Η ΕΥΠ αποχαρακτήρισε απόρρητα έγγραφα για την εισβολή στην Κύπρο

Στο φως ντοκουμέντα για το πραξικόπημα της χούντας κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου – Ντοκουμέντα από την απόβαση των Τούρκων στο νησί

Πενήντα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και το πραξικόπημα κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) φέρνει στο φως της δημοσιότητας 58 δελτία που συνέταξαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 τα αρμόδια στελέχη της ΚΥΠ, όπως τότε ονομαζόταν η υπηρεσία.

Είναι η πρώτη φορά που η Υπηρεσία αποχαρακτηρίζει αρχειακό της υλικό και δίνει στη δημοσιότητα δελτία από το 1974 για την Κύπρο. Τα εν λόγω δελτία αφορούν την περίοδο του Ιουλίου –Αυγούστου του 1974. Όπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση, ουσιαστικά πρόκειται για ένα ημερολόγιο των εξελίξεων εκείνης της περιόδου όπως καταγράφηκαν στη βάση των πληροφοριών της Υπηρεσίας τότε.

Η σχετική απόφαση πάρθηκε σε μια προσπάθεια της ΕΥΠ να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων, που ήταν καθοριστικά για την ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας και τη διαμόρφωση των μετέπειτα ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Για τον αποχαρακτηρισμό των εγγράφων ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπει η σχετική νομοθεσία. Σύμφωνα δε με το Διοικητή της Υπηρεσίας, υπάρχει πρόθεση να ακολουθήσουν και άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες που θα δώσουν την ευκαιρία να συνεκτιμηθεί η οπτική γωνία της ΕΥΠ, με τα τότε χαρακτηριστικά της, στη μελέτη ακόμα και ιδιαίτερα ευαίσθητων περιόδων της ιστορίας μας.

Η ανακοίνωση της ΕΥΠ: «Θεωρήσαμε ότι η χρονική συγκυρία είναι κατάλληλη»

Παρουσιάζοντας με ειδικό μήνυμα την πρωτοβουλία αυτή ο Διοικητής της ΕΥΠ, κ. Θεμιστοκλής Δεμίρης, τονίζει ότι τα 50 χρόνια που πέρασαν από τότε, «αν δεν επιβάλλουν, σίγουρα επιτρέπουν να κοιτάξεις πίσω σε μία άσκηση εθνικής και η υπηρεσιακής αυτογνωσίας».

Όπως ανάφερε σε σχετικό του μήνυμα κατά την παρουσίαση της πρωτοβουλίας της ΕΥΠ: «Πρόκειται για ένα ημερολόγιο εξελίξεων, που περιγράφει δράσεις, όχι της Υπηρεσίας, αλλά τρίτων, το οποίο, αποτελώντας ένα χαρακτηριστικό, ενιαίου ύφους και συγκεκριμένου σκοπού, συνολικό κείμενο, μπορεί να χρησιμεύσει, όχι μόνο σε ιστορικούς, αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο, για την άντληση πληροφοριών και συμπερασμάτων, σε σχέση με το τι συνέβη τους δυο αυτούς, κρίσιμους για όλον τον Ελληνισμό, μήνες και γιατί. Παρά δε τον, επιλεκτικό, στεγνό, ή ψυχρά υπηρεσιακό τρόπο γραφής, που αντανακλά βεβαίως και τα ισχύοντα στη δεδομένη συγκυρία στην Υπηρεσία, δημιουργεί, νομίζω σε κάθε αναγνώστη που θα έρθει σε επαφή με το περιγραφόμενο χρονικό γεγονότων, ένα πλήθος συναισθημάτων».

Και προσθέτει ο κ. Δεμίρης: «Θεωρήσαμε ότι η χρονική συγκυρία είναι κατάλληλη. Τα 50 χρόνια είναι αρκετά μεγάλο και για αυτό αρκετά ασφαλές, χρονικό διάστημα, που, αν δεν επιβάλλει, σίγουρα επιτρέπει να κοιτάξεις πίσω, σε μια άσκηση εθνικής, αλλά και υπηρεσιακής αυτογνωσίας. Με αυτό το σκεπτικό, η Υπηρεσία μας, μετά από αυτό το πρώτο βήμα που κάνει, για δημοσιοποίηση του αρχείου της, προτίθεται να συνεχίσει και με άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες, που θα δώσουν της ευκαιρία σε ιστορικούς, αλλά και στον λαό μας να συνεκτιμήσει και την οπτική γωνιά της Υπηρεσίας, με τα τότε χαρακτηριστικά της, στη μελέτη ακόμα και «δύσκολων», «αμφιλεγόμενων», ή και «σκοτεινών» στιγμών και περιόδων της ιστορίας μας».

