Σε μία γωνιά στην ορεινή Μεσσηνία βρίσκεται ένα φαινομενικά κοινό χωριό μόλις 150 κατοίκων. Ο επισκέπτης, όμως, που θα έχει την τύχη να βρεθεί στο Σιδηρόκαστρο είναι σίγουρο ότι θα εντυπωσιαστεί από τις εκπλήξεις που κρύβει το χωριό και αφού φύγει θα ανυπομονεί να περιγράψει αυτά που είδε.
Το Σιδηρόκαστρο, γνωστό και ως «χωριό των αγαλμάτων», είναι χτισμένο στους πρόποδες δύο λόφων, αμφιθεατρικά του κάστρου και του Αη Λια σε υψόμετρο περίπου 650 μέτρων.
Το δάσος του χωριού που είναι γεμάτο πουρνάρια, σφενδάμια και κουμαρια, περιμένει στα μονοπάτια του όσους αγαπούν τη φύση και την πεζοπορία για να το εξερευνήσουν.
Το χωριό των αγαλμάτων
Την προσωνυμία «χωριό των αγαλμάτων» την οφείλει στον γλύπτη Κώστα Γεωργακά ο οποίος μετά τον θάνατό του δώρισε πλήθος από τα δημιουργήματά του στη γενέτειρά του. Τα περισσότερα από αυτά είναι τοποθετημένα εκατέρωθεν της σκάλας που οδηγεί στον Άγιο Νικόλαο. Από την πλατεία ξεκινάει η σκάλα με τα 88 σκαλοπάτια που οδηγεί στη μεγαλοπρεπή εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Στο 26ο σκαλοπάτι αριστερά, στέκει πρώτος ο μαρμάρινος γυμνός ανδριάντας του Γάλλου Ανδρέα Ροντέν, φίλου του Κώστα Γεωργακά. Επόμενη στάση, το 38ο σκαλοπάτι που βρίσκεται η αρχαία εταίρα Φρύνη, κατασκευασμένη από χαλκό, με ύψος 1,75 μέτρα. Συνεχίζοντας την ανάβαση, συναντάμε το δισκοβόλο από χαλκό και τη μαρμάρινη προτομή του ντόπιου δασκάλου Γεωργίου Σταθόπουλου.
Και τα αγάλματα δεν έχουν τέλος…
Στο Σιδηρόκαστρο αξίζει επίσης να επισκεφθείτε τον Ναό του Αγίου Νικολάου, χτισμένο το 1912 σε περίοπτη θέση από πελεκητή πέτρα, το μικρό λαογραφικό μουσείο, τη δημοτική βιβλιοθήκη και το αναγνωστήριο. Αξιοθέατα ενός χωριού που κατά το παρελθόν έσφυζε από ζωή.
Μνημείο ιστορικής κληρονομιάς αποτελεί ο Ασφένδαμος του Κολοκοτρώνη, στην «απάνω ρούγα», δίπλα από μία παμπάλαιη βρυσούλα. Στον ίσκιο του, κατά την τοπική παράδοση, «ξεπέζεψε και ξαπόστασε και λημέριασε» ο Κολοκοτρώνης με τα παλικάρια του το 1806. Πλέον έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Πάρτε μια γεύση από το υπέροχο Σιδηρόκαστρο…
