Η μεγαλύτερη ευκαιρία για τον προοδευτικό κόσμο να πιέσει τα αντίστοιχα κόμματα, ώστε να διαμορφώσουν ένα κοινό αντιπολιτευτικό μέτωπο.
Η μεγαλύτερη συγκέντρωση της μεταπολίτευσης δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: ο κόσμος θέλει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν πρόκειται ούτε για επέτειο, ούτε για μνημόσυνο. Το αίτημα είναι ξεκάθαρο. Η κοινωνία ζητά δικαιοσύνη, απόδοση ευθυνών. Αν όλος αυτός ο κόσμος δεν ήταν σοκαρισμένοι, δε θα έβγαιναν στους δρόμους και βγήκαν μαζικά, κατά δεκάδες χιλιάδες σε κάθε πόλη της χώρας. Στην Αθήνα δεν υπήρχε δρόμος του κέντρου χωρίς διαδηλωτές,
Το μήνυμα, λοιπόν, στάλθηκε. Πιο εμφατικά δεν γινόταν να σταλθεί. Αλλά αποδέκτες δεν είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αποδέκτες είναι τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Αν σήμερα έγινε εμφανής η ρωγμή που υφίσταται η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς ισχυρή αντιπολίτευση η ρωγμή θα γίνει ακίνδυνη. Και θέμα – αίτημα του κόσμου δεν είναι μια μικροκομματική επιθυμία, αλλά η απονομή δικαιοσύνης.
Συσπείρωση τώρα
Από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, κος Αλέξης Χαρίτσης, απηύθυνε για ακόμη μία φορά κάλεσμα προς τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ του ΚΚΕ και της Πλεύσης Ελευθερίας ώστε να καταθέσουν από κοινού πρόταση δυσπιστίας.
Δεν πρόκειται για κίνηση καλή θέλησης, αλλά για μία ανάγνωση της επιθυμίας της κοινωνίας. Γιατί αν κάτι έχει καταφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ό,τι καταφέρνει κάθε alt right κόμμα στην Ευρώπη: να μην έχει ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση απέναντί του.
Είναι καιρός τώρα που η μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας αναγνωρίζει το πρόβλημα ως κυρίαρχο. Αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Συσπειρωμένη αντιπολίτευση, δηλαδή, μια αντιπολίτευση που μπορεί να αναζητήσει τις ευθύνες, να ελέγχει την κυβέρνηση και να την κοντράρει ευθέως, πράγμα το οποίο είναι βασικό για τη σωστή λειτουργία της δημοκρατίας.
Το αίτημα της κοινωνίας είναι απολύτως σαφές: κάντε κάτι όλοι μαζί. Το θέμα είναι αν τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης είναι διατεθειμένα να ακούσουν..
Ή τώρα ή ποτέ
Μεγαλύτερη, ιστορικότερη ευκαιρία από αυτήν που δίνεται σήμερα δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά, όχι σύντομα. Το πολιτικό αδιέξοδο εντός της Βουλής, εκτός της Βουλής πλημμύρισε τις πόλεις της Ελλάδας. Σήμερα στους δρόμους ήταν όλοι, άνθρωποι βαθιά πολιτικοποιημένοι ή όχι και τόσο, αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί. Είχαμε πάνω από 10 χρόνια να δούμε τέτοια ομοψυχία και πάλι όχι σε τέτοιον βαθμό.
Ευκαιρίες σαν αυτήν δεν παρουσιάζονται συχνά και ο κόμπος δεν φτάνει κάθε μέρα στο χτένι. Εν ολίγοις, αυτή είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για τον προοδευτικό κόσμο να πιέσει τα αντίστοιχα κόμματα, ώστε να διαμορφώσουν ένα κοινό αντιπολιτευτικό μέτωπο.
Τι μπορεί να είναι σημαντικότερο από το να εισακουστεί η λαϊκή επιθυμία; Και σε αυτό το έσχατο σημείο της αποστροφής για την πολιτική, η αντιπολίτευση, αν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει, θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να ακούει την κοινωνική οργή.
Να την ακούει, να την κατανοεί και να την αποδέχεται όπως είναι. Όχι όπως θα ήθελαν το κάθε ένα πολιτικό κόμμα μόνο του να είναι. Διότι η χώρα ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει. Έχει μόνο μια ευκαιρία για συγκρότηση ενός κοινού μετώπου.
Το ζητάει η κοινωνία, η οποία σήμερα βρέθηκε στους δρόμους οργισμένη, αγανακτισμένη, πληγωμένη, πιο φτωχή και με χειρότερη ποιότητα ζωής. Η προοδευτική αντιπολίτευση καλείται να ανταποκριθεί στο ιστορικό της χρέος. Τώρα, όχι αύριο. Ούτε όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Τώρα, γιατί αλλιώς θα το κάνει η ακροδεξιά και δεν υπάρχουν τα περιθώρια για τέτοιους… πειραματισμούς.
