Η ανασκαφή, στην θέση «Ασβεσταριά» Πετρωτού Τρικάλων, όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, ξεκίνησε σαν σωστική ανασκαφή με αφορμή το έργο κατασκευής της ε. ο. Λάρισας –Τρικάλων όπου ήρθε στο φως οικισμός της Ύστερης Εποχής Χαλκού.
Δεκάδες ταφές, ενδιαφέρουσα κεραμική, σημαντικά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, καθώς και οστά ζώων κάτω από θεμέλια κτιρίου που χρονολογούνται στο 2134 ως το 1939 π. Χ. και τα οποία πιθανόν σχετίζονται με τελετουργικό θεμελίωσης, συγκαταλέγονται μεταξύ των ευρημάτων που αποκαλύφθηκαν φέτος στη θέση «Ασβεσταριά» Πετρωτού Τρικάλων.
Οι ανασκαφικές έρευνες που διεξήχθησαν κατά την διάρκεια του πενταετούς προγράμματος έδωσαν ενδιαφέροντα στοιχεία για την διαχρονική καθώς και την χωροταξική χρήση του οικισμού.
Η ανασκαφή διεξάγεται υπό την διεύθυνση της αρχαιολόγου της ΕΦΑ Καρδίτσας Μαρίας Βαϊοπούλου, με τη συνεργασία διεπιστημονικής ομάδας ερευνητών και την υποστήριξη του INSTAP.
Η περίπτωση του οικισμού του Πετρωτού, όπως αναφέρει η ίδια ανακοίνωση, αποτελεί για τη δυτική Θεσσαλία μοναδική γνωστή περίπτωση οικισμού της Τελικής Νεολιθικής ή και ακόμα πρωιμότερων φάσεων, η ζωή του οποίου συνεχίζεται αδιάλειπτα έως το τέλος της Εποχής του Χαλκού.
Μεταξύ των ευρημάτων ξεχωρίζουν τα τμήματα 14 κτιρίων τα οποία χρονολογούνται στην Πρωτοελλαδική (ΠΕ ΙΙ) έως και την Υστεροελλαδική (ΥΕΙΙΙΓ) περίοδο*, οι 42 ταφές σε κιβωτιόσχημους ή σε λακκοειδείς τάφους περίπου των ίδιων χρονολογήσεων (από την ΠΕΙ έως την ΥΕ ΙΙΙΓ), αλλά κι ένας λακκοειδής πλούσια κτερισμένος της ρωμαϊκής περιόδου, μέσα σε στρώμα της Πρωτοελλαδικής ΠΕ ΙΙΙ.
«Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν κάποιες από τις ταφές, όπως η ταφή οικογένειας (πατέρας, μητέρα και βρέφος) σε λακκοειδή τάφο. Επίσης σε λακκοειδή τάφο ήρθε στο φως ταφή μητέρας η οποία έφερε το βρέφος στο στήθος της.
Σε θήκη δίπλα σε κιβωτιόσχημο παιδικό τάφο ανάμεσα στα άλλα κτερίσματα ήρθε στο φως και ο σκελετός σκύλου. Όπως είναι γνωστό, οι σκύλοι σαν κτερίσματα απαντώνται συχνά κατά την Ύστερη Εποχή Χαλκού», σημειώνει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ.
Επιπλέον, «εκτός από την κεραμική ντόπιας παραγωγής, αξιοσημείωτος είναι ο αριθμός των ‘εισηγμένων’ αγγείων από την Αργολίδα και ίσως και από την Κρήτη […]
Αξίζει τέλος να σημειωθεί η παρουσία οστών ζώων κάτω από τη θεμελίωση κτιρίου τα οποία χρονολογήθηκαν στη Μεσοελλαδική ΜΕΧ Ι (ανάμεσα στο 2134 και το 1939 π. Χ.) τα οποία πιθανόν να παραπέμπουν σε τελετουργικό θεμελίωσης καθώς και η ταφή χοιριδίου, η οποία εντοπίσθηκε κάτω από επιχώσεις της ΥΕΙΙΙΑ1».
