Ένα από τα ομορφότερα χωριά των νησιών του Ιονίου ακούει στο όνομα «Χωριό» και βρίσκεται στο νησί των Οθωνών, στο δυτικότερο άκρο της Ελλάδας. Μαζί με το λιμάνι Άμμος αποτελούν τους δύο σημαντικότερους οικισμούς του νησιού.
Πριν από πολλά χρόνια, όταν οι πειρατές όργωναν τα πελάγη, οι πρώτοι άποικοι των Οθωνών, οι οποίοι μάλιστα κατάγονταν από την Ήπειρο, αποφάσισαν να χτίσουν τα σπίτια τους στο συγκεκριμένο σημείο του νησιού. Ο σκοπός τους ήταν να μπορούν να έχουν οι ίδιοι την οπτική επαφή που τους προσέφερε ο λόφος με τη θάλασσα, αλλά να μην μπορούν να γίνουν θεατοί σε αυτήν. Σε βάθος χρόνων, επεκτάθηκαν και σε άλλα μέρη του νησιού δημιουργώντας νέους οικισμούς, όπως η Δάφνη.
Όλοι οι κάτοικοι του χωριού έχουν το ίδιο επώνυμο (Κατέχης), το οποίο πηγάζει από την λέξη «κατοχή», μιας και ήταν οι πρώτοι που «κατείχαν» τον συγκεκριμένο χώρο, ενώ το επώνυμο τους ακολουθείτε πάντα από ένα τοπικό προσωνύμιο ώστε να ξεχωρίζουν μεταξύ τους.
Τα παραδοσιακά πανέμορφα μικρά σπίτια του Χωριού, βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο και είναι χτισμένα κυρίως από πέτρα και κεραμίδια, ακολουθώντας την Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική. Σε ορισμένα μάλιστα διακρίνει κανείς στον περίβολό τους τα ιδιωτικά ελαιοτριβεία των οικογενειών, μιας και η κύρια ασχολία των ντόπιων ήταν η ελιά και το λάδι. Όσο για τα στενά καλντερίμια του χωριού, μια βόλτα ανάμεσα τους μπορεί να σε φέρει αρκετά χρόνια πίσω, με τις υγρές μυρωδιές των λουλουδιών να γεμίζουν τα ρουθούνια σου και την μαγευτική θέα στο ανοιχτό πέλαγος να κατακτά όλα τα οπτικά σου κύτταρα.
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται χτισμένη από το 1864 η εκκλησία του Αϊ Γιώργη, ενώ λίγα χιλιόμετρα έξω, συναντά κανείς έναν πέτρινο σταυρό χρονολογημένο από το 1833, όπου όπως υποστηρίζουν οι ντόπιοι στήθηκε για να θυμίζει τη σφαγή των κατοίκων από τον περιβόητο πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το έτος 1537.
Κοντά στο Χωριό, στην τοποθεσία «Ξυλοσερμοί», μπορεί κανείς να απολαύσει ένα μοναδικό θέαμα, ειδικά εάν βρεθεί εκεί την ώρα της δύσης του ηλίου. Πρόκειται για μια τοποθεσία κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, σε μια απότομη βουνοπλαγιά από όπου στο παρελθόν, τότε που απουσίαζαν οι δρόμοι από το νησί, οι Οθωνιώτες έριχναν τους κομμένους κορμούς των δέντρων διευκολύνοντας την μεταφορά ξυλείας από τα ορεινά τμήματα του νησιού προς το λιμάνι.
Ο επιβλητικός μυτερός κούφιος βράχος που διακρίνεται στα αριστερά και μοιάζει να αναδύεται από τα βάθη της θάλασσας, είναι γνωστός με την ονομασία «το κουκούλι του Φραντζέσκου», ονομασία που οφείλει σε έναν Φραντσέζο που περνούσε τις ώρες του διαβάζοντας μέσα σε αυτό τον βράχο και εν συνεχεία έβγαινε από αυτόν, όπως ο μεταξοσκώληκας από το κουκούλι του.
Όσο για το μικρό στενό μονοπάτι που σε οδηγεί στην τοποθεσία, περνά μέσα από ατελείωτα μυρωδάτα λουλούδια, όμως η υπέροχη μυρωδιά του ιωδίου που αναδύεται από τη θάλασσα περίπου τριακόσια μέτρα χαμηλότερα, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη… Από εκεί, η θέα στο ανοιχτό πέλαγος της Αδριατικής, σε παρασύρει σε όλα μονοπάτια και μέσα από τα στενά του Οτράντο σε ταξιδεύει στα Ιταλικά παράλια που απέχουν μονάχα 43 ναυτικά μίλια από εσένα…
Πηγή: Travel Inspiration
