Σε ηλικία μόλις 62 ετών έφυγε από τη ζωή ο πολυβραβευμένος αρχιτέκτονας Νίκος Κτενάς σκορπίζοντας θλίψη στους οικείους του.
Ο Νίκος Κτενάς έγινε ιδιαίτερα γνωστός από το «Inside-Out», μια από τις πιο χαρακτηριστικές πολυκατοικίες της Αθήνας η οποία κέρδισε το Βραβείο Αρχιτεκτονικής 2013-2017 του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.
Ο Nίκος Κτενάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1960 και σπούδασε στην Cooper Union, NY, στο Columbia University, New York, στο Queens College, Queens, New York, στο Syracuse University, Syracuse, New York, στο AIFS/ University of London, London και στο Cornell University, NY, από όπου και αποφοίτησε με το πτυχίο της αρχιτεκτονικής το 1983.
Δίδαξε στην Ecole Polytechnique Federale de Lausanne-EPFL με τον Luigi Snozzi, την περίοδο 1984-92. Διατηρεί γραφείο στο Λουγκάνο της Ελβετίας από το 1987 και στην Αθήνα από το 1993.
Το 1992 του έγινε η πρόταση για θέση «εξωτερικού κριτή» για το Bachelor of Architecture Thesis projects στο University of Grenoble, στη Γαλλία, το 2001 στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Πάτρας, από το 2003 στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και από το 2005 στην Ecole Superieure D’Architecture de Paris Belleville, στο Παρίσι.στοΔιετέλεσε καθηγητής από το έτος 2005 έως και το 2007 στην Accademia di Architettura,Univercittà della Svizzera Italiana στο Mendrisio της Ελβετίας. Διδάσκει επίσης και στο μεταπτυχιακό τμήμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Βόλου. Πήρε το πρώτο Βραβείο στο Europan 2 στην Speyer στη Γερμανία το 1991, αλλά και διάφορα ακόμη βραβεία σε Ευρωπαϊκούς Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς. Συμμετείχε στην έκθεση Landscapes of Modernisation – Greek Architecture in the 60s and 90s στο Pότερνταμ της Ολλανδίας, καθώς επίσης και στην 7η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2000 με μόνιμο έκθεμα στο Ελληνικό Περίπτερο.
Υπήρξε υποψήφιος για το Βραβείο Mies van der Rohe το 2001 και το 2003. Το 2008 το ΕΙΑ – Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής του απένημε το ειδικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής για το σύνολο του έργου του.
Η αρχιτεκτονική του Νίκου Κτενά χαρακτηρίζεται από κτίρια-πρίσματα από γυμνό σκυρόδεμα, ενίοτε συνδυασμένο με το μέταλλο και το ξύλο, αξιοποιώντας έτσι στο έπακρο τις αντιθέσεις του «κρύου» μετάλλου και του «ζεστού» ξύλου. Το κέλυφος των κτιρίων του από ανεπίχριστο σκυρόδεμα αναιρεί την έννοια του σκελετού και έρχεται σε αντίθεση με το ζεστό εσωτερικό τους, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού, εξωτερικού και εσωτερικού, άχρωμου και χρωματιστού, ανόργανου και οργανικού, πόλης και οικογένειας. Η αρχιτεκτονική του, βαθιά συνδεδεμένη με το έργο του Le Corbusier και τους αρχιτέκτονες του Ticino, δίπλα στους οποίους μαθήτευσε, είναι μια γεωμετρία σύνθετη που διέπεται από αρμονικές χαράξεις και χρυσές τομές, επιδιώκοντας να ορίσει το κενό και το πλήρες στους ουσιαστικούς και απέριττους όγκους που προτείνει.
Γαλουχημένος με την «τοπογραφική» διδασκαλία του, έχει χαρακτηριστεί από τον Snozzi ως μια «υπόσχεση της ευρωπαικής αρχιτεκτονικής». Μέσα από πρωτογενή στοιχεία, ο Νίκος Κτενάς εκφράζει και αναπαράγει θεμελιώδεις αρχές μιας κλασικής αρχιτεκτονικής με αναφορές σε διεθνή πρότυπα και ταυτόχρονα γνώρισμα της δωρικής μας καταγωγής, ανταποκρινόμενη συγχρόνως στο τοπίο «..από το οποίο προκύπτει και με το οποίο παραμένει πάντα δεμένο» (Kenneth Frampton), το περιεχόμενου, τη διαχρονικότητα του μοντερνισμού και τις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου.
