Η Παναγιά λουνότανε μέσ’ σ’ αργυρό λεγένιάγγελος απ’ τον ουρανό ανεβοκατεβαίνει. «Εσύ μανούλαμ’ λούγεσαι μέσ’ σ’ αργυρό λεγένιτον γιο σου τον επιάσανε οι άνομοι κακούργοιΟι άνομοι και τα σκυλιά κι οι τρεις καταραμένοισαν κλέφτη τον επιάσανε και σαν φονιά τον πάνεκαι στου Χαλκιά τα μαγαζιά εκεί τον τυραγνάνε.Χαλκιά, Χαλκιά φκιάσε καρφιά, φκιάσε τρία περόνια.Κι κείνος ο κακόψυχος βαράει και κάνει πέντεΕσύ Χαλκιά που τάφκιασες πρέπει να μας διδάξεις:Τα δυο θα μπουν στα χέρια του, τάλλα τα δυο στα πόδιατο πέμπτο το φαρμακερό θανέμπει στην καρδιά τουνα στάξει αίμα και νερό…
Διαβάστε ΠερισσότεραΜεγάλο Σάββατο: Παράδεισο και λίβανο πάντα η ψυχή θα έχει
