Πώς μπορεί να ερμηνευτεί η διακοπή των σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας; Ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες μακροπρόθεσμα για την χώρα μας; Τι είναι αυτό που εξόργισε την Ρωσική κυβέρνηση; Τι σημαίνει η σφοδρή επίθεση κατά της ελληνικής κυβέρνησης από την εκπρόσωπο του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα;
Οι απαντήσεις και τα συμπεράσματα για την κατάληξη των σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας, δεν είναι εύκολες και απαιτούνται προσεκτικοί χειρισμοί. Προφανώς η Ελλάδα διάλεξε πλευρά και προσδέθηκε στο άρμα της Δύσης, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Επίσης είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως επικοινωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν κάτι που αποκάλυψε και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την τελευταία του συνέντευξη στον ALPHA. Βεβαίως όπως σημειώνουν αρκετοί διπλωματικοί αναλυτές μέσα σε αυτό το τοπίο βρίσκει ευκαιρία ο Ταγίπ Ερντογάν να γίνει συνομιλητής του Πούτιν με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία. Από την άλλη πλευρά η ελληνική κυβέρνηση ξεκαθαρίζει σε όλους τους τόνους ότι το πρόβλημα δεν είναι η Ρωσία και ο Ρωσικός λαός, αλλά ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Δεν ξέρω αν αυτό το επιχείρημα έχει κάποια απήχηση, αλλά μέχρι στιγμής αυτή είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης.
Από την άλλη μεριά η χθεσινή επίθεση της Μαρίας Ζαχάροβα, μόνο τυχαία δεν ήταν. Δεν επέλεξε η κυρία Ζαχάροβα να βάλει τυχαία την Ελλάδα στο κάδρο. Σε δήλωση της για τη στάση της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ της Ρωσίας είπε: «Ο χρόνος θα τα βάλει όλα στη θέση τους, θα δείξει ποιος είχε δίκιο και ποιος – την κρίσιμη στιγμή – έδειξε έλλειψη διορατικότητας, έκανε λάθος επιλογή. Πιστεύουμε, ότι οι αιώνιοι δεσμοί που συνδέουν τους λαούς της Ρωσίας και της Ελλάδας θα αντέξουν και σ’ αυτές τις δοκιμασίες».
Έκανε λόγο για «αντιρωσική πληροφοριακή εκστρατεία στην Ελλάδα», όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση: «Δώσαμε προσοχή στην άνευ προηγουμένου εκστρατεία που εξαπολύθηκε στην Ελλάδα για την δυσφήμιση της πολιτικής της Ρωσίας. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Αθήνας επιτρέπουν στον εαυτό τους να διατυπώνουν χονδροειδείς κατηγορίες κατά της χώρας μας και της ηγεσίας της, κυριολεκτικά συναγωνίζονται τους ομοϊδεάτες τους σε αυτό. Υποκριτικά μιλούν για «απρόκλητη επίθεση» εναντίον της Ουκρανίας, για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο «μαζική εισβολή» κ.α.
Η κυρία Ζαχάροβα έκανε και μια μικρή ιστορική αναδρομή πηγαίνοντας στο 2014: «Σήμερα, τα εγκλήματα του καθεστώτος του Κιέβου, που ανέβηκε στην εξουσία ως αποτέλεσμα του αιματηρού πραξικοπήματος του 2014, παραμένουν στη σκιά του νέου κύματος των αντιρωσικών παρατραβηγμένων επικρίσεων. Αποσιωπάται το γεγονός ότι η Κριμαία και η Σεβαστούπολη πλήρωσαν για την ελεύθερη επανένωσή τους με τη Ρωσία με τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό και τις δυτικές κυρώσεις. Στο πολιορκημένο Ντονμπάς, ως αποτέλεσμα των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των Ουκρανών νεοναζί, τα τελευταία οκτώ χρόνια έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 14 χιλιάδες άμαχοι, ενώ στους Ρώσους τους προτάθηκε να εγκαταλείψουν το έδαφος της Ουκρανίας. Και το τι σημαίνουν οι καθημερινοί πυροβολισμοί μπορούν να εξηγήσουν, μεταξύ άλλων, οι Έλληνες ομογενείς οι οποίοι κατοικούν στα εδάφη της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ».
