Το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων είναι ένα από τα πιο σημαντικά και συμβολικά της Αθήνας, αλλά και ένα από τα πιο «μυστηριώδη». Όχι φυσικά επειδή ο στρατιώτης είναι… άγνωστος, αλλά και επειδή είναι άγνωστο για τη συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν επισκεφθεί το σημείο, το ποια είναι η σημασία, η έννοια των ονομάτων που έχουν χαραχτεί στην πέτρα, με τέτοιο τρόπο ώστε να μη βρίσκεις καμία λογική σειρά και συνέπεια. Κι όμως, η εξήγηση, τελικά, είναι πολύ πιο απλή από ό,τι φαντάζεται κανείς καθώς κουράζει το μυαλό του προσπαθώντας να βρει την απάντηση στο ερώτημα…
Όλοι όσοι ζουν στην Αθήνα αλλά και όσοι την έχουν επισκεφθεί, έχουν σταθεί έστω μία φορά μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη προκειμένου να δουν την αλλαγή φρουράς που γίνεται σε συγκεκριμένες ώρες. Να δουν την όλη διαδικασία, να δουν αν ο τσολιάς που κάθεται στη σκοπιά θα κουνηθεί έστω ελάχιστα ή θα παραμείνει ακίνητος σαν άγαλμα, ό,τι κι αν συμβαίνει μπροστά του, όπως είναι και το προβλεπόμενο. Άγνωστο αν η δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου μπορούσε να φανταστεί ότι θα γίνει και πόλος έλξης για τουρίστες και μη το συγκεκριμένο μνημείο όταν αποφάσιζε, στις 3 Μαρτίου 1926, την ανέγερσή του. Πιθανότατα όχι.
Κατά πάσα πιθανότητα, επίσης, δεν φανταζόταν ή δεν θα ήθελε να φανταστεί ότι στο πέρασμα του χρόνου θα χρειαζόταν να χαραχθούν κι άλλα ονόματα εκτός από αυτά που είχαν σμιλευθεί πάνω στην πέτρα όταν η ανέγερση του μνημείου ολοκληρώθηκε. Χρειάστηκε όμως. Και χρειάστηκε επειδή η Ελλάδα έχασε κι άλλους άγνωστους στρατιώτες ή ναύτες σε μάχες. Γιατί αυτή είναι η απάντηση στο «τι γράφει το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη».
Τα ονόματα των μαχών, των σημείων, εντός ή εκτός χώρας, που Έλληνες στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Έλληνες στρατιώτες ή ναύτες, τα σώματα των οποίων δεν βρέθηκαν ποτέ ώστε να τους αποδοθούν οι τιμές που έπρεπε. Αυτές οι τιμές, επομένως, αποδίδονται μέσω του μνημείου και της καταγραφής των ονομάτων των περιοχών. Μια λίστα που δυστυχώς χρειάστηκε να ανανεωθεί περισσότερες από μία φορές και δεν αποκλείεται να κριθεί και στο μέλλον αναγκαίο κάτι τέτοιο.