Από την πλευρά του, ο καθηγητής του ΕΚΠΑ, κ. Ευάνθης Χατζηβασιλείου, στο δικό του σημείωμα με το οποίο επιχειρεί μια πρώτη αποτίμηση του υλικού, χαρακτηρίζει κρίσιμης σημασίας το υλικό, τονίζοντας ότι, συνδυαζόμενο με τις άλλες διαθέσιμες πηγές, θα συμβάλλει στην προσπάθεια συγκρότησης μιας συνολικής εικόνας των καθοριστικών εκείνων γεγονότων.

«Διαφαίνεται ότι η Υπηρεσία δεν είχε αναμιχθεί στην οργάνωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου εναντίον του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Βέβαια, εκ της φύσεώς τους, τα Δελτία Πληροφοριών δεν αναμένεται να αναφέρουν στοιχεία για ένα σχεδιαζόμενο, δηλαδή μελλοντικό πραξικόπημα· καταγράφουν αυτό που έχει συμβεί την προηγούμενη ημέρα και δεν θα καταγράψουν αυτό που δεν έχει ακόμη συμβεί» ανέφερε αρχικά και προσθέτει: «Ωστόσο, από το υλικό είναι μάλλον ξεκάθαρο ότι οι συντάκτες των Δελτίων και γενικά – αυτό, νομίζω, μπορεί να λεχθεί με λελογισμένη βεβαιότητα – η Υπηρεσία, δεν ήταν ενήμεροι για τον σχεδιασμό του πραξικοπήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Δελτίο της 15ης Ιουλίου (που κάλυπτε χρόνο έως τις 8 το πρωί εκείνης της ημέρας), αναφέρεται: «Εκτιμάται ότι η ανωτέρω τακτική (του Μακαρίου) θα συνεχισθή». Πρόκειται για μια λανθασμένη εκτίμηση – προδικάζει τη συνεχιζόμενη παρουσία του Μακαρίου –, η οποία δεν θα εκφραζόταν εάν οι συντάκτες γνώριζαν ότι σε μισή ώρα θα γινόταν το πραξικόπημα εναντίον του αρχιεπισκόπου και θα διαψεύδονταν».

Παράλληλα, ο κ. Χατζηβασιλείου αναφέρει πως η ΕΥΠ, προσφέροντας πρόσβαση σε αυτό το υλικό, εισφέρει πηγές, δηλαδή έγγραφα προς μελέτη, χωρίς να τα συνοδεύει με δικό της σχολιασμό ή συνθέσεις, χωρίς δηλαδή να επιχειρεί να επηρεάσει ή να προδικάσει το επιστημονικό συμπέρασμα. «Η χρήση των δημοσιοποιούμενων εγγράφων θα γίνει από τον ενδιαφερόμενο πολίτη και τον ερευνητή, και ασφαλώς η μελέτη τους με βάση την επιστημονική μεθοδολογία θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων εκείνων των ημερών» υπογραμμίζει σχετικά.

Επιπλέον, πρόσθεσε: «Πρόκειται επομένως για κρίσιμης σημασίας αρχειακό υλικό το οποίο η Υπηρεσία καθιστά διαθέσιμο, και το οποίο θα συμβάλει, αυτονόητα συνδυαζόμενο με τις άλλες διαθέσιμες πηγές, στην επιστημονική έρευνα και στην προσπάθειά μας να συγκροτήσουμε μια συνολική και μακροπρόθεσμα οριστική εικόνα των καθοριστικών εκείνων γεγονότων. Είναι αυτονόητη η παρατήρηση ενός επιστήμονα όπως ο γράφων, ότι η απόφαση της ΕΥΠ να το καταστήσει διαθέσιμο πρέπει να εξαρθεί ως ένα πολύ θετικό βήμα. Θα ήταν πολύ καλοδεχούμενο εάν, όπως σημειώνει ο διοικητής της ΕΥΠ, το πρώτο αυτό βήμα συνεχιστεί με τη διάθεση και άλλου υλικού στην έρευνα, καθώς και εάν το παράδειγμά της ακολουθήσουν και άλλες υπηρεσίες του κράτους».