ΘΗΒΑΪΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, 1991 – 1994-Tου Γιώργου Κατσέλη

ΘΗΒΑΪΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, 1991 – 1994

Κατσέλης Γεώργιος – Μαθηματικός – π. Προϊστάμενος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας

Πεπραγμένα της Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Θηβαίων την περίοδο 1991 – 1994

Κομφούκιος (551 -479 π.Χ), Κινέζος Φιλόσοφος: «Με τη δύναμη της βούλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του. Με τη δύναμη της αγάπης ο άνθρωπος αλλάζει τους άλλους. Με τη δύναμη της σκέψης ο άνθρωπος αλλάζει τον κόσμο».

Ένας από τους κυρίαρχους και αποφασιστικούς παράγοντες της εκπαιδευτικής διαδικασίας και λειτουργίας, αλλά και της ποιότητας του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου είναι η λεγόμενη «υποδομή».

Με τον όρο «υποδομή» εννοούμε το σύνολο με στοιχεία: Τη θέση του χώρου του διδακτηρίου επί του αστικού ιστού της πόλεως, της συνοικίας, της κοινότητας, την έκταση του οικοπέδου, τις αίθουσες διδασκαλίας, τα γραφεία διοίκησης του σχολείου, τα εργαστήρια φυσικής, χημείας, ανθρωπολογίας, βιολογίας και πληροφορικής, την αίθουσα τέχνης, την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων, τα κλειστά γυμναστήρια, τους χώρους καθαριότητας, αλλά και τον πάσης φύσεως εξοπλισμό (ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλεοράσεις, βίντεο, μηχανές προβολών, διαδραστικούς πίνακες, χάρτες, αθλητικό υλικό, κλπ.).

Η αρμονική σχέση, τοποθέτηση και συντήρηση των θεμελιωδών αυτών στοιχείων καθιστά την «υποδομή» οντότητα καθοριστική και σημαντική για την εκπαιδευτική λειτουργία.

Γιατί:

α) Δημιουργεί τις κατάλληλες σωματικές, πνευματικές, ψυχικές, ηθικές και αξιακές προϋποθέσεις ηρεμίας, διδασκαλίας, μάθησης και αγωγής, δημιουργικής έκφρασης μαθητών και δασκάλων με αποτέλεσμα την ισόρροπη συγκρότηση των παιδιών, την κοινωνική ένταξη και την πολύπλευρη πολιτισμικοποίηση και κοινωνικοποίηση αυτών.

β) Διαμορφώνει και συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός θετικού εργασιακού κλίματος με αποτέλεσμα την αύξηση της εκπαιδευτικιής παραγωγικότητας.

γ) Επιβάλλει το σεβασμό στο χώρο, διευκολύνει το διάλογο, την αυτενέργεια των μαθητών, την κριτική αναζήτηση της αλήθειας και εκφράζει ένα συναίσθημα αγάπης της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς το νέο, που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος μας και η πατρίδα μας.

Επιπρόσθετα, εκτός της «υποδομής» και άλλοι παράγοντες συντελούν στην εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του σχολείου, καθόσον δεν συνδέονται σε μια αιτιοκρατική δομή, αλλά αλληλοεπιδρούν σε μια δομή πολυπλοκότητας.

α) η οργάνωση, β) η διοίκηση, γ) η ποιοτική διδασκαλία, δ) η κριτική μάθηση, ε) η πρωϊνή λειτουργία του σχολείου στ) η εύρυθμη λειτουργία, ζ) ο καθαρός χώρος, η) η Παιδεία και η αφοσίωση των δασκάλων στο έργο τους, θ) η αμοιβή τους, ι) η κοινωνική συναίνεση ατομική και συλλογική, που περιβάλλει το σχολείο, ια) η συνολική προσδοκία που δημιουργεί για τον μαθητή, ιβ) το περιεχόμενο των σπουδών, ιγ) τα αναλυτικά προγράμματα, ιδ) τα βιβλία, ιε) η συμμετοχή των γονέων, ιστ) η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ιζ) οι θεσμοί της πολιτείας, ιη) η αξιοκρατική αξιολόγηση όλων των συντελεστών εκπαίδευσης και παιδείας, ιθ) οι τοπικές, δημοτικές, περιφερειακές, εθνικές και παγκόσμιες εξελίξεις παράγουν νέα πολύπλευρα δεδομένα για την επιστήμη, την τεχνολογία, την οικονομία, την πολιτική και τέλος, κ) η τοπική πολιτισμικότητα.

