Η επιστήμη συχνά θεωρείται η αντίθεση της θρησκείας, αλλά ένας επιστήμονας από το Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι ένας μαθηματικός τύπος αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού.
Ο Δρ. Γουίλι Σουν, αστροφυσικός και αεροδιαστημικός μηχανικός, μίλησε πρόσφατα στο δίκτυο Tucker Carlson, όπου εξήγησε πώς η πρόβλεψη της αντιύλης το 1928 υποδεικνύει ότι το σύμπαν είχε μια εσκεμμένη σχεδίαση.
Ο Δρ. Σουν αναφέρθηκε στην «αρχή της εξαιρετικής προσαρμογής», για την οποία υποστηρίζει ότι οι φυσικοί νόμοι και οι συνθήκες του σύμπαντος είναι ακριβώς προσαρμοσμένοι για να επιτρέπεται η ύπαρξη ζωής και ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να συνέβη αυτό τυχαία.
Η αντιύλη και η ύλη σχηματίστηκαν μαζί μετά το Big Bang, αλλά υπάρχει λιγότερη αντιύλη στο σύμπαν. Η αντιύλη έχει αντίθετο φορτίο από την ύλη, οπότε αν υπήρχαν σε ίσες ποσότητες, θα αλληλοαναιρούνταν.
Η ασυμμετρία μεταξύ ύλης και αντιύλης στο σύμπαν ερμηνεύεται ως ένδειξη εσκεμμένης σχεδίασης.
Σύμφωνα με την Daily Mail ο Δρ. Σουν ανέφερε ότι υπάρχουν στιγμές στη φυσική ή τα μαθηματικά που δεν έχουν καμία σύνδεση με τον πραγματικό κόσμο, αλλά τελικά αποδεικνύονται αληθινές, όπως η εξίσωση του καθηγητή του Κέιμπριτζ Πολ Ντιράκ, η οποία ανέτρεψε τους γνωστούς φυσικούς νόμους.
Ο Ντιράκ θεωρείται ο «πατέρας της αντιύλης», καθώς ανακάλυψε την ύπαρξή της πριν αυτή επιβεβαιωθεί το 1932.
Ο Ντιράκ εργαζόταν για να λύσει το πρόβλημα κάποιων σωματιδίων τα οποία κινούνται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Οι επιστήμονες είχαν εξισώσεις για τα αργά κινούμενα ηλεκτρόνια, αλλά τα υποατομικά σωματίδια παρέμεναν μυστήριο.
Ο καθηγητής συνδύασε την διάσημη εξίσωση του Άλμπερτ Αϊνστάιν E=mc² με την εξίσωση του Σρέντιγκερ από την κβαντική μηχανική.
Η εξίσωση του Αϊνστάιν έδειξε ότι ένα αντικείμενο που έχει μάζα δεν μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός, ενώ η άλλη προβλέπει την πιθανότητα εύρεσης ενός σωματιδίου σε μια συγκεκριμένη θέση και χρονική στιγμή.
Η αρχική λύση δεν λειτουργούσε, οπότε ο Ντιράκ πρόσθεσε έναν τύπο ηλεκτρονίου με αρνητική ενέργεια.
Το αποτέλεσμα εξέπληξε την επιστημονική κοινότητα, προσφέροντας ένα νέο μυστήριο, καθώς κανείς δεν ήξερε τι ήταν ή ποιος ήταν ο σκοπός του.
Αλλά, το ηλεκτρόνιο με αρνητικό φορτίο έκανε τη λύση τόσο απλή και κομψή, που ο Ντιράκ ήξερε ότι ήταν αληθινή.
Λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα, οι παρατηρήσεις των κοσμικών ακτίνων στην ανώτερη ατμόσφαιρα ανακάλυψαν τα πρώτα σωματίδια αντιύλης, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση του Ντιράκ.
Η ανακάλυψή του οδήγησε σε έναν νέο κλάδο της φυσικής, γνωστός ως η θεωρία κβαντικού πεδίου, που συνδυάζει τη θεωρία πεδίου και την αρχή της σχετικότητας με τις ιδέες της κβαντικής μηχανικής.
Το 1963, ο Ντιράκ περιέγραψε τον Θεό ως έναν μαθηματικό εξαιρετικής ικανότητας σε επιστημονικά περιοδικά.
«Φαίνεται ότι ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της φύσης είναι ότι οι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι περιγράφονται με όρους μιας μαθηματικής θεωρίας μεγάλης ομορφιάς και δύναμης, η οποία απαιτεί πολύ υψηλό επίπεδο μαθηματικών για να κατανοηθεί», έγραψε.
«Ίσως να αναρωτιέστε: Γιατί η φύση είναι δομημένη με αυτόν τον τρόπο; Η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι ότι η παρούσα γνώση μας φαίνεται να δείχνει ότι η φύση είναι έτσι δομημένη. Απλώς πρέπει να το αποδεχθούμε», συμπλήρωσε.
«Μπορεί κανείς να περιγράψει την κατάσταση λέγοντας ότι ο Θεός είναι ένας μαθηματικός εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, και χρησιμοποίησε πολύ προχωρημένα μαθηματικά για να κατασκευάσει το σύμπαν», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που πιστεύουν ότι βρήκαν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού στο σύμπαν, όπως ο Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και ο Ρόμπιν Κόλινς, οι οποίοι δημιούργησαν την αρχή της εξαιρετικής προσαρμογής.
Οι «αποδείξεις» τους περιλάμβαναν τη δύναμη της βαρύτητας, τον λόγο των μαζών των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων και τη σταθερά του κοσμολογικού διαστήματος.
