Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να κάνει τη χάρη στους δελφίνους και να παραιτηθεί. Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι. Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών άκουσαν τις δηλώσεις του και έτρεξαν να ράψουν αρχιεπισκοπική στολή
Την επιθυμία να μιμηθεί την κίνηση του μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και να παραιτηθεί του επισκοπικού θρόνου την κατάλληλη ώρα εξέφρασε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το Σάββατο 23 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια του επίσημου γεύματος για την ενθρόνιση του νέου μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Ιερωνύμου.
Σε όσους, πραγματικά, γνωρίζουν σε βάθος τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και μπορούν να τον «αποκωδικοποιούν», να καταλαβαίνουν τον τρόπο που σκέφτεται, ενεργεί και μιλάει, όλα όσα είπε δεν προξενούν καμία ιδιαίτερη εντύπωση.
Και αυτό γιατί ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας δεν είπε τίποτα άλλο από το να επαναλάβει μια δική του πάγια θέση, την οποία είχε εκφράσει από την πρώτη στιγμή της ανάρρησής του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο το 2008, και που έχει επαναλάβει πολλάκις κατά τη διάρκεια της ενδεκαετούς θητείας του.
Ποια είναι αυτή η θέση; Πιο ξεκάθαρη δεν γίνεται… Όταν ο Αρχιεπίσκοπος νιώσει ότι δεν μπορεί να ασκεί τα διοικητικά, οργανωτικά και ποιμαντικά του καθήκοντα, και είναι ένα «περιφερόμενο ράσο», δεν θα δεχθεί ούτε να εξευτελιστεί, ούτε να τον κάνει ό,τι θέλει ο περίγυρός του, ούτε να γίνει ένας Αρχιεπίσκοπος «μούμια», τη στιγμή που τα προβλήματα της Εκκλησίας είναι ζωτικά, οι εξελίξεις «τρέχουν» και ο Αρχιεπίσκοπος πρέπει να είναι μια «ενεργή μηχανή» 24 ώρες το 24ωρο.
Ευτυχώς -για όλους- ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μόνο σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει και το γνωρίζει πολύ καλά… Σε επίπεδο φυσικών δυνάμεων και αντοχών -δόξα τω Θεώ-, ακόμη και στην ηλικία των 81 ετών, κρατιέται μια χαρά. Ακολουθεί, σε καθημερινή βάση, ένα πρόγραμμα που θα το ζήλευε και ένας Αρχιεπίσκοπος 50άρης. Έχει μια κινητικότητα απίστευτη, επτά ημέρες την εβδομάδα, απόλυτα αφύσικη για την ηλικία του! Με απλά λόγια, έχει υπερδραστηριότητα. Σε επίπεδο πνευματικής επάρκειας, είναι ευφυής και διορατικός, και αυτό το γράφουμε χωρίς περιστροφές και δεύτερες σκέψεις.
Ο Αρχιεπίσκοπος είπε όσα είπε, αλλά αυτό δεν έγινε τυχαία. Ήθελε να στείλει ένα μήνυμα σε όσους μητροπολίτες βρίσκονται σε αυτή την κατηγορία. Δηλαδή, δεν μπορούν να ασκήσουν επαρκώς και επιμελώς τα ποιμαντικά, οργανωτικά και διοικητικά τους καθήκοντα, και οφείλουν να σκεφτούν σοβαρά να βοηθήσουν την Εκκλησία ακολουθώντας την έντιμη οδό της παραίτησης.
Ήδη μας έρχονται στο μυαλό πέντε περιπτώσεις μητροπολιτών που θα μπορούσαν να οδεύσουν -αν το αποφασίσουν- σε παραίτηση, γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν προτίθεται να στείλει επιτροπές.
Αυτοί είναι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ethnos.gr, ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο Παραμυθίας Τίτος, ο Μυτιλήνης Ιάκωβος, ο Μηθύμνης Χρυσόστομος και ο μητροπολίτης Θήρας Επιφάνιος.
Ταυτόχρονα, για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τεστάρει τους δελφίνους και τα «δελφινάκια» που πολύ θα ήθελαν να τον δουν να φεύγει… «Δελφίνοι-μητροπολίτες», που είναι, βέβαια, απολύτως αξιοπρεπείς. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πετά αυτό το πυροτέχνημα στον αέρα -αυτή την πιασάρικη ατάκα- και ουσιαστικά τους κάνει πλάκα, και μάλιστα χοντρή πλάκα! Ζυγίζει πρόσωπα, καταστάσεις και βλέπει τις αντιδράσεις.
Και ποιοι είναι, λοιπόν, οι περιβόητοι δελφίνοι και τα «δελφινάκια»; Οι διάδοχοι χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Στην πρώτη ανήκουν οι γηραιοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως μεταβατικές λύσεις. Αυτοί είναι ο Σπάρτης Ευστάθιος και ο Ύδρας Εφραίμ. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι διάδοχοι-μητροπολίτες που ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα από 55 έως 70 ετών, όπως ο Μεσογαίας Νικόλαος, ο Πατρών Χρυσόστομος, ο Δημητριάδος Ιγνάτιος, ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο Ναυπάκτου Ιερόθεος, ο Σύρου Δωρόθεος, ο Νεαπόλεως Βαρνάβας, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, ο Διδυμοτείχου Δαμασκηνός και ο Χαλκίδος Χρυσόστομος. Πρόκειται για δελφίνους που άλλοι τους θέλουν και άλλοι όχι, οι οποίοι, ωστόσο, μεταξύ τους συνδέονται με οριζόντιες, διαγώνιες ή κάθετες σχέσεις.
