Ξυλούρης, Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Μητροπάνος, Πουλόπουλος, μέχρι και Βέγγος και Χάρρυ Κλυνν, κυριαρχούσαν στη νύχτα
Βλέπεις τον συγκεκριμένο κατάλογο και συνειδητοποιείς ότι αν ήσουν τότε ενήλικας -μιλάμε για το όχι και τόσο μακρινό 1977- θα είχες τεράστιο πρόβλημα αν αποφάσιζες να βγεις για να διασκεδάσεις. Πρωτίστως, γιατί δεν θα ήξερες που να πας σε ένα βράδυ και ποιους να δεις, από τις μυθικές φωνές που τραγουδούσαν τότε σε 30 νυχτερινά κέντρα.
Η λίστα του καταλόγου ξεκινάει αλφαβητικά με τα ονόματα των καλλιτεχνών, τα κέντρα ή τις μπουάτ που εμφανίζονται και ένα σταθερό τηλέφωνο επικοινωνίας για την απαραίτητη κράτηση, αφού κινητά δεν υπήρχαν.
Είναι η περίοδος της μεταπολίτευσης και τα τότε μπουζούκια δεν θυμίζουν σε τίποτε τα σημερινά νυχτερινά κέντρα που έχουν μετατραπεί σε σύγχρονα κλαμπ με καναπέδες, όπου όλοι είναι όρθιοι.
Στα κέντρα υπήρχαν μόνο τραπέζια και σχήματα με τρία, τέσσερα ή πέντε πρώτα ονόματα στη μαρκίζα οπότε ήταν αναπόφευκτο πέφτοντας πάνω στον συγκεκριμένο νοσταλγικό κατάλογο να μην ήξερες που θέλεις να πας και ποιον να πρωτοδείς.
Δείτε τη λίστα με τα νυχτερινά μαγαζιά και τους τραγουδιστές
