ΒΑΣΩ ΧΑΤΖΗ (1948-2023)
Η Αρχόντισσα της Ασωπίας, της Θήβας, της Βοιωτίας και της Ρούμελης
Κατσέλης Γεώργιος – Μαθηματικός – πρ. Προϊστάμενος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας
Πέρσι τέτοιες μέρες, στις 22 Νοεμβρίου 2023, «έφυγε» από τη ζωή μια εξαίρετη ανθρώπινη ύπαρξη, μια σημαντική προσωπικότητα, μια ιδιάζουσα χαρισματική φυσιογνωμία.
Η Βάσω Χατζή ήταν ένα αστείρευτο πρωτογενές ταλέντο. Αυτοδύναμη, αυτόνομη, αυτάρκης, ανεξάρτητη, αυτοτελής, αυτοδημιούργητη.
Η Βάσω γεννήθηκε στην Ασωπία Θηβών Βοιωτίας το 1948 από μια φτωχή, υπερήφανη, φιλόξενη, ανοιχτή με αξίες και αρχές οικογένεια.
Πατέρας της ήταν ο αείμνηστος μπάρμπα Χρήστος και μητέρα της η ακούραστη, εργατική, καλοσυνάτη αείμνηστη θεία Σωτηρία, αδελφή του αείμνηστου σεβαστού πατέρα μου Κατσέλη Δημητρίου. Η οικογένεια της Βάσως ήταν εξαμελής. Αδέλφια της ήταν τα καλά και φιλότιμα παιδιά: η Αμαλία, η Δήμητρα και ο Γιώργος.
Τα χρόνια των δεκαετιών 1950 και 1960, λίγο μετά τον τραγικό δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και τον τραγικότερο εμφύλιο ήταν για όλους δύσκολα, πικρά, απερίγραπτης οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής φτώχειας. Ήταν για περίπου το 97% του πληθυσμού της πατρίδας μας χρόνια της πείνας, της μετακίνησης από χωρίον εις χωρίον δια των ζώων, των κάρων και της αυτοδύναμης σωματικής πεζοπορίας. Ήταν η καλλιέργεια των χωραφιών με το μουλάρι μεγίστης αποδόσεως 50 οκάδων κατά στρέμμα. Ήταν ακόμα τα χρόνια, που σε μια αίθουσα διδασκόμασταν 80 παιδιά και των έξι τάξεων του Δημοτικού Σχολείου μαζί, με μια δασκάλα. Ήταν τα χρόνια, που ο δάσκαλος και η δασκάλα έσπαγαν στα πόδια μας 3-4 βέργες ημερησίως, για να θεμελιώσουν τη γνώση και να μας μάθουν να διαβάζουμε, να γράφουμε και να λογαριάζουμε. Φρόντιζαν με παιδαγωγικές μεθόδους απίστευτης σκληρότητας να μας εκπαιδεύσουν και να μας διαμορφώσουν ως προσωπικότητες και χαρακτήρες.
Όμως, η Βάσω ξεχώριζε, είχε ενδογενείς, έμφυτες πνευματικές, ψυχικές, ηθικές και μελωδικές καλλιτεχνικές δυνάμεις. Από τα 14της περίπου μαθήτευσε δίπλα στον διάσημο μεγάλο καλλιτέχνη, βιολινίστα και συνθέτη αείμνηστο Γιώργο Κόρο. Σταδιακά συνδέθηκε και συνεγάστηκε με όλο σχεδόν το δημοτικό και λαϊκό μουσικό κόσμο της Ελλάδας. Δημιούργησε με ξεχωριστούς στιχουργούς, συνθέτες, τραγουδιστές και οργανοπαίχτες μια τεράστια πολιτιστική παρακαταθήκη. Τραγούδησε για 60 περίπου χρόνια χιλιάδες τραγούδια στα μεγαλύτερα μουσικά κέντρα των Αθηνών, σε πανηγύρια και σε συναυλίες. Στην Ελληνική δισκογραφία άφησε και έμειναν δικά της τραγούδια. Απέκτησε με το στιβαρό χαρακτήρα της, την αξία της, την εργατικότητα και τιμιότητα της, φήμη, αναγνωρισιμότητα και μια διακριτή και αξιοζήλευτη θέση στην Πανελλήνια Καλλιτεχνική σκηνή, παρά το γεγονός ότι δεν προβλήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όσο άλλοι και άλλες μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας τραγουδιστές και τραγουδίστριες.
Αγάπησε με πάθος και βάθος την μουσική αρμονία, το ρυθμό, τη μελωδία, το μέτρο. Γοητεύτηκε από τη μαγεία, τη συμμετρία, την ισορροπία και δύναμη της μουσικής.
Πίστευε ότι με τη μουσική η ψυχή μας αγγίζει την αλήθεια, τη γαλήνη, την κοινωνική συνοχή και ενότητα. Θεωρούσε ότι η αρμονική μελωδία λειτουργούσε θεραπευτικά και καταπραυντικά στο σώμα και στη ψυχική συναισθηματικότητα.
Πίστευε ότι η μουσική μας βοηθάει να απαλλαγούμε από τις αγωνίες, τους φόβους, τα άγχη, τα πάθη, τις κακίες και τις μικρότητες.
Πίστευε ότι η μουσική μας παρωθεί να κατανοήσουμε βαθύτερα το «είναι» μας και το κόσμο.
Στήριζε με πάθος, βαθύτατη αλληλεγγύη, επιμονή και αγάπη τους γονείς της, τα αδέλφια της, τα ξαδέλφια της και τους συγχωριανούς της, τους Ασωπιώτες.
Όλοι μας περάσαμε από το σπίτι της, όλοι μας χορτάσαμε, χαλαρώσαμε και ξεκουραστήκαμε. Γι΄ αυτό υποκλινόμαστε στον ανθρωπισμό της και την ευγενή ψυχή της.
Η Βάσω Χατζή τίμησε την Ασωπία, την Θήβα, την Βοιωτία, την Ρούμελη και την Ελλάδα, τραγουδώντας παντού, ακόμα και στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία.
«Έφυγε», «Απήλθε» δυστυχώς πρόωρα και αναπάντεχα. Το μέλλον είναι για όλους μας απρόβλεπτο και άγνωστο. Όμως, το έργο της, τα τραγούδια της θα παραμείνουν ως πολιτιστική μνήμη ανά τους αιώνες.
Το «αποτύπωμα» της Βάσως θα υπάρχει ως ορόσημο, ως σημάδι μουσικής ομορφιάς. Η μοναδική μελωδική και αρμονική φωνή της θα συνοδεύει όλες τις γενιές για πάντα.
Η Βάσω Χατζή πίστευε βαθύτατα στη ζωή, στον άνθρωπο και στον Θεό.
Εύχομαι, ως μυημένη να την αγκαλιάσει η Πυθαγόρεια «Μουσική Αρμονία των Ουρανίων Σφαιρών»!