Υπάρχει και η τρίτη γενιά δελφίνων, στην οποία βρίσκονται τα «μωρά». Σε αυτούς θα υπολόγιζε κάποιος τους μητροπολίτες Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ, Ιωαννίνων Μάξιμο, Λαρίσης Ιερώνυμο και Φθιώτιδος Συμεών. Έτσι διαμορφώνεται το τρομερό και φοβερό εκκλησιαστικό τοπίο. Κανονικό «Δελφινάριο»…
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να κάνει τη χάρη στους δελφίνους και να παραιτηθεί. Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι. Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών άκουσαν τις δηλώσεις του και έτρεξαν να ράψουν αρχιεπισκοπική στολή. Ο Αρχιεπίσκοπος γελάει με όλους αυτούς.
Τα περί παραίτησης, λοιπόν, απλά γελοιότητες.
Αυτήν τη στιγμή ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ελέγχει την Ιεραρχία όσο κανένας άλλος Αρχιεπίσκοπος από το 1974. Όλες οι προτάσεις του για μητροπολίτες γίνονται δεκτές και είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του χώρου, πάντοτε μέσα από τη δημοκρατική λειτουργία του συνοδικού συστήματος που έχει αποδείξει πόσο πολύ σέβεται.
Όπως ορισμένοι -μακάβρια- λένε ότι «σε λίγο θα αρχίσει να εκλέγει μητροπολίτες σε Μητροπόλεις που έχει ήδη εκλέξει», υπονοώντας ότι είναι πιθανό κάποιος μητροπολίτης που εξέλεξε πριν από 11 χρόνια να αποδημήσει εις Κύριον, οπότε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θα προχωρήσει σε νέα εκλογή.
Ο Αρχιεπίσκοπος πλέον είναι ένας «παίχτης» διεθνούς εμβέλειας. Ουσιαστικά ήταν το «γαλλικό κλειδί» για να ανοίξει το ζήτημα της αναγνώρισης της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας. Έσπευσε αμέσως ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας να τον ακολουθήσει, θα σπεύσουν και άλλες Εκκλησίες το επόμενο χρονικό διάστημα, και αυτό που έκανε εκτιμάται απεριόριστα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σε μια πολύ κρίσιμη χρονική στιγμή αμφισβήτησης του ρόλου του ως Πρωτόθρονης Εκκλησίας, ο κ. Ιερώνυμος, ως επικεφαλής της Ελλαδικής Εκκλησίας, έπραξε το καθήκον του και ως προς την Ορθοδοξία και προς τη Μητέρα Εκκλησία.
Και, φυσικά, η στάση του αυτή εκτιμάται τα μέγιστα και από τον αμερικανικό παράγοντα. Οι πολλές επισκέψεις στην Αρχιεπισκοπή, όπως του Σαμ Μπράουνμπακ στις 6 Μαΐου, πρεσβευτή των ΗΠΑ για τις διεθνείς θρησκευτικές ελευθερίες, του Τόμας Βίζερ τον Οκτώβριο, όταν επισκέφθηκε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, την Αθήνα, πριν από λίγες ημέρες του Τζέφρι Πάιατ, τον καθιστούν πανίσχυρο «παίχτη».
Επίσης, ο Αρχιεπίσκοπος, με αίσθημα υπεροχής και άνεσης, κλείνει -αρχοντικά- λογαριασμούς από το παρελθόν. Πηγαίνει και ενθρονίζει ο ίδιος τον ηγούμενο της Μονής Χρυσοπηγής, η οποία Χρυσοπηγή αποτέλεσε τη «μήτρα» από την οποία ξεπήδησε η λεγόμενη «τρόικα» της Εκκλησίας: ο Χριστόδουλος που έγινε Αρχιεπίσκοπος το 1998 και ήταν ο βασικός του «αντίπαλος», ο πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο πρώην Πειραιώς Καλλίνικος. Κλείνει αυτούς τους λογαριασμούς και λειτουργεί ως απόλυτα ενοποιητικός παράγοντας που τραβάει μια γραμμή και βάζει κάτω από την μεγάλη του ομπρέλα σεραφειμικούς, χριστοδουλικούς, ιερωνυμικούς, τους πάντες.
Όσο για την περίφημη διαρροή της δήλωσης του Αρχιεπισκόπου, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, ιεράρχης-δελφίνος που «τρώγεται», προφανώς, να ράψει την αρχιεπισκοπική στολή επειδή δεν κατάφερε να την δώσει κεντρικά σε μεγάλο ειδησεογραφικό πρακτορείο, την διοχέτευσε ως «μεγάλη είδηση» σε τοπικό ανταποκριτή. Πρόκειται για μητροπολίτη που δεν κάθεται στα αυγά του από την Πελοπόννησο, από τόπο που βγάζει πρωθυπουργούς και προέδρους.
