Η συναρπαστική μουσική διαδρομή του διεθνώς καταξιωμένου μπασίστα και συνθέτη
Το όνομα ενός Έλληνα μουσικού, με διεθνή αναγνώριση, βρίσκεται ανάμεσα στους υποψήφιους για τα φετινά βραβεία Γκράμι και μάλιστα σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες. Ο λόγος για τον μπασίστα και συνθέτη Πέτρο Κλαμπάνη η τελευταία δισκογραφική δουλειά του οποίου, με τίτλο «Tora Collective», έχει εισαχθεί στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας του μεγαλύτερου παγκόσμιου θεσμού μουσικών βραβείων, στις κατηγορίες Καλύτερο Αλτέρνατιβ Τζαζ Άμπουμ, Καλύτερη Παγκόσμια Μουσική Εκτέλεση και Βραβείο Μη Κλασικού Άλμπουμ με την Καλύτερη Επεξεργασία Ήχου.
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο 42χρονος μπασίστας και συνθέτης απέσπασε αυτές τις υποψηφιότητες για μια δουλειά που «μυρίζει» ελληνική παράδοση. Γιατί βασικός κορμός του «Tora Collective» είναι μια σειρά από παραδοσιακά τραγούδια, που προέρχονται από διάφορες γωνιές της χώρας μας, ερμηνεύονται από δεξιοτέχνες Έλληνες μουσικούς και συνδέονται, με έναν μαγικό τρόπο με την τζαζ μουσική κουλτούρα στην οποία ο Πέτρος Κλαμπάνης έχει εντρυφήσει εδώ και χρόνια.
Παραδοσιακά κομμάτια όπως τα «Μενεξέδες και Ζουμπούλια», «Ξεχωρίσματα», «Χαρικλάκι» και «Συμπεθέρα», «Μήλο μου και μανταρίνι» μαζί με τρία νέα πρωτότυπα κομμάτια που παντρεύουν την τζαζ με τον ελληνικό ήχο, δημιουργούν ένα εντυπωσιακό αυτοσχεδιαστικό μουσικό πανόραμα που έχει τις ρίζες του στο χθες και απευθύνεται στο σήμερα.
Οι δεξιοτεχνικέ εκτελέσεις τόσο του ίδιου του Πέτρου Κλαμπάνη στο μπάσο όσο και των σπουδαίων Γιώργου Κωτσίνη στο κλαρίνο, Θωμά Κωνταντίνου στο ούτι, Kristjan Randalu στο πιάνο, Ziv Ravitz στα drums – electronics, μαζί με τις εξαίσιες ερμηνείες της Αρετής Κετιμέ, φέρνουν την ελληνική παραδοσιακή μουσική στο διεθνές επίκεντρο, υπογραμμίζοντας την διαχρονικότητά της αλλά και καλλιεργώντας, παράλληλα, έναν γόνιμο μουσικό διάλογο που ανοίγει νέους μουσικούς δρόμους στην παγκόσμια μουσική αφήγηση.
«Αυτά τα τραγούδια δεν είναι απλώς μέρος της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς ή κομμάτι του παρελθόντος, αλλά μέρος του μέλλοντος: ζουν στο παρόν, αναπνέουν στο εδώ και τώρα, ενώ εξελίσσονται συνεχώς, σε μια δυναμική κατάσταση και σε διάλογο με τη σύγχρονη μουσική» σημειώνει με νόημα ο ίδιος.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Ζάκυνθο, εξάλλου, ο Πέτρος Κλαμπάνης κουβαλά έντονο μέσα του τόσο το ελληνικό παραδοσιακό μουσικό στοιχείο όσο και τις μουσικές επιρροές από τη Μεσόγειο και Βαλκάνια. Όλα αυτά τα διαφορετικά ακούσματα τα «παντρεύει» με την τζαζ, την οποία θεωρεί «αδελφή ψυχή» της εγχώριας μουσικής παράδοσης, στήνοντας μια μουσική γέφυρα ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση, το παραδοσιακό και το σύγχρονο, το χθες με το σήμερα και το αύριο.
