική προσφορά, στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας και σε όλη τη χώρα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αν δεν ήταν υποταγμένη στα ιδιωτικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την επιχείρηση θα εκμεταλλευόταν την πρόσφατη εκτίναξη των τιμών του νικελίου, θα αύξανε την παραγωγή και θα εισέρρεαν έτσι στα ταμεία της επιχείρησης εκατομμύρια ευρώ.
Η ΛΑΡΚΟ ωστόσο ακόμη και το 2022 λειτουργούσε κάτω από το 20% της παραγωγικής της δυναμικότητας, έφτασε να παράγει 180 μόλις τόνους από τους 1.800 τόνους που θα μπορούσε να παράγει
Η διορισμένη διοίκηση επέλεξε την υπολειτουργία έτσι ώστε το νικέλιο να μείνει προίκα για τον ιδιώτη που θα αγοράσει την ΛΑΡΚΟ.
Σε μια εποχή που το νικέλιο αποδεικνύεται στρατηγική πρώτη ύλη είναι πολλά τα λεφτά από την παραγωγή της για να μην πάνε σε έναν ιδιώτη, που θα αναδειχθεί όπως πάντα υπό τις “γνωστές αδιάβλητες διαδικασίες”.
Ευθύνες όμως αναλογούν επίσης στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και τα δύο κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης, που εμφανίζονται να διαφωνούν με την τροπολογία της ΝΔ, όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση φλέρταραν δημόσια και ιδιωτικά με την εύρεση στρατηγικού επενδυτή, δηλαδή ιδιώτη.
Στην πράξη άφηναν την εταιρεία να παρακμάζει, απορρίπτοντας σχέδια των εργαζομένων για δημιουργία καθετοποιημένου εργοστασίου ανοξείδωτου χάλυβα που ήταν ανέκαθεν η μοναδική σωτήρια πρόταση για την επιβίωση της μονάδας.
Το νικέλιο και το κοβάλτιο είναι δύο εκ των βασικών μετάλλων που απαιτούνται για την παραγωγή τόσο μπαταριών για την ηλεκτροκίνηση, όσο και για τη δημιουργία στατικών μπαταριών για την αποθήκευση της «πράσινης» Ενέργειας.
Από το 2011 η ΕΕ κατατάσσει το κοβάλτιο στη λίστα με τις κρίσιμες ορυκτές πρώτες ύλες (ΚΟΠΥ) και στην ανανέωση του καταλόγου που πρόκειται να γίνει το 2023 όλες οι εκτιμήσεις θεωρούν πως θα είναι και το νικέλιο. Ηδη σήμερα οι ΗΠΑ τα κατατάσσουν στον κατάλογο με τα 50 κρίσιμα ορυκτά για την ασφάλεια των ΗΠΑ
Για να φτάσουμε σήμερα στη ΝΔ που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τη δουλειά.
Ο μόνος δρόμος που μπορεί να αναπτύξει ολοκληρωμένα τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας με στόχο την κάλυψη των αναγκών του λαού, είναι ο δρόμος που έχει απαλλαχθεί από τους περιορισμούς που επιβάλλει η ΕΕ και βασισμένος στις τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες της εποχής και με κριτήριο τις ανάγκες, θα σχεδιάζει και θα αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
O πολύμηνος αγώνας συνεχίζεται.
“Ελεύθερη Στερεά”