Μάχες σκληρές και αδυσώπητες γίνονται αυτό τον καιρό στις τοπικές οργανώσεις της ΝΔ ενόψει του συνεδρίου.
Η εσωκομματική κόντρα για τον έλεγχο των συσχετισμών και την ενίσχυση των επιμέρους ομάδων και των παραγόντων έχει περάσει στα χαμηλά, καθότι η ΝΔ είναι στην εξουσία και οι περισσότεροι ασχολούνται με τα κυβερνητικά θέματα.
Αλλά το τι θα γίνει στο συνέδριο έχει τη δική του σημασία – και μάλλον θα κρύβει εκπλήξεις, που θα φτιάξουν κλίμα, θα στείλουν μηνύματα και άλλα ενδιαφέροντα.
Σας πληροφορώ λοιπόν ότι ο Γρηγόρης Δημητριάδης αποδεικνύεται ιδιαίτερα δραστήριος και αποτελεσματικός – κοινώς, σαρώνει στις εσωκομματικές εκλογές.
Ο δε γραμματέας Κώστας Σκρέκας είναι και άνθρωπος της επιρροής του, ασχέτως που δεν τα πολυκαταλαβαίνει αυτά τα εσωκομματικά.
Ο νέος επικοινωνιολόγος του Δένδια
Το «μορατόριουμ» που φαίνεται να έχει επέλθει μεταξύ Μητσοτάκη και Δένδια προσπαθούν να «διαβάσουν» οι επίδοξοι αντάρτες και δυσαρεστημένοι βουλευτές της ΝΔ για να καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις τους.
Πρόκειται για βουλευτές που θα συντάσσονταν υπό κάποιες προϋποθέσεις βέβαια, με τον υπουργό Άμυνας σε ένα εγχείρημα αμφισβήτησης του πρωθυπουργού, αλλά βλέπουν τώρα ότι εκείνος έχει… επιβραδύνει.
Αλλά μάλλον αυτό δεν αλλάζει τις βαθύτερες επιδιώξεις του.
Μαθαίνω δε ότι ο Δένδιας έχει αλλάξει/ενισχύσει το επικοινωνιακό του επιτελείο.
Γι’ αυτό και πλέον ανοίγει τη βεντάλια των παρεμβάσεών του και δεν περιορίζεται στα ελληνοτουρκικά και τα εθνικά θέματα. Από αυτή τη μονοκαλλιέργεια, που του έδωσε βέβαια πόντος παλαιότερα, προσπαθεί να πάει στο ευρύτερο πεδίο, εξ ου και η δήλωσή του για την απεργία πείνας του Ρούτσι.
Άρα είναι θέμα χρόνου πότε θα… ξαναχτυπήσει και άδηλο ποιο θέμα θα αναδείξει!
Ξανά εκλογικό νόμο
Κάτι μου λέει ότι το θέμα περί αλλαγής του εκλογικού νόμου θα επανέλθει στην επικαιρότητα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καταφέρει να καθησυχάσει τους βουλευτές του που αγωνιούν και βεβαίως δεν ικανοποιούνται από τις δηλώσεις ότι δεν πρόκειται να αλλάξει το σύστημα.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το θέμα παραμένει ανοιχτό…
Ο Τσίπρας και οι υπουργοί που τον υπονόμευαν
Τα έχουμε γράψει ότι ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός κινούνταν επί της ουσίας υπό την αίρεση μιας «κρυφής» επίβλεψης που είχαν επιβάλλει στα οικονομικά θέματα (ακόμα και στη διαπραγμάτευση) κάποιοι υπουργοί του.
Ότι δηλαδή δεν ήθελαν καν να του επιτρέψουν να δώσει παροχές από το λεγόμενο «μαξιλάρι». Και πως στην πραγματικότητα τον παραπλανούσαν.
