Στις 8 Απριλίου η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ρούφου του εκλεκτού πρώτου Επισκόπου Θηβών. Στο συναξάρι της ημέρας διαβάζουμε: «Τῇ Η΄ τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐκ τῶν ἐβδομήκοντα, Ἡρωδίωνος, Ἀγάβου, ΡΟΥΦΟΥ, Φλέγοντος, Ἐρμοῦ καί Ἀσυγκρίτου».
Ο Απόστολος Ρούφος ανήκε στον ευρύτερο κύκλο των 70 μαθητών και Αποστόλων του Κυρίου. Την επωνυμία «εκλεκτός» την οφείλει στον Απόστολο Παύλο ο οποίος γράφει στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «ἀσπάσασθαι Ροῦφον τον ἐκλεκτόν ἐν Κυρίω καί τήν μητέρα αυτοῦ καί ἐμοῦ» (Ρωμ. 16,13).
Αλλά και ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει στο Ευαγγέλιο του τον Ρούφο: «καί ἀγγαρεύουσιν παράγοντά τινα Σίμωνα Κυρηναῖον, ἐρχόμενον ἀπ’ ἀγροῦ, τον πατέρα Ἀλεξάνδρου καί Ῥούφου ἵνα ἄρῃ τόν σταυρόν αύτοῦ» (Μαρκ.15,21).
Ήταν λοιπόν ο Ρούφος γιός του Σίμωνα του Κυρηναίου, ο οποίος σήκωσε τον Σταυρό του Κυρίου στην φοβερή πορεία προς τον Γολγοθά. Αρχαία παράδοση μας πληροφορεί ότι ο Σίμων ο Κυρηναίος και οι γιοί του Αλέξανδρος και Ρούφος πίστευσαν στον Κύριο και αποτέλεσαν εκλεκτά μέλη της νεοσύστατης εκκλησίας των Ιεροσολύμων.
Αργότερα ο Σίμων εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Ρώμη. Φαίνεται λοιπόν ότι ο Ρούφος ήταν πολύ γνωστός και αγαπητός στον Παύλο και στον Μάρκο αλλά και στους άλλους αποστόλους, και η θέση του ήταν σεβαστή σ’ όλους τους χριστιανούς. Επίσης πολύ γνωστή και αγαπητή φαίνεται να είναι και η μητέρα του Ρούφου στον Απόστολο Παύλο.
Στην συνέχεια με τις ευλογίες και νουθεσίες του Αποστόλου Παύλου ξεκίνησε ο Ρούφος από τη Ρώμη με προορισμό την ξακουστή πόλη των Θηβών για να διδάξει τη νέα θρησκεία. Η Θήβα βρισκόταν την εποχή εκείνη κάτω από την Ρωμαϊκή κυριαρχία και ζούσαν σ’ αυτή εκτός από τους Έλληνες εθνικούς, Ρωμαίοι ειδωλολάτρες και Ιουδαίοι. Εκεί ως πρώτος επίσκοπος Θηβών ο Ρούφος ανέπτυξε θαυμαστή δραστηριότητα ως προς την προσέλκυση νέων πιστών στη θρησκεία του Ναζωραίου. Γνώστης βαθύς του Μωσαϊκού Νόμου, αυτόπτης μάρτυρας της διδασκαλίας, ακόλουθος και μαθητής του Κυρίου ο Ρούφος, είχε νωπά ακόμη τα όσα θαυμαστά είχαν γίνει από τον Χριστό και τα μετέδιδε με χάρη και πειστικότητα στους Θηβαίους πιστούς της νέας θρησκείας.
Το κήρυγμα όμως του Ρούφου ενόχλησε μερικούς φανατικούς Ιουδαίους και ειδωλολάτρες της Θήβας. Αυτοί αφού τον συνέλαβαν, άρχισαν να τον χτυπούν βάναυσα σ’ όλο του το σώμα και ιδιαίτερα στο στόμα του το οποίο καταξεσχίσθηκε. Στη συνέχεια θέλοντας να κορέσουν το απύθμενο μίσος τους εναντίον του Αγίου πήραν ξύλα και μ’ αυτά τον χτυπούσαν στο κεφάλι ως που έπεσε στη γη αναίσθητος. Και τέλος με τα μαχαίρια τους τον κατέσφαξαν. Έτσι η ψυχή του Αγίου Ρούφου άφησε το φθαρτό και πολυβασανισμένο σώμα και πορεύθηκε στον Κύριο και Δημιουργό Του για να πρεσβεύει απαύστως για όλους τους χριστιανούς και ιδιαίτερα για τους Βοιωτούς των οποίων χρημάτισε πρώτος επίσκοπος στην επί γης ζωής Του.
Επειδή η μνήμη του Αγίου είναι μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, από το 2014 και εντεύθεν με απόφαση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας κ. Γεωργίου ορίστηκε η μνήμη του Αγίου Ρούφου να εορτάζεται την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών.
imtl.gr