Σε άλλο σημείο της ανακοίνωσής της η Μαρία Ζαχάροβα εξαπολύει επίθεση για την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης να στείλει όπλα στην Ουκρανία:
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτίμησε να παρακολουθεί σιωπηλά την εξόντωση του άμαχου πληθυσμού του Ντονμπάς, έγινε συνεργός στην πολυετή γενοκτονία των κατοίκων της νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Τώρα η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, έχει εγγραφεί εντελώς στις τάξεις των συνηγόρων του καθεστώτος του Κιέβου, ενώ η ρωσοφοβική υστερία που καλλιεργείται από τις Αρχές έχει φτάσει σε σημείο βρασμού. Σε αυτή τη βάση λαμβάνονται βαθύτατα εσφαλμένες, εγκληματικές αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής όπλων στην Ουκρανία. Στο τέλος, τα όπλα θα στραφούν και εναντίον των αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων, τους οποίους τα ουκρανικά εθνικιστικά τάγματα χρησιμοποιούν ως ανθρώπινη ασπίδα και οι οποίοι έχουν ήδη πέσει θύματα αυτής της απάνθρωπης τακτικής».
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς η ανακοίνωση της Ζαχάροβα είναι ανακοίνωση του ίδιου του Πούτιν ο οποίος μας βάζει κανονικά στο κάδρο των εχθρών του με ότι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Αν διαβάσετε προσεκτικά, δεν μας απειλεί για κάτι. Παρόλα αυτά επισημαίνει ότι οι σχέσεις μας έχουν μηδενιστεί με δική μας υπαιτιότητα. Επειδή στην διπλωματία ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, από την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης γίνεται σαφές ότι οι Ρώσοι πιστεύουν ότι έχουμε κάνει τη λάθος επιλογή υπονοώντας ότι σε μια δύσκολη στιγμή οι «δυτικοί» θα μας «κρεμάσουν», όπως «κρέμασαν» και τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
«Στο όνομα των συλλογικών δυτικών σχεδιασμών – να κάνουν κακό στη Ρωσία με κάθε κόστος – θυσιάστηκε η κοινή λογική. Οι διμερείς δεσμοί καταστρέφονται σκοπίμως, και οι ρωσοελληνικές σχέσεις, δυστυχώς, δεν αποτελούν εξαίρεση. Η Αθήνα υποστηρίζει ενεργά το καθεστώς κυρώσεων της Ε.Ε. Μας αποδίδουν δήθεν «ενεργειακό εκβιασμό», διακηρύσσουν ως στόχο την τάχιστη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι αδιάκοπες προμήθειες του οποίου επί δεκαετίες αποτελούν σταθεροποιητικό παράγοντα για τον εθνικό ενεργειακό τομέα. Με τη συλλογική ντιρεκτίβα των Βρυξελλών, ο ελληνικός ουρανός έκλεισε για τις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες. Δόθηκε η διαταγή για αναστολή της κάθε συνεργασίας στον τομέα του πολιτισμού, για την διακοπή των Κοινών Αφιερωματικών Ετών. Ακούγονται εκκλήσεις για πλήρη παύση κάθε συνεργασίας. Ουσιαστικά, για χάρη των ασαφών και αμφίβολων στόχων, η ηγεσία της Ελλάδας είναι έτοιμη να μηδενίσει την ίδια την κοινή μας ιστορική κληρονομιά, που μόλις χθες η ίδια χαρακτήριζε ως φυσικό της πλεονέκτημα στη συνεργασία με τη Ρωσία. Ο χρόνος θα τα βάλει όλα στη θέση τους, θα δείξει ποιος είχε δίκιο και ποιος – την κρίσιμη στιγμή – έδειξε έλλειψη διορατικότητας, έκανε λάθος επιλογή. Πιστεύουμε, ότι οι αιώνιοι δεσμοί που συνδέουν τους λαούς της Ρωσίας και της Ελλάδας θα αντέξουν και σ’ αυτές τις δοκιμασίες».
Η ανακοίνωση της Ζαχάροβα – η οποία επαναλαμβάνω θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφτεί από τον Πούτιν – είναι τροφή για σκέψη. Βεβαίως όλα θα τα δείξει ο χρόνος, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