Ως καθηγητής των Μαθηματικών για μια περίπου 20ετία τότε, αλλά και ως Λυκειάρχης το 1990 στο 1^ο Λύκειο Θήβας, έλαβα μέρος, – επετράπη για πρώτη φορά η συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στις Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές-, στις Δημοτικές εκλογές του Δήμου Θηβαίων και εκλέχτηκα δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη του φίλου, γιατρού της πόλεως των Θηβών κ. Νικολάου Σβίγγου, ο οποίος εξελέγη δήμαρχος.

Σε παραταξιακή συνεδρίαση στο τέλος Οκτωβρίου 1990, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος με πρότεινε ως αντιπρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και Πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας για την διετία 1991- 1992 και ως πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας για την επόμενη διετία 1993 -1994. Την πρόταση της διετίας 1991-1992 ενέκρινε πλειοψηφικά το Δημοτικό Συμβούλιο στις αρχές του 1991, καθώς και τη σύνθεση της Επιτροπής Παιδείας με βάση το άρθρο 50 του εκπαιδευτικού νόμου 1566/1985.

Με δεδομένη την πρόταση του νεοεκλεγέντος δημάρχου του Δήμου Θηβαίων τον Οκτώβριο του 1990, επειδή στη πόλη της Θήβας υπήρχαν 4.500 περίπου μαθήτριες και μαθητές, που λειτουργούσαν με βάρδιες πρωϊ – απόγευμα, έκανα το δίμηνο Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 1990 τις παρακάτω ενέργειες:

Συνέθεσα ένα 5σέλιδο ερωτηματολόγιο, το οποίο έστειλα σε όλα τα σχολεία της πόλεως του Δήμου Θηβαίων.
Στο 5σέλιδο αυτό καταγραφής δεδομένων κατέγραψαν οι συνάδελφοι διευθυντές όλα τα στοιχεία των σχολείων τους.
Σε ένα ενιαίο πίνακα κατέγραψα όλα τα δεδομένα όλων των σχολείων μας.
Με αυτόν τον τρόπο, εγώ και οι συνάδελφοι δημοτικοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων και πρωτίστως ο Δήμαρχος είχαν μια γραφηματική και αριθμητική απεικόνιση όλων των στοιχείων, όλων των σχολείων.
Όταν τον Φεβρουάριο του 1991 επισκέφθηκε την Θήβα και έλαβε μέρος στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου η αείμνηστη τότε μη αιρετή περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος Έλσα Παπαδημητρίου, στη παρουσίαση και ανάλυσή μου του τεραστίου αυτού εκπαιδευτικού υποδομικού προβλήματος της Θήβας, η κ. Περιφερειάρχης έμεινε εμβρόντητη γι΄αυτήν την παιδευτική κτιριακή κακοδαιμονία. Μου ζήτησε έναν πίνακα και μου έδωσε το προσωπικό της τηλέφωνο για άμεση επικοινωνία. Έτσι και έγινε. Με την Έλσα είχα κάθε 10 – 15 μέρες περίπου τηλεφωνική και πολλές φορές άμεση προσωπική επικοινωνία. Ήταν μια κυρία έξυπνη, πεπαιδευμένη με βαθύ αμερόληπτο πνεύμα.

Για να κατανοήσουμε τα τότε καταγραφέντα υποδομικά και άλλα σχολικά δεδομένα, δημοσιοποιώ κάποια στοιχεία εξ’ αυτών.

