Η ψύχραιμη απάντηση που έδωσε η Έφη Αχτσιόγλου σε όσους έκαναν σεξιστικά σχόλια για την εμφάνιση της, ήταν η απάντηση που θα ήθελε να δώσει κάθε εργαζόμενη νέα μητέρα.
Ο πρώτος ενάμισης μήνας ήταν εφιαλτικός. Κυκλοφορούσα μέσα στο σπίτι σαν ζόμπι από την αϋπνία. Η τομή της καισαρικής με πονούσε τόσο πολύ που περπατούσα σε… ορθή γωνία. Με τα ίδια ρούχα κοιμόμουν και ξυπνούσα και τα άλουστα μαλλιά μου σε έναν μόνιμο κότσο. Ξεχνούσα να κάνω μπάνιο και όταν το θυμόμουν… δεν είχα το κουράγιο. Προτιμούσα να κοιμηθώ, τις ελάχιστες ώρες που συνέπεφτε ο ύπνος των διδύμων.
Οι μήνες περνούσαν και επέστρεψα στη δουλειά. Πολλές φορές πήγαινα άυπνη. Τουλάχιστον έκανα μπάνιο και άλλαζα ρούχα. Αλλά και πάλι… Κάθε βράδυ, επέστρεφα στο σπίτι και αναρωτιόμουν πότε θα καταρρεύσω. Πόση αντοχή μου έχει μείνει. Στο μεταξύ, αναζητούσα τη χαρά της μητρότητας, αλλά πουθενά!
Χάζευα στα social media τις celebrities που έβγαιναν από το μαιευτήριο με καλύτερο σώμα από αυτό που είχαν πριν από την εγκυμοσύνη, πόσο ευτυχισμένες έδειχναν αγκαλιά με τα μωράκια τους, φρέσκες, με χτενισμένα μαλλιά, λαμπερό πρόσωπο, να κάνουν τη γυμναστική τους όπως συνήθιζαν, και αναρωτιόμουν…. πώς τα καταφέρνουν; Με κοιτούσα στον καθρέφτη και αισθανόμουν ακόμα πιο άσχημα.
Χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια μητρότητας, για να καταλαγιάσουν οι ορμόνες και να δω την πραγματικότητα: ότι αυτό που έβλεπα δεν ήταν το συνηθισμένο, δεν ήταν η πλειοψηφία. Η Έφη Αχτσιόγλου είναι η πλειοψηφία. Και πολλές μητέρες την ευχαριστούν για τη σημερινή αντίδραση της…
