Η ιστορία της γέφυρας του Μόρνου ξεκινά το καλοκαίρι του μακρινού 1938.
Μέχρι τότε η διάβαση του ποταμού ήταν δύσκολη, καθώς οι τεράστιες ποσότητες νερού που κατέβαιναν από τους ορεινούς όγκους των Βαδρουσίων, της Γκιώνας και του Τρικόρφου, τον καθιστούσαν αδιαπέραστο για μεγάλα διαστήματα του χρόνου.
Οι επιπτώσεις της κατασκευής της γέφυρας, στην οικονομική ζωή των πεδινών χωριών της Δωρίδας, ήταν καταλυτικές. Για την εποχή της μάλιστα, θεωρείτο πρωτοποριακή και καύχημα της ελληνικής μηχανικής επιστήμης. Διαθέτει πέντε τόξα, καθένα από τα οποία έχει άνοιγμα 45 μέτρων. Το ολικό μήκος της γέφυρας είναι 225 μέτρα και το πλάτος του καταστρώματός της είναι 6 μέτρα.
Είναι κατασκευασμένη με σιδηροπαγές μπετόν-αρμέ. Στοίχισε 10 εκατομμύρια δραχμές, τα οποία καταβλήθηκαν από το κράτος ως μέρος της δαπάνης για την κατασκευή της εθνικής οδού Πειραιώς – Μεσολογγίου.
Από τότε μέχρι και την άνοιξη του 2023 η γέφυρα του Μόρνου εξυπηρετούσε εκατοντάδες κατοίκους των Δήμων Ναυπακτίας και Δωρίδος που τη χρησιμοποιούσαν για τις καθημερινές τους μετακινήσεις, αλλά και δεκάδες επισκέπτες των ορεινών περιοχών. Το κλείσιμο όμως της γέφυρας δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στους επαγγελματίες και εμπόρους της Δάφνης, του διπλανού από τη γέφυρα χωριού προς την πλευρά της Ναυπακτίας.
Μετά από καιρό φαίνεται να βρέθηκε η λυση, καθώς οι Περιφερειάρχες Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης και Στερεάς Ελλάδας Φάνης Σπανός, στο Διοικητήριο της ΠΕ Αιτωλοακαρνανίας, στο Μεσολόγγι, προχώρησαν στην υπογραφή προγραμματικής σύμβασης για την υλοποίηση του έργου, προϋπολογισμού 2,3 εκατ. ευρώ. Το μέλλον θα δείξει την τύχη της γέφυρας…
Κείμενο,βίντεο από blackdim
