Kαλοκαίρι. Πρέπει να πάω κάπου διακοπές. Δύσκολο εώς ανέφικτο. Μια ο κορωνοϊός, μια η οικονομική κρίση με τις αυξημένες τιμές, μια η ψυχολογική μου διάθεση…όλα μαζί μου φρενάρουν οποιαδήποτε σκέψη.
Δύο μήνες μας πήγαιναν οι γονείς μας στη δεκαετία του ‘80 σε κοντινό παραθεριστικό οικισμό και αλωνίζαμε. Μέσα Ιουνίου, όταν έκλειναν τα σχολεία φεύγαμε και επιστρέφαμε 16 Αυγούστου. Σ’ ένα λυόμενο με ωραία θέα. Δίχως ρεύμα, ψυγείο και νερό αλλά επιβιώναμε ως «θερινοί survivors». Mε πάγο, που τον συντηρούσαμε σε φελιζόλ και φωτιστικά φαναράκια. Ανεξάντλητη διάθεση για περιπέτεια. Μπάνιο πρωί – απόγευμα σε κοντινή παραλία, μια μάσκα που την μοιραζόμουν με τα αδέρφια μου και βουτούσαμε ασταμάτητα. Ώρες ατελείωτες στην παραλία, παιχνίδια, τσακωμοί, συζητήσεις, νικούσαμε τον χρόνο. Μάθαμε να ψαρεύουμε, να κολυμπάμε, να βγάζουμε τα αγκάθια των αχινών από τα πόδια μας, να τρώμε σύκα, σταφύλια, γεμιστά, να υπομένουμε τον θόρυβο των τζιτζικιών. Τα βράδια παίζαμε χαρτιά, λέγαμε ανέκδοτα και ανάβαμε φιδάκια για τα κουνούπια. Τηλεόραση δεν υπήρχε αλλά δεν μας έλειπε. Ζούσαμε την στιγμή σε επαφή με την φύση.
Η τωρινή απόδραση για διακοπές διαφέρει κατά πολύ. Λίγες ημέρες, μισθωμένες σε ένα ξενοδοχείο που το ακριβοπληρώνεις.
-Μπαμπά, μπαμπά μη ξεχάσεις να πάρεις τους φορτιστές για τα tablet.
– To πρωινό του ξενοδοχείου δεν ήταν και τόσο καλό αλλά και το καλαμαράκι στην ταβέρνα ήταν σκληρό…θα τους αξιολογήσω μέτρια, σου λέει η γυναίκα.
– Αύριο θα πάμε σε άλλη παραλία που να έχει βότσαλο γιατί η άμμος λερώνει τα πράγματά μας. Φρόντισε να κλείσεις ξαπλώστρες από τo smartphone.
– Πήγαινε γρήγορα να προσέχεις τα παιδιά…έβαλαν αντηλιακό; Μην πάνε στα βαθιά.Κι αν τους τσιμπήσει καμιά τσούχτρα; Kαλά έκανα και σου ΄πα να κλείσεις σε μέρος όπου υπάρχει νοσοκομείο.
Διαδικτυακές διακοπές, χωρίς Μπλεκ & Ποπάυ, προγραμματισμένες – αγχωτικές – συναντήσεις με την φύση, τυποποιημένη επαφή με το φαγητό και τη διασκέδαση. Όλα άλλαξαν, μόνο ο ήχος των τζιτζικιών παραμένει αναλλοίωτος.
-Μπαμπά – μπαμπά… ένα τζιτζίκι μέσα στο τζατζίκι.
– Μη φοβάσαι, είναι ακίνδυνο. Υπάρχουν και αυτά τα έντομα για να μας θυμίζουν καλοκαίρι…
Λάζαρος Ι. Κόλλιας – εκπαιδευτικός
