Kυριακή απόγευμα. Συνήθως αυτή την ώρα προγραμματίζω τις υποχρεώσεις της εβδομάδας που ακολουθεί. Εκείνη την στιγμή θυμήθηκα την μητέρα μου να μας παροτρύνει ευγενικά, «μήπως ήρθε η ώρα να ετοιμάσουμε την τσάντα μας για το σχολείο;» Ξαφνικά το μυαλό μου κολλάει στη λέξη «μήπως». Απρόσκλητος επισκέπτης στην καθημερινότητά μου, συμμετέχει στους προβληματισμούς μου, πυροδοτεί τις επιφυλάξεις μου. Είτε ως διστακτικό μόριο είτε ως έκφραση απορίας – περίσκεψης – το «μήπως» στέκεται δίπλα μου για να με προστατεύσει ή για να ορθώσει εμπόδια στη σκέψη μου. Στο σχολείο πριν γράψουμε διαγώνισμα…
Διαβάστε Περισσότερα«Δούλος των μήπως…» του εκπαιδευτικού Λάζαρου Κόλλια