Στη πόλη μας την Θήβα, της παγκόσμιας μυθολογικής, ιστορικής, φιλοσοφικής και τραγικής πρωτοκαθεδρίας, λειτουργούσαν τότε 28 σχολεία εκ των οποίων τα 9 ήταν Νηπιαγωγεία, τα 8 Δημοτικά, 1 Ειδικό Δημοτικό Σχολείο, 5 Γυμνάσια, 2 Γενικά Λύκεια, 1 Κλασσικό Λύκειο , 1 Τεχνικό – Επαγγελματικό και 1 Τεχνική Επαγγελματική Σχολή.
Στα 28 αυτά σχολεία φοιτούσαν 4.535 παιδιά εκ των οποίων τα 2.204 κορίτσια και τα 2.331 αγόρια. Παρατηρείται μια αυξημένη γεννητικότητα αγοριών με πιθανότητα Ρα=0,514!, από καθολικό δείγμα.
Στα δημόσια σχολεία μας το 1990 εργάζονταν 294 εκπαιδευτικοί, εκ των οποίων 171 γυναίκες και 123 άνδρες. Έτσι, παρατηρείται σταθερά η προτίμηση των γυναικών προς το εκπαιδευτικό επάγγελμα εν αντιθέσει με τα παλαιότερα χρόνια.
Από απόψεως βοηθητικού προσωπικού στα 28 σχολεία της πόλεώς μας εργάζονταν 0 !!! γραμματείς, 2 επιστάτες και 12 καθαρίστριες. Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων , εκτός του επιστημονικού, διδακτικού και παιδαγωγικού έργου αναλαμβάνουν κάθε διδακτικό έτος και έργο γραμματειακής υποστήριξης του σχολείου, καθόσον κάθε σχολείο λειτουργεί και ως γραφειοκρατικός διοικητικός μηχανισμός με πολλαπλές διαδικασίες γραφειοκρατίας και διοίκησης.
Από απόψεως κτιριακών υποδομών, το 1990 είχαμε στη πόλη της Θήβας τα εξής δεδομένα:

α) Από το 1880 μέχρι το 1940 είχαν κτιστεί 3 σχολικά κτίρια.

i) Ένα σχολικό κτίριο στο κέντρο της πόλεως, όπου στεγάζονταν και συλλειτουργούσαν , σε εναλλασσόμενες βάρδιες, μια εβδομάδα πρωϊ – μια απόγευμα, το 1^ο και 2^ο Δημοτικό Σχολείο. Αυτό το πεπαλαιωμένο κτίριο, κτισμένο το 1880, εξακολουθεί σήμερα να λειτουργεί ως σχολείο πέραν πάσης εκπαιδευτικής δεοντολογίας.

ii) Ένα σχολικό κτίριο στο Συνοικισμό, κτισμένο και αυτό τον 19^ο αιώνα, λειτουργεί και σήμερα με διάφορες επεκτάσεις και υποστηρικτικές παρεμβάσεις.

iii) Ένα κτίριο στους Αγίους Θεοδώρους. Λειτούργησε ως 5^ο Δ.Σ, ως 5^ο Γυμνάσιο, ως Κλασσικό Λύκειο και εσχάτως ως Δημοτικό Σχολεο Τσιγγανοπαίδων με διάφορες επισκευαστικές παρεμβάσεις.

β) Από το 1950 – 1980 είχαν κτιστεί τρία σχολικά κτίρια΅

i) Το σχολικό συγκρότημα στη περιοχή Καστελλίων, που ολοκληρώθηκε το 1959 – 1960. Στο συγκρότημα αυτό το 1990 συλλειτουργούσαν σε εναλλασσόμενες βάρδιες πρωϊ – απόγευμα και μια εβδομάδα πρωϊ – μια εβδομάδα απόγευμα και με άλλους τρόπους ισοτιμίας και δικαιοσύνης, πέντε σχολεία!: 1^ο Γυμνάσιο (ως ιδιοκτήτης του σχολικού συγκροτήματος) , 2^ο Γυμνάσιο, 1^ο Λύκειο, 2^ο Λύκειο και Εσπερινό Γυμνάσιο – Λύκειο. Στο 1^ο Γυμνάσιο Θήβας ανήκουν όλα τα αρχεία από το 1835 μέχρι σήμερα ως σχολείο – έδρα του συγκροτήματος.

ii) Το σχολικό συγκρότημα του Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου, όπου συλλειτουργούσε και η Τεχνική Επαγγελματική Σχολή. Το σχολείο αυτό χτίστηκε διαδοχικά, το 1974 κατόπιν δωρεάς οικοπέδου από τον αείμνηστο Ανδριανό Σωτήριο, τον οποίο και ευχαριστώ μετά το θάνατό του.

iii) Το διδακτήριο του 4^ου Δημοτικού Σχολείου στο Πυρί, όπου συλλειτουργούσε και το 3^ο Γυμνάσιο και 3^ο Λύκειο.

