Ένα νεογέννητο συνήθως… συστήνεται με δυνατό κλάμα, το οποίο είναι σημάδι της υγείας και δύναμης. Είναι μια κραυγή που οι νέοι γονείς συνηθίζουν γρήγορα στις επόμενες μέρες και εβδομάδες.
Aν προσέξετε καλά, θα δείτε ότι το κλάμα ενός νεογέννητου είναι λίγο διαφορετικό από εκείνη ενός μεγαλύτερου βρέφους: δεν υπάρχουν δάκρυα!
Τα δάκρυα, φυσικά, είναι απαραίτητα για την προστασία και την ύγρανση των ματιών. “Όταν αντιμετωπίζουμε ακραίες συγκινήσεις, όπως θλίψη, θυμό, ή ακόμα και ευτυχία, κλαίμε”, λέει ο δρ. Sage Timberline, παιδίατρος στο Νοσοκομείο Παίδων Davis στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια. Αυτό το προσωρινό στρες πυροδοτεί μια αντίδραση εγρήγορσης στον οργανισμό, η οποία με την σειρά της προκαλεί δακρύρροια για την περαιτέρω προστασία των ματιών.
Αυτά τα συναισθηματικά δάκρυα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην απελευθέρωση των ορμονών που προκαλούν άγχος και οι οποίες μπορεί να έχουν δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια της δύσκολης στιγμής. “Όλο αυτό συμβάλλει σε αυτή την αίσθηση ανακούφισης που ακολουθεί μετά από τα κλάματα”, πρόσθεσε ο δρ. Timberline.
Τι γίνεται με τα δάκρυα στα νεογέννητα
Ένα μωρό έχει εξαρχής δακρυϊκούς αγωγούς, αλλά αυτοί δεν είναι ακόμα πλήρως ανεπτυγμένοι από την γέννηση. Παράγουν όσα δάκρυα χρειάζονται για να επικαλύψουν το μάτι και να το κρατήσουν υγρό, αλλά όχι αρκετά για να σχηματίσουν σταγόνες που θα τρέξουν στο πρόσωπό του. Μετά από τρεις, ή τέσσερις εβδομάδες, οι δακρυϊκοί αγωγοί ενός μωρού συνήθως ωριμάζουν αρκετά για να σχηματίσουν δάκρυα, που σχετίζονται με ισχυρά συναισθήματα.
Γιατί τα νεογέννητα δεν ιδρώνουν
Τα μάτια ενός νεογέννητου τείνουν να είναι ξηρά και το ίδιο ισχύει για το δέρμα του. Ανεξάρτητα από το πόσο ζεσταίνεται, ένα νεογέννητο δεν ιδρώνει σχεδόν καθόλου για τις πρώτες δύο εβδομάδες της ζωής του. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ιδρωτοποιοί αδένες του δεν είναι ακόμα πλήρως λειτουργικοί.
Οι άνθρωποι έχουν δύο τύπους ιδρωτοποιών αδένων, που ονομάζονται ecrrine και apocrine αδένες. Και οι δύο σχηματίζονται στα νεογέννητα, ακόμη και αν δεν δημιουργούν ακόμη ιδρώτα. Οι δεύτεροι εκκρίνουν ιδρώτα μέσα από τους θύλακες των τριχών, αλλά δεν ενεργοποιούνται μέχρι να εμφανιστούν ορμονικές αλλαγές κατά την εφηβεία. Αν και αυτός ο τύπος ιδρώτα είναι άοσμος στην αρχή, μπορεί να γίνει δύσοσμος στην συνέχεια. Αποτελείται από νερό και ηλεκτρολύτες καθώς και στεροειδή, λιπίδια και πρωτεΐνες, τις οποίες τα βακτήρια μπορούν να επεξεργαστούν, διαδικασία που παράγει δυσοσμία.
Οι eccrine αδένες αρχίζουν να σχηματίζονται κατά τον τέταρτο μήνα της κύησης και εμφανίζονται πρώτα στις παλάμες του εμβρύου και στα πέλματα των ποδιών του. Μέχρι τον πέμπτο μήνα, αυτοί οι αδένες καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το σώμα.
Αφού γεννηθεί το μωρό, οι πιο δραστικοί ιδρωτοποιοί αδένες είναι αυτοί στο μέτωπο. Λίγο αργότερα, το βρέφος αρχίζει να ιδρώνει και στον κορμό και στα άκρα του.
Επειδή τα νεογέννητα δεν μπορούν να ιδρώσουν πλήρως, πρέπει να προσέχουμε ώστε να τα έχουμε δροσερά. Προσέξτε για σημάδια υπερθέρμανσης, συμπεριλαμβανομένης της εφίδρωσης (αφού τα νεογέννητα παράγουν κάποιον λίγο ιδρώτα), ζεστό δέρμα, πιο γρήγορη αναπνοή και μειωμένη κινητικότητα στα άκρα. Εάν το μωρό σας είναι πολύ ζεστό, απλώς αφαιρέστε ένα στρώμα ρούχων, ή χρησιμοποιήστε ανεμιστήρα για να διατηρήσετε τον περιβάλλοντα αέρα σε διαρκή κυκλοφορία.
Μετάφραση: iatropedia.gr / Πηγή: https://www.livescience.com