Ποιος είναι ο Πέτρος Κλαμπάνης
Γοητευμένος από την μουσική, από τα παιδικά του κιόλας χρόνια, άφησε το νησί του, τη Ζάκυνθο, για την Αθήνα, με αρχικό σκοπό να σπουδάσει ναυπηγική στο Πολυτεχνείο. Σχετικά σύντομα ωστόσο θα συνειδητοποιήσει πως αυτή η επιστήμη δεν τού ταιριάζει και θα ακολουθήσει τους χτύπους της καρδιάς του οι οποίοι τον οδηγούν στο Tμήμα Mουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από εκεί θα ξεκινήσει, επισήμως τουλάχιστον, το ταξίδι του στον μαγικό κόσμο της μουσικής το οποίο θα συνεχιστεί με επιπλέον μουσικές σπουδές στο Άμστερνταμ και στη Νέα Υόρκη που εδώ και αρκετά χρόνια αποτελεί τη μόνιμη βάση του φροντίζοντας παρόλα αυτά να επισκέπτεται πολύ συχνά την Ελλάδα.
Τα βήματά του τον οδήγησαν στα γοητευτικά μονοπάτια της τζαζ στα οποία πορεύτηκε επί σειρά ετών ως μέλος διάφορων γκρουπ αλλά και συνεργαζόμενος με μεγάλα ονόματα της Νεοϋορκέζικης τζαζ σκηνής, μεταξύ των οποίων και οι Greg Osby, Ari Hoenig, Jean Michel Pilc, Paul Bollenback, Gilad Hekselman, David Berkman, Gretchen Parlato, Ron Affif, Antonio Hart, Samuel Torres, Steve Hass, Antonio Sanchez κ.α. Στο βιογραφικό του συναντάμε όμως και συνεργασίες με σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες όπως η Μαρία Φαραντούρη, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Πετρολούκας Χαλκιάς κ.α.
Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις του το ταλέντο του ήταν εμφανές γι΄ αυτό και απέσπασε πολυάριθμα βραβεία ενώ μόνο τυχαίο δεν είναι πως οι κριτικοί τον υποδέχτηκαν με διθυράμβους από την παρθενική του κιόλας δισκογραφική δουλειά, το «Contextual», που αποτελούσε ένα ηχητικό πορτραίτο του κοντραμπάσου. Ο διάσημος μπασίστας Arild Andersen, μάλιστα, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως «ήταν από τα πιο συναρπαστικά έργα που έχει ακούσει από έναν μπασίστα εδώ και αρκετά χρόνια»!
Αντίστοιχη είναι η άποψη και των πιο έγκυρων μουσικών μέσων διεθνώς, με το jazzonline.gr να τον χαρακτηρίζει ως «τον καλύτερο καλλιτέχνη για το 2015» και το Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο των ΗΠΑ να κατατάσσει τον δίσκο του «Minor Dispute» ανάμεσα στα καλύτερα τζαζ άλμπουμ του κόσμου.
Την τελευταία δεκαετία οι πύλες των διασημότερων συναυλιακών χώρων του κόσμου έχουν ανοίξει διάπλατα για εκείνον. Μεταξύ άλλων έχει παίξει στο Carnegie Hall, το Lincoln Center, το The Blue Note, το The Kennedy Center, το Μουσείο Μοντέρνας χνης της Νέας Υόρκης (MoMA) και το Ίδρυμα Ωνάση της Νέας Υόρκης, το Barbican του Λονδίνου αλλά και σε διάσημα φεστιβάλ όπως τα Glastonbury, NYC Winter Jazzfest, XJazz Festival κ.α. Παράλληλα όμως φροντίζει να δίνει το δυναμικό παρών και στα ελληνικά πολιτιστικά δρώμενα είτε πραγματοποιώντας ζωντανές εμφανίσεις στα Μέγαρα Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίνης και το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είτε παρουσιάζοντας τις ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις του στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