γ) Από το 1980 – 1990 κτίστηκαν τέσσερα σχολεία και κάποιες αναγκαίες προεκτάσεις.

i) Το διδακτήριο των Σφαγείων , στο οποίο στεγάζονταν το 7^ο και 8^ο Δημοτικό Σχολείο. Σε εναλλασσόμενες βάρδιες όλων των αποχρώσεων λειτουργούσε εκεί και το 4^ο Γυμνάσιο.

ii) Το σχολικό κτίριο του 5^ου Δημοτικού Σχολείου, όπου στεγάστηκε αυτοτελώς το Δημοτικό Σχολείο των Αγίων Θεοδώρων.

iii) Το διδακτήριο του Ταχίου, όπου στεγαζόταν το 6^ο Δημοτικό Σχολείο, και

iv) Το διδακτήριο του Κοντίτο, όπου στεγάζονταν το 8^ο Νηπιαγωγείο και το Εδικό Δημοτικό Σχολείο.

δ) Τη περίοδο 1975-1990 πραγματοποιήθηκαν διάφορες επεκτάσεις, για να αντιμετωπιστεί το οξύτατο στεγαστικό πρόβλημα των σχολείων της Θήβας. Ακόμα, αγοράστηκαν δυο οικόπεδα από τη Δημοτική Αρχή του αείμνηστου Κ. Κουρκούτη, για την ανέγερση των 1^ου και 2^ου Δημοτικού Σχολείου του κέντρου. Αποδεσμεύτηκε το οικόπεδο για ανέγερση του 4^ου Γυμνασίου στα Σφαγεία και ψηφίστηκε το νέο πολεοδομικό σχέδιο , στο οποίο προβλέπονταν οικοπεδικοί χώροι για ανέγερση σχολείων.

Τον Δεκέμβριο του 1990 και στις αρχές του 1991 βρεθήκαμε ως Δημοτική Παράταξη μπροστά σε ένα τεράστιο, εκρηκτικό εκπαιδευτικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πρόβλημα.

Οι Δέσμες για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια λειτουργούσαν από το 1983. Στην Θήβα μας 28 Σχολεία με 4.535 παιδιά συλλειτουργούσαν σε βάρδιες με όλους τους δυνατούς τρόπους ισότητας σε 10 σχολικά κτίρια!!!

Την τετραετία 1991 -1994 η Επιτροπή Παιδείας του Δήμου Θηβαίων πραγματοποίησε περίπου 70 θυελλώδεις συνεδριάσεις, με τη συμμετοχή κοινωνικών, πολιτικών φορέων, συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, εκπαιδευτικών και πολλών ενεργών πολιτών όλων των ιδεολογικών πεδίων και πεποιθήσεων .

Κάθε συνεδρίαση διεξαγόταν με ρήξεις, συγκρούσεις, ύβρεις, αντιθέσεις, αλλά και με πολλές συνθέσεις. Για μένα, η διαλεκτική των συνεδριάσεων αυτών και άλλων πολιτικών αναμετρήσεων ήταν μάθημα ζωής.

Έτσι, τη τετραετία 1991-1994, με τη συνέργεια πολλών και διαφόρων, προγραμματήσαμε, υλοποιήσαμε και κτίσαμε 8 σχολεία μοντέλα – πρότυπα, 3 επεκτάσεις και άλλες αναγκαίες δράσεις. Μερικά παραδόθηκαν τα επόμενα χρόνια 1995-1999.

Το εκπαιδευτικό έργο της τετραετίας 1991-1994 ήταν περιληπτικά το παρακάτω:

