Τ. Ο. ΘΗΒΑΣ – ΟΙΝΟΦΥΤΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ
To εργατικό ατύχημα που υπέστη εργαζόμενη στην εταιρεία «ΜΟΡΝΟΣ» στη Θήβα ανέδειξε για πολλοστή φορά την ανάγκη άμεσης στελέχωσης των Υπηρεσιών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, ώστε να ενταθούν οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στα εκατοντάδες εργοστάσια της περιοχής μας.
Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι για τους επιχειρηματικούς ομίλους τα μέτρα ασφαλείας είτε κοστίζουν, είτε αυξάνουν το χρόνο παραγωγής. Για αυτό το λόγο στην ουσία δεν τηρούνται.
Παράλληλα, η διαχρονική υποστελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών από όλες μέχρι σήμερα τις κυβερνήσεις έχουν καταντήσει εδώ και χρόνια τους ελέγχους «είδος υπό εξαφάνιση».
Σε αυτή τη βάση, προκαλεί εντύπωση η επιλεκτική μνήμη των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πούλου και ΠΑΣΟΚ κ. Μουλκιώτη, οι οποίοι εξέδωσαν δελτία τύπου για τις αναφορές που υπέβαλαν στη Βουλή πριν μερικές ημέρες για το εργατικό ατύχημα.
Συγκεκριμένα, φαίνεται ότι μέσα στον «αντιπολιτευτικό τους οίστρο» δεν έδωσαν και μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι το Τμήμα Επιθεώρησης στην Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία Βοιωτίας – Φωκίδας δε λειτουργεί με μόλις δύο (2) Επιθεωρητές αποκλειστικά επί της σημερινής κυβέρνησης.
Αντίθετα, ήταν το 2014, επί συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, όταν το Τμήμα Τεχνικής Επιθεώρησης Βοιωτίας με δύο (2) Επιθεωρητές συγχωνεύθηκε με εκείνο της Φωκίδας, με μόλις έναν (1) Επιθεωρητή και επεκτάθηκε η αρμοδιότητά του και στους δύο νομούς.
Στη συνέχεια, ήταν το 2016, επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όταν έμειναν δύο (2) Επιθεωρητές για τη Βοιωτία και τη Φωκίδα. Ενώ στη συνέχεια, η συγκεκριμένη κυβέρνηση έδωσε «λύση» με το να χρεώσει στο Τμήμα Επιθεώρησης της Εύβοιας και την περιοχή του Δήμου Τανάγρας.
Δύο λοιπόν Επιθεωρητές και καμία επιπλέον πρόσληψη διαχρονικά, αυτή είναι η αλήθεια.
Όσο για το Νόμο Χατζηδάκη της ΝΔ, ο οποίος πράγματι δίνει χαριστική βολή και στις ελεγκτικές υπηρεσίες του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, θα συμφωνήσουμε ότι πρόκειται περί «εκτρώματος», όπως διαβάζουμε στα σχετικά Δελτία Τύπου των βουλευτών.
Το ερώτημα είναι πώς γίνεται τα εν λόγω κόμματα να αποκαλούν ένα νόμο με αυτό το χαρακτηρισμό, αλλά ταυτόχρονα το ένα (ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα) να ψηφίζει υπέρ στα 56 και παρών σε άλλα 17 από τα συνολικά 128 άρθρα του, και το άλλο (το ΠΑΣΟΚ συγκεκριμένα) να υπερψηφίζει τα 74 από τα 128 άρθρα …
Για να μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν, το σμπαράλιασμα των εργασιακών δικαιωμάτων έχει την υπογραφή ΟΛΩΝ των κομμάτων που κυβέρνησαν από το 2010 μέχρι σήμερα. Αυτό οφείλεται στο ότι όλα τα συγκεκριμένα κόμματα βάζουν πάνω απ’ όλα την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων, η οποία αντιμετωπίζει τα δικαιώματα ως κόστος που πρέπει να μειώνεται.
Επομένως αν κάποιος μπορεί και πρέπει να αλλάξει τις συνθήκες γαλέρας που επικρατούν τους εργασιακούς χώρους, ξηλώνοντας όλο το αντεργατικό πλαίσιο των τελευταίων χρόνων, δεν είναι άλλος από τους ίδιους τους εργαζόμενους, μέσα από τη συλλογική δράση τους. Σε αυτή την κατεύθυνση κρίνεται και η κάθε πολιτική δύναμη.
