Μόνο αθεράπευτα αφελείς εξακολουθούν να ελπίζουν ότι θα υπάρξει δίκαιος επιμερισμός της οικονομικής ζημιάς που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί η πανδημία. Αν και το κράτος υποχρεώθηκε να (επαν)εμφανιστεί στο προσκήνιο για να διαχειριστεί όσα δεινά προκάλεσε η απουσία του από βασικούς τομείς δεδομένων και αυτονόητων υποχρεώσεών του (όπως η διασφάλιση περίθαλψης για το σύνολο των πολιτών που το απαρτίζουν), οι παρεμβάσεις του για την ανακούφιση της τραυματισμένης οικονομίας δεν προβλέπεται να είναι γενναίες, τουλάχιστον για τους πολλούς. Το ενδιαφέρον του (κάθε) κράτους επικεντρώνεται στην κορυφή της πυραμίδας της οικονομικής…
Διαβάστε ΠερισσότεραΜετά την καραντίνα, ο… πέλεκυς