Εάν η βαρύτητα ήταν ελαφρώς πιο αδύναμη, γαλαξίες, αστέρια και πλανήτες δεν θα είχαν σχηματιστεί. Αλλά αν ήταν πιο ισχυρή, το σύμπαν ίσως να είχε καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα.
Αντίστοιχα, εάν ο λόγος της μάζας πρωτονίου-ηλεκτρονίου ήταν σημαντικά διαφορετικός, η θεμελιώδης χημεία θα μπορούσε να καταρρεύσει, καθιστώντας αδύνατο τον σχηματισμό σύνθετων μορίων όπως το DNA.
Η κοσμολογική σταθερά είναι ένας όρος στις εξισώσεις του Αϊνστάιν για τη Γενική Σχετικότητα που καθορίζει αν το διάστημα επεκτείνεται ή συστέλλεται.
Ο Ντιράκ θεωρείται ο «πατέρας της αντιύλης», καθώς ανακάλυψε την ύπαρξή της πριν αυτή επιβεβαιωθεί το 1932.
Ο Ντιράκ εργαζόταν για να λύσει το πρόβλημα κάποιων σωματιδίων τα οποία κινούνται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός. Οι επιστήμονες είχαν εξισώσεις για τα αργά κινούμενα ηλεκτρόνια, αλλά τα υποατομικά σωματίδια παρέμεναν μυστήριο.
Ο καθηγητής συνδύασε την διάσημη εξίσωση του Άλμπερτ Αϊνστάιν E=mc² με την εξίσωση του Σρέντιγκερ από την κβαντική μηχανική.
Η εξίσωση του Αϊνστάιν έδειξε ότι ένα αντικείμενο που έχει μάζα δεν μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός, ενώ η άλλη προβλέπει την πιθανότητα εύρεσης ενός σωματιδίου σε μια συγκεκριμένη θέση και χρονική στιγμή.
Η αρχική λύση δεν λειτουργούσε, οπότε ο Ντιράκ πρόσθεσε έναν τύπο ηλεκτρονίου με αρνητική ενέργεια.
Το αποτέλεσμα εξέπληξε την επιστημονική κοινότητα, προσφέροντας ένα νέο μυστήριο, καθώς κανείς δεν ήξερε τι ήταν ή ποιος ήταν ο σκοπός του.
Αλλά, το ηλεκτρόνιο με αρνητικό φορτίο έκανε τη λύση τόσο απλή και κομψή, που ο Ντιράκ ήξερε ότι ήταν αληθινή.
Λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα, οι παρατηρήσεις των κοσμικών ακτίνων στην ανώτερη ατμόσφαιρα ανακάλυψαν τα πρώτα σωματίδια αντιύλης, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση του Ντιράκ.
Η ανακάλυψή του οδήγησε σε έναν νέο κλάδο της φυσικής, γνωστός ως η θεωρία κβαντικού πεδίου, που συνδυάζει τη θεωρία πεδίου και την αρχή της σχετικότητας με τις ιδέες της κβαντικής μηχανικής.
Το 1963, ο Ντιράκ περιέγραψε τον Θεό ως έναν μαθηματικό εξαιρετικής ικανότητας σε επιστημονικά περιοδικά.
«Φαίνεται ότι ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της φύσης είναι ότι οι θεμελιώδεις φυσικοί νόμοι περιγράφονται με όρους μιας μαθηματικής θεωρίας μεγάλης ομορφιάς και δύναμης, η οποία απαιτεί πολύ υψηλό επίπεδο μαθηματικών για να κατανοηθεί», έγραψε.
«Ίσως να αναρωτιέστε: Γιατί η φύση είναι δομημένη με αυτόν τον τρόπο; Η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι ότι η παρούσα γνώση μας φαίνεται να δείχνει ότι η φύση είναι έτσι δομημένη. Απλώς πρέπει να το αποδεχθούμε», συμπλήρωσε.
«Μπορεί κανείς να περιγράψει την κατάσταση λέγοντας ότι ο Θεός είναι ένας μαθηματικός εξαιρετικά υψηλού επιπέδου, και χρησιμοποίησε πολύ προχωρημένα μαθηματικά για να κατασκευάσει το σύμπαν», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που πιστεύουν ότι βρήκαν αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού στο σύμπαν, όπως ο Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και ο Ρόμπιν Κόλινς, οι οποίοι δημιούργησαν την αρχή της εξαιρετικής προσαρμογής.
Οι «αποδείξεις» τους περιλάμβαναν τη δύναμη της βαρύτητας, τον λόγο των μαζών των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων και τη σταθερά του κοσμολογικού διαστήματος.
Εάν η βαρύτητα ήταν ελαφρώς πιο αδύναμη, γαλαξίες, αστέρια και πλανήτες δεν θα είχαν σχηματιστεί. Αλλά αν ήταν πιο ισχυρή, το σύμπαν ίσως να είχε καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα.
Αντίστοιχα, εάν ο λόγος της μάζας πρωτονίου-ηλεκτρονίου ήταν σημαντικά διαφορετικός, η θεμελιώδης χημεία θα μπορούσε να καταρρεύσει, καθιστώντας αδύνατο τον σχηματισμό σύνθετων μορίων όπως το DNA.
Η κοσμολογική σταθερά είναι ένας όρος στις εξισώσεις του Αϊνστάιν για τη Γενική Σχετικότητα που καθορίζει αν το διάστημα επεκτείνεται ή συστέλλεται.