Αν μάλιστα, ο Τσίπρας όντως τα αποκαλύπτει αυτά στο βιβλίο του, τότε θα ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν – ούτε με… εξώδικα θα μπορούν να τον αντιμετωπίσουν, ούτε με απειλές για αγωγές! Προφανώς η ευθύνη βαρύνει και τον ίδιο, καθώς ήταν εκλεγμένος πρωθυπουργός και δεν μπορεί να επικαλείται διαφωνίες υπουργών του – ας τους έπαυε τότε- αλλά το σκηνικό είναι αποκαλυπτικό – και με την έννοια της… «Αποκάλυψης» που λέμε.
Έρχονται τα ειδικά δικαστήρια
Για δύσκολη περίοδο προετοιμάζεται η κυβέρνηση.
Δεν αναφέρομαι στα αγροτικά, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, την ακρίβεια και όλα αυτά που την ταλαιπωρούν τις τελευταίες εβδομάδες.
Αλλά κυρίως στο ότι ξεκινάει η σκληρή δικαστική ιστορία για τα Τέμπη.
Ο Τριαντόπουλος ήδη κλήθηκε από το δικαστικό συμβούλιο σε απολογία, μαζί του και ο Αγοραστός.
Οσονούπω θα συμβεί το ίδιο και με τον Καραμανλή.
Εάν έστω και μία από τις δύο υποθέσεις – πολύ περισσότερο και οι δύο – πάει στο ειδικό δικαστήριο, φαντάζεται κανείς τι θα επακολουθήσει.
Ή ακόμα κι αν προκύψει «επιστροφή» υπόθεσης στη Βουλή.
Αντιδεοντολογικό φάουλ Καραχάλιου
Παρεμπιπτόντως, η κυβέρνηση και πολλές ακόμα πολιτικές δυνάμεις είδαν με… καλό μάτι την προσπάθεια Καραχάλιου να αποδομήσει την Μαρία Καρυστιανού. Για προφανείς λόγους, είναι αρκετές αυτές οι δυνάμεις που δεν έβλεπαν (και δεν βλέπουν) θετικά την είσοδο της Καρυστιανού στον πολιτικό στίβο.
Ανεξαρτήτως των επιλογών που θα κάνει τελικά η πρόεδρος του συλλόγου συγγενών θυμάτων στα Τέμπη και ασχέτως εάν έκανε κάποιες άστοχες κινήσεις στην προσπάθειά της να κοιτάξει προς την πολιτική, ένα πράγμα είναι αδιαμφισβήτητο: Ότι ο Καραχάλιος παραβίασε κάθε δεοντολογία. Είναι σαν κάποιος δικηγόρος να βγάλει στη φόρα όλες τις συζητήσεις του με τον πελάτη του… για φανταστείτε το…
Η κάνουλα που στενεύει
Ψιθυρίζεται ολοένα και πιο έντονα στους διαδρόμους της αγοράς πως τα… φέσια δεν είναι απλώς στον ορίζοντα – έχουν ήδη αρχίσει να κροταλίζουν. Οι πρώτες επιχειρήσεις που “λαχανιάζουν” έχουν κάνει την εμφάνισή τους και οι προμηθευτές κοιτούν νευρικά τα κιτάπια τους, όπως κάποτε οι ναυτικοί κοίταζαν τον ουρανό πριν από μπουρίνι.
Και κάπου εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι και οι τράπεζες. Πληροφορίες μας λένε πως, βλέποντας τον φόβο να απλώνεται σαν ομίχλη, έχουν αρχίσει να σφίγγουν κι άλλο το στόμιο της χρηματοδότησης. Δάνεια δίνουν μόνο εκεί που είναι βέβαιες ότι ούτε ένα ευρώ δεν θα χαθεί – μέχρι και οι φακές ζητούν μεγαλύτερες εγγυήσεις από παλιά.
Το αποτέλεσμα; Η αγορά νιώθει ότι μπήκε σε ένα ιδιότυπο escape room: όλοι ψάχνουν για ρευστότητα, οι έξοδοι είναι περιορισμένες και ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, φοβόμαστε πως τα φέσια θα πάψουν να είναι ατομικά κομμάτια και θα περάσουν σε συλλεκτική… συλλογή.