4^ο Γυμνάσιο Θήβας (Σφαγεία), (Απεδόθη στο τέλος του 1991).
3^ο Γυμνάσιο Θήβας (Πυρί), (Παραδόθηκε στα μέσα του 1992).
3^ο Λύκειο Θήβας (Πυρί), (Παραδόθηκε στα μέσα του 1992).
5^ο Γυμνάσιο Θήβας (Άγιοι Θεόδωροι), (Σχολείο πρότυπο – παραδόθηκε το 1993/1994).
6^ο Νηπιαγωγείο (Σφαγεία, δίπλα από το 7^ο και το 8^ο Δημοτικό Σχολείο). Το πρότυπο αυτό Νηπιαγωγείο κατασκευάστηκε σε ελάχιστο χρόνο με τη συμβολή πολλών προσώπων. Ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1994 και παραδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1994. Να ευχαριστήσω 30 περίπου χρόνια μετά την αείμνηστη γιαγιά Σύρου και το γαμπρό της Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τη πώληση στον Δήμο Θηβαίων 900 m2 για την αρτιοποίηση του οικοπέδου.
2^ο Δημοτικό Σχολείο (παρακείμενα της Αγίας Τριάδας). Να ευχαριστήσω εκ των υστέρων την Προϊσταμένη των Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κα Κοιλάκου για την κατανόηση και παραχώρηση του Νοτίου μέρους του οικοπέδου. Το Σχολείο κτίστηκε στο μισό οικόπεδο και παραδόθηκε για χρήση αργότερα.
2^ο Γυμνάσιο (Ράχη Ξύδη), που το 1999 μετονομάστηκε σε 1^οΓυμνάσιο, λόγω ανίκανης διαχρονικά και επαίσχυντης κατανομής αρμοδιοτήτων και αλλοπρόσαλλων πολιτικών και εκπαιδευτικών παρεμβάσεων. Για το σχολείο αυτό χρειάστηκε μερική επέκταση του σχεδίου πόλεως, την οποία πραγματοποίησαν επιτυχώς οι Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Θηβαίων.
2^ο Λύκειο Θήβας (Ράχη Ξύδη), το οποίο ομοίως μετονομάστηκε σε 1^ο Λύκειο Θήβας. Η κακή χρήση των αρμοδιοτήτων και η απρεπής συμπεριφορά εκπαιδευτικών και πολιτειακών παραγόντων το 1999 κακοποίησαν για πολιτικούς και ευτελείς μικρομματικούς λόγους την εκπαιδευτική λειτουργία της πόλεώς μας.
Προσθήκη 6 αιθουσών στο Δημοτικό Σχολείο του Συνοικισμού.
Προσθήκη 5 αιθουσών στο συγκρότημα Καστελλίων
Εγκατάσταση σε Δημοτικό κτίριο, στο κέντρο Ταχίου, το οποίο ανακαινίσαμε, του Νηπιαγωγείου Ταχίου. Το ιδιωτικό κτίριο που λειτουργούσε, έβαζε από παντού νερά!
Συγκρότηση 14 Σχολικών Επιτροπών, ως αυτοτελών νομικών προσώπων.
Συμβολή και υποστήριξη για ίδρυση του Εσπερινού Γυμνασίου – Λυκείου Θήβας και του Αθλητικού Γυμνασίου Θήβας.

Κάθε ένα από τα παραπάνω έργα έχει τη δική του ιστορία. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να την καταγράψω.

Το έργο αυτό έλυσε κατά ένα σημαντικό μέρος το τεράστιο και πολύπλοκο πρόβλημα της στέγασης των σχολείων της Θήβας και της πρωϊνής λειτουργίας τους.

Δυστυχώς, κανένα σχολείο από αυτά δεν προβλήθηκε τότε (1991-1994) και κανένα δεν εγκαινιάστηκε!!!

Μια οξύτατη τότε πολιτική, κομματική και εξουσιαστική διαπάλη δημιούργησε ρήξη, σύγκρουση, διάσπαση και πολιτικό ενδοπαραταξιακό μίσος, το οποίο «πληρώσαμε» στις επόμενες Δημοτικές εκλογές. Δεν κατάφερα τότε (1991-1994) ως έμπειρος 45άρης ή δεν πρόλαβα να λύσω τα προβλήματα στέγασης και των άλλων (5-6) σχολείων μας. Συγκεκριμένα:

1^ο Δημοτικό Σχολείο Θήβας: Το οικόπεδο είχε αγοραστεί από την Δημοτική Αρχή του αείμνηστου Δημάρχου Κ. Κουρκούτη, αλλά δεσμεύτηκε από την Αρχαιολογία. Η αναζήτηση οικοπεδικής λύσης στη περιοχή της Λαϊκής Αγοράς του Ισμηνίου – Αγιάννη προσέκρουσε στην οικονομική διαφορά μεταξύ Νομαρχίας και του αείμνηστου Γεωργίου Σταυρή. Δυστυχώς, η διαφορά αυτή ανέτρεψε το 1993/1994 την ένταξη κατασκευής του 1^ου Δημοτικού Σχολείου στα Ευρωπαϊκά προγράμματα. Και
Των Νηπιαγωγείων (1^ο, 2^ο, 5^ο, 8ο ) και το 10^ο . Από το 1991-1994 τα σχολεία αυτά λειτουργούν σε ακατάλληλους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους εις βάρος της παρεχόμενης εκπαιδευτικής ποιότητας.

