Την «έκθεση» Λιβάνιου μελετά ο Μητσοτάκης για να δει προς τα πού και γιατί έχασε τόσους πολλούς ψηφοφόρους η ΝΔ.
Στην πραγματικότητα το πόρισμα από την ανάλυση των στοιχείων, που έκανε ο υφυπουργός Εσωτερικών, είναι μία ακτινογραφία των λόγων που οδήγησαν περί το ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους στην αποχή.
Από την ακτινογραφία αυτή θα εξαρτηθεί και τι πρωτοβουλίες θα αναλάβει ο πρωθυπουργός – ακόμα και οι αλλαγές σε πρόσωπα στον ανασχηματισμό.
Αν σας πω ότι αξιολογούνται σχεδόν όλα τα υπουργεία δεν θα είναι υπερβολή.
Αλλά για το εύρος και το βάθος των αλλαγών δεν μπορώ να σας πω κάτι με σιγουριά.
Οι περιστάσεις απαιτούν, για διάφορους λόγους, μέχρι και σαρωτικές αλλαγές. Αλλά ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι με τους ανασχηματισμούς «δεν το έχει».
Προτιμά ήπιες παρεμβάσεις, ζυγίζει και ξαναζυγίζει καταστάσεις και αυτό οδηγεί σε προσεκτικά βήματα – με άλλα λόγια, δύσκολα ανατρέπει τα ισχύοντα.
Εκτιμώ ότι όσο πιο γρήγορα κάνει τον ανασχηματισμό, τόσο πιο μεγάλος θα είναι.
Αλλά εάν τον καθυστερήσει, μάλλον δεν θα είναι για καλό. Τα γρήγορα χτυπήματα είναι πιο καίρια. Αντιθέτως εάν αρχίζουν οι συζητήσεις, οι επανεκτιμήσεις, οι δεύτερες σκέψεις, στο τέλος και αφού συρθεί το θέμα, ο ανασχηματισμός είναι… «τσουρούτικος», καθώς παίζουν ρόλο οι πιέσεις – και τα… παρακάλια ενίοτε.
Ονόματα
Για τον ανασχηματισμό κρατήστε κάποια ονόματα. Θεοδωρικάκος, Μηταράκης, Τσιάρας για πιθανή επιστροφή στο σχήμα, αλλά και Βορίδης, Σκέρτσος για μετακίνηση σε παραγωγικά υπουργεία.
Ο πάγκος δεν διαθέτει πολλές λύσεις πάντως.
Ιερός πόλεμος
Ως προς τις αιτίες της ήττας μπορώ να σας πω ότι ένα από τα βασικά συμπεράσματα που ήδη σχηματίζονται στο Μαξίμου είναι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών.
Η ρύθμιση που θεωρήθηκε ότι δεν θα κόστιζε και τόσο στις ευρωεκλογές, κόστισε μεγάλες απώλειες σε δεξιό κοινό.
Το Μαξίμου είχε μία… μακαριότητα ότι μετά την επαναπροσέγγιση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, η ζημιά θα περιοριζόταν.
Την ώρα όμως που ο Ιερώνυμος υποσχόταν… ειρήνη, στις ενορίες γινόταν κανονικός πόλεμος προς την κυβέρνηση για το θέμα αυτό.
Ένας πόλεμος που οδήγησε στην ενίσχυση του Βελόπουλου και της Νίκης, στην είσοδο της Λατινοπούλου στην ευρωβουλή, αλλά και στη διόγκωση της αποχής.
Η μακαριότητα οδήγησε στη ψευδαίσθηση με άλλα λόγια…
Στις Σπέτσες με το πρώτο χάραμα
Ο καλύτερος όλων είναι ο Στέφανος ο Κασσελάκης. Άφησε σύξυλο το κόμμα του και έφυγε χθες αχάραγα για τις Σπέτσες – για να ξεκουραστεί, λέει, στο εξοχικό του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τα πήγε μάλλον μέτρια και πάντως δεν δικαίωσε κάποιες προσδοκίες, που καλλιεργήθηκαν λίγο πριν την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου, αλλά αυτό δεν κόβει την όρεξη του αρχηγού.
Η αλήθεια είναι πως έτρεξε παντού και κουράστηκε ο Κασσελάκης – ήταν και η πρώτη εθνικής έκτασης εκλογική αναμέτρηση, που έλαβε μέρος ως αρχηγός.
Αλλά η στοιχειώδης αντιμετώπιση των πραγμάτων λέει πως η πρώτη δουλειά που κάνεις μετά τις κάλπες είναι να συζητήσεις με το επιτελείο, τους συνεργάτες και κάποια στελέχη για το αποτέλεσμα και τα επόμενα βήματα.
Η έλλειψη όμως εναλλακτικής πρότασης για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, επιτρέπει στον Κασσελάκη να κινείται με άνεση και να μην νιώθει την πίεση των κομματικών.
Οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να περιμένουν το σχέδιό του για τον «νέο ΣΥΡΙΖΑ» που θα βγει από το συνέδριο του φθινοπώρου.
Αν αυτό το σχέδιο είναι συζητήσιμο, τότε δεν θα έχουμε μεγάλη κρίση.
Αν όμως είναι μακριά από τις ιδεολογικές και πολιτικές καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα προκύψει φουρτούνα πιο μεγάλη κι από αυτή που συναντάει κανείς με δελφίνι στα στενά της Ύδρας, πηγαίνοντας για Σπέτσες.
Ξεκαθαρίσματα στο ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ άνοιξε με ζόρια την μετεκλογική εποχή.
Επιφανή στελέχη διαφωνούν με την βασική ερμηνεία που έκανε ο Ανδρουλάκης στο εκλογικό αποτέλεσμα. Το «περίπου κερδίσαμε», που λέει ουσιαστικά η Χαριλάου Τρικούπη βρίσκει πολλούς να διαφωνούν. Για δύο λόγους: Πρώτον, διότι το ΠΑΣΟΚ έχασε από τον Κασσελάκη. Και δεύτερο διότι τα ποσοστά του έμειναν στα ίδια.
«Ο Μητσοτάκης αποκαθηλώθηκε, αλλά το ΠΑΣΟΚ καθηλώθηκε» έλεγε κορυφαίος παράγοντας.
Το ερώτημα είναι πώς, πότε και ποιοι θα θέσουν ένα κρίσιμο αίτημα: Να ξεκαθαρίσει το θέμα ηγεσίας στο Κίνημα, με την επίσπευση της εκλογής αρχηγού, ώστε να υπάρχει καθαρός ορίζοντας για τις εθνικές εκλογές. Η θητεία του Ανδρουλάκη λήγει τον Δεκέμβριο του 2025, αλλά αρκετοί θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πάει έτσι μέχρι τότε. Με μία υποδόρια κρίση, δηλαδή, ή και ανοιχτή αμφισβήτηση κεντρικών επιλογών της ηγεσίας.
Η επόμενη κίνηση του είναι να κάνει τον Κτιστάκη υπουργό!!!!Για κλάματα…