Αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας:Επιβεβλημένη η ΕΞΑΙΡΕΣΗ της Βοιωτίας από το νέο Δικαστικό Χάρτη

ΠΕΡΙ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΩΝ η ανάρτηση του αντιπεριφερειάρχη Βοιωτίας Γιώργου Ντασιώτη στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook

Δείτε αναλυτικά:

ΠΕΡΙ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΩΝ !!

Πολύς λόγος γίνεται, αίφνης, για την τύχη των πρωτοδικείων Λιβαδειάς και Θήβας, μετά την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, για μέτρα επιτάχυνσης της Δικαιοσύνης, που καταλήγουν σε πρόταση συγχώνευσης και ουσιαστικά κατάργησης του ενός από τα δύο.

Η συζήτηση όπως εξελίσσεται, στις δύο πόλεις, σε ιδιωτικές, αλλά και θεσμικές συζητήσεις (Δημοτικά Συμβούλια, επίσημες επαφές) κινείται στο πλαίσιο της ευχής να διατηρηθούν και τα δύο, αλλά ταυτόχρονα της αναζήτησης επιχειρημάτων αν παραμείνει το ένα να είναι το αντίστοιχο που ενδιαφέρει την κάθε πόλη.

Ο Νομός Βοιωτίας από την ίδρυσή του λειτουργεί με την «ιδιορρυθμία» των ΔΥΟ ΙΣΧΥΡΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ (Θήβας-Λιβαδειάς), που ουσιαστικά, ως έδρες των δύο πρώην Επαρχιών, λειτουργούσαν ως παράλληλοι πόλοι στα πλαίσια της ίδιας διοικητικής περιφέρειας.

Αυτό το δίπολο, πολλές φορές λειτούργησε ανασταλτικά στην ανάπτυξη του Νομού και η αλήθεια είναι πως έχουν γίνει πολλές προσπάθειες από ανθρώπους, ένθεν κακείθεν, να αμβλυνθεί , πράγμα που επετεύχθητε, εν πολλοίς, με πολύ καλά αποτελέσματα.

Επίσης, μια άλλη αλήθεια είναι πως το ίδιο «δίπολο» στη διάρθρωση των Δημοσίων Υπηρεσιών, εν τοις πράγμασιν, εξυπηρέτησε διαχρονικά τους πολίτες, τόσο των πόλεων, όσο κυρίως των απομακρυσμένων περιοχών των δύο πρώην Επαρχιών, με θετικά αποτελέσματα και στην γρήγορη εξυπηρέτηση των πολιτών, αλλά και στη μείωση του κόστους τους και γενικότερα της ταλαιπωρίας.

Αν λοιπόν δεχθούμε την παραδοχή πως το κράτος οφείλει να προσφέρει γρήγορες και εύκολες υπηρεσίες στον πολίτη, τότε το μοντέλο αυτού του «δίπολου», ασχέτως του λόγου που δημιουργήθηκε, πέτυχε το σκοπό του.

Στο θέμα της συγχώνευσης ή κατάργησης κάποιου από τα δύο Πρωτοδικεία και από τις δύο πλευρές, ακούγονται διάφορα επιχειρήματα.

Η λογική της συγχώνευσης με το επιχείρημα τη συσσώρευση Δικαστών και προσωπικού σε ένα Πρωτοδικείο, για καλύτερη σύνθεση των εδρών, αντικρούεται με το αντεπιχείρημα του αντίστοιχου διορισμού αυτών στα υφιστάμενα, ενώ το επιχείρημα του οικονομικού οφέλους από τον περιορισμό των δομών, είναι εύκολα μαχητό από το γεγονός πως αυτό το κόστος δεν καταργείται, αλλά μετακυλύετε στους πολίτες και επαγγελματίες που θα μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις .

Πέραν όμως αυτής της «τεχνοκρατικής» προσέγγισης, υπάρχει και η καθαρά κοινωνικοπολιτική που δε μπορεί να αγνοηθεί από κανέναν και λέει πως εκτός από τα οικονομικά στοιχεία, η πολιτεία πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της και το στοιχείο της κοινωνικής συνοχής, το οποίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διακυβεύεται, όπως νομίζω πως συμβαίνει στην περίπτωση αυτή.

Με αυτό το σκεπτικό παραβρέθηκα στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, Λεβαδέων και Θηβαίων, για το θέμα της κατάργησης των Πρωτοδικείων και τοποθετούμενος, θεσμικά, διατύπωσα και στα δύο τη θέση της Περιφερειακής Αρχής, που τη συνοψίζω ως εξής:

· Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ και η εξυπηρέτηση των πολιτών είναι διαρκές στοίχημα κάθε Αρχής.

· Ο ΤΡΟΠΟΣ λειτουργίας της Π.Ε. Βοιωτίας, έχει ταυτιστεί με την ύπαρξη δύο ισχυρών πόλων που αντιστοιχούν στις δύο μεγάλες πόλεις.

· ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ για την συνέχιση λειτουργίας και των δύο Πρωτοδικείων, είναι πιο ισχυρά από αυτά της συγχώνευσής τους σε ένα.

· ΕΠΟΜΕΝΩΣ θεωρούμε ως επιβεβλημένη την ΕΞΑΙΡΕΣΗ της Βοιωτίας από το νέο Δικαστικό Χάρτη και τη συνέχιση της υφιστάμενης κατάστασης, με τη διατήρηση και ενίσχυση των Πρωτοδικείων Λιβαδειάς και Θήβας