Και τώρα που κάηκαν τα δάση, πού θα μπουν οι ανεμογεννήτριες και οι άλλες επενδύσεις; Μα φυσικά ΚΑΙ στα καμμένα δάση, οπουδήποτε έχουν αδειοδοτηθεί ή πρόκειται να αδειοδοτηθούν. Το επιτρέπει το νομικό πλαίσιο όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό πρέπει να αλλάξει τώρα.
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι το άλλοθι για την απραξία μας ούτε η αιτία των συμφορών μας. Είναι απλά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ένα από τα πολλά, της διατάραξης που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη. Στην άμυνα της φύσης απέναντι στις επιθέσεις μας τα δάση παίζουν πρωταρχικό ρόλο, αφού αποτελούν τις καλύτερες φυσικές «καταβόθρες» του διοξειδίου του άνθρακα και των αερίων του θερμοκηπίου.
Η αναζήτηση τεχνικών λύσεων με τη μορφή ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι εύλογη. Όχι όμως σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων που κάνουν από μόνα τους, και μάλιστα καλύτερα και ανέξοδα, την ίδια δουλειά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το καμμένο δάσος εκτός από το ίδιο δάσος που θα του δοθεί ο χρόνος και η ευκαιρία να ξαναγεννηθεί. Τη δυνατότητα αυτή είχε εξασφαλίσει στα δάση το Σύνταγμα του 1975 (άρθ. 117 παρ. 3). Τους τη στέρησαν όμως τα δασικά νομοθετήματα της τελευταίας 15ετίας με αποκορύφωμα την γνωστή απόφαση 2499/2012 του Συμβουλίου της Επικρατείας .
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν σήμερα από τα πιο απλά. Μια ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣ για να επαναφέρει, χωρίς νομικά παράθυρα και εξαιρέσεις, την απόλυτη απαγόρευση στα αναδασωτέα κάθε άλλης χρήσης ή δραστηριότητας εκτός από την αναδάσωση. Ούτε ανεμογεννήτριες ούτε φωτοβολταϊκά ούτε τουριστικές εγκαταστάσεις ούτε οποιοδήποτε άλλο «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» . Η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία γιατίη απλή και μόνο κήρυξη της αναδάσωσης δεν διασφαλίζει πλέον τίποτα στην ουσία. Θα πρέπει ακόμα να προβλέπει όχι απλώς την προσωρινή αναστολή αλλά την ανάκληση όλων των αδειών που έχουν δοθεί για οποιαδήποτε χρήση μέσα στα αναδασωτέα μέχρι την πραγματική ολοκλήρωση της αναδάσωσης.
Το αίτημα για τη νομοθετική αυτή ρύθμιση δεν είναι πρόταση ούτε παράκληση. Είναι απαίτηση και πρόκληση από όλους και προς όλους. Ο φόρος τιμής στους πεσόντες, τα δάκρυα για τα θύματα, οι ευχαριστίες σε πυροσβέστες και εθελοντές και τα συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τα πάντα δεν αρκούν. Οι φετινές καταστροφές, όπως οι περσινές, οι προπέρσινες και όλες οι προηγούμενες, δεν αποτελούν «ευκαιρίες» για επανίδρυση της χώρας μας με άλλο πρόσωπο. Το πρόσωπο της Ελλάδας είναι η φύση της και ο πολιτισμός που οικοδομήθηκε στη σταθερή και αδιατάρακτη σχέση του ανθρώπου με αυτήν.
Για μην γίνουμε εμείς η γενιά που άφησε το πρόσωπο αυτό να χαθεί, υπογράφουμε το παρόν ψήφισμα και ζητάμε από τον Πρωθυπουργό της χώρας να καταθέσει και από τη Βουλή να ψηφίσει την ακόλουθη νομοθετική διάταξη.
===========================================
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ
«Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο σκοπό. *
Η απαγόρευση διάθεσης και χρήσης περιλαμβάνει και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κάθε μορφής (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.λπ.), καθώς και οποιοδήποτε άλλο έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία.
Με τη δημοσίευση του παρόντος, οι κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές ανακαλούν υποχρεωτικά τις άδειες κατασκευής έργων καθώς και τις άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δραστηριοτήτων σε περιοχές που έχουν ήδη κηρυχθεί αναδασωτέες ή παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της πρώτης παραγράφου και οφείλουν να κηρυχθούν αναδασωτέες για το λόγο αυτό.
Οποιαδήποτε διάταξη αντίθετη προς τις ρυθμίσεις του παρόντος καταργείται».
* Επαναλαμβάνεται αυτούσιο το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος
===========================================
Οι πράξεις και παραλείψεις των λίγων επέτρεψαν την καταστροφή. Η φωνή των πολλών ας την εμποδίσει να ολοκληρωθεί. Να γίνουν οι υπογραφές μας τόσες πολλές όσα και τα δέντρα που έγιναν στάχτη, μια κραυγή για τους ανθρώπους, τους κόπους τους, τα ζώα, τα πουλιά, τα μνημεία και την ομορφιά που χάθηκαν για πάντα.
