Η Μάρθα με την αδελφή της Μαρία και τον αδελφό της Λάζαρο αποτελούσαν μία από τις πλέον αγαπημένες οικογένειες του Κυρίου (Ιωάννη, ια’ 5).
Το Ευαγγέλιο (Λουκά, ι’ 38-42) παρουσιάζει τη Μαρία να απορροφάται από τη διδασκαλία του Ιησού, ενώ η Μάρθα ασχολείτο περισσότερο με τις κοσμικές λεπτομέρειες («Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά» της είπε ο Ιησούς). Η Μαρία, επίσης, άλειψε με βαρύτιμο μύρο τα πόδια του Ιησού και εν συνεχεία τα σπόγγισε με την παρθενική της κόμη (Ιωάννη, ια’ 1-2).
Μετά τη σταύρωση και την ανάσταση του Κυρίου, οι δυο γυναίκες αφιερώθηκαν στη διδασκαλία και τη διάδοση των λόγων του Κυρίου και υπήρξαν διακεκριμένα μέλη της πρώτης χριστιανικής κοινωνίας.
Και οι δύο αδελφές, ευσεβή και διακεκριμένα μέλη της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας, αξιώθηκαν να πεθάνουν ειρηνικά και όχι εν διωγμώ. Διότι ο Κύριος δεν θέλησε ν’ αφήσει να πονέσουν οι καρδιές, των οποίων κάτω από τη στέγη του σπιτιού τους, είχε απολαύσει τόση αγία γαλήνη τις παραμονές των παθών Του.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Μάρθας και της Μαρίας στις 4 Ιουνίου. Την ημέρα εορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Μάρθα και Μαρία.
Απολυτίκιο
Τω Σωτήρι αμέμπτως διακονήσασαι, αι του Αγίου Λαζάρου θείαι αυτάδελφοι, συν τη Μάρθα τη κλεινή, Μαρία πάνσεμνε, και την Ανάστασιν Αυτού, συν Μυροφόροις Γυναιξί, μαθούσαι εκ του Αγγέλου, φωτός εμπλήσθητε θείου, ημίν αιτούσαι τα σωτήρια.