Κλείνοντας, να ευχαριστήσω δημόσια, 30 – 33 χρόνια μετά, όσους προσέφεραν τη σκέψη, τη βούληση, τη ψυχή και τον πολύτιμο χρόνο τους για την επίλυση του τεράστιου αυτού εκπαιδευτικού προβλήματος στον τότε Δήμο Θηβαίων, που αποτελείτο μόνο από τη πόλη της Θήβας:

Την αείμνηστη Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Έλσα Παπαδημητρίου, για την οργάνωση και υλοποίηση των πολιτικών, οικονομικών και Τεχνικών προγραμμάτων και τον διεξοδικό έλεγχο της ποιότητας των ανεγειρόμενων σχολικών κτιρίων. Σε εμπιστευτική συνομιλία μου είπε ότι «μόνο για τις εκπαιδευτικές υποδομές στην Θήβα διέθεσα 3 δις δραχμές από τα Ευρωπαϊκα προγράμματα της Περιφέρειας».
Τον τότε Δήμαρχο κ. Νικόλαο Σβίγγο για την αμέριστη και συνεχή πολιτική και ψυχική στήριξη όλων των δράσεων, – περίπου 30-, για κάθε σχολείο. Την τετραετία αυτή (1991-1994) Σβίγγου, επιτελέστηκε στην Θήβα τεράστιο έργο. Πολλοί την αποκαλούν «χρυσή τετραετία της Θήβας».
Τον αείμνηστο αντιδήμαρχο τότε Αθανάσιο Αρκούδη, για την πρακτική και αποτελεσματική συνεχή παρέμβασή του.
Τον κ. Αναστάσιο Φρούσιο αντιδήμαρχο τότε Πολιτισμού και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων για την πνευματική, ηθική και πολιτιστική συμμετοχή του.
Τον τότε Προϊστάμενο των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου κ. Λάμπρο Σερβετά. Η διοικητική, τεχνική και ευρηματική λειτουργία του ήταν καθοριστικές.
Τον Πολιτικό Μηχανικό κ. Επαμεινώνδα Χρυσικό, επιστημονικό διαχειριστή στις στεγαστικές δράσεις.
Τον Τεχνικό κ. Σπυρίδωνα Παπαναστασίου. Η καθημερινή του τεχνική και επισκευαστική παρουσία και προσφορά του στα σχολεία μας ήταν καταλυτική.
Τον αείμνηστο Θηβαίο επιχειρηματία Παναγιώτη Μελετίου, για τη δωρεάν παροχή στέγασης, διαμονής και διατροφής όλων των παραγόντων του ΥΠΕΠΘ, των Πανεπιστημίων, της Περιφέρειας, της Νομαρχίας, κλπ.. Ο Παναγιώτης Μελετίου συμμετείχε, εκτός των ανωτέρω, και στην Επιτροπή Παιδείας ως εκπρόσωπος των Επαγγελματιών του Δήμου Θηβαίων.
Τα μέλη της Επιτροπής Παιδείας: Εκπρόσωποι της Διοίκησης των Σχολείων, συνδικαλιστές εκπαιδευτικών συλλόγων, εκπρόσωποι Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων και των μαθητικών κοινοτήτων: Παναγιώτης Γκιόκας, Ιωάννης Βόλης, Σπυρίδων Μπαρκούκης, Απόστολος Ντάντος, Σταύρος Σταύρου, Παναγιώτης Μπότσης, Ιωάννης Καρανάσιος.
Τους πολυάριθμους ενεργούς πολίτες που συμμετείχαν αγωνιστικά με λόγο, παλμό, καρτερικότητα, με δημοκρατικές ευαισθησίες και προοδευτικές στάσεις σε αρκετές από τις μαχητικές πολυάριθμες συνεδριάσεις της Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Θηβαίων.

Ως πρόεδρος και συντονιστής της Επιτροπής Παιδείας του Δ.Θ την περίοδο 1991-1994, αλλά και ως Προϊστάμενος Βοιωτίας της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τη περίοδο (1994-2004), θέλω να τονίσω την τεράστια σημασία της Εκπαίδευσης και της Παιδείας για την ατομική και συλλογική μας πρόοδο και προκοπή.

Ο Εφέσιος φιλόσοφος Ηράκλειτος (544-484 π.Χ) το επεσήμανε απο τα 500 περίπου π.Χ, με τη ρήση του «Την Παιδείαν έτερον ήλιον τοις παιδευομένοις» ( Η Παιδεία είναι έτερος (δεύτερος) ήλιος για τους παιδευομένους). Αυτό δίδαξαν δια του παραδείγματος και σε μένα οι αναλφάβητοι και φτωχοί γονείς μου. Υποκλίνομαι με σεβασμό στη μνήμη τους και στη μνήμη του Μαθηματικού και δασκάλου μου Χρήστου Π. Χρήστου.