ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΕΩΡΓ. ΚΟΣΣΟΡΑΣ
(ΚΑΠΕΤΑΝ ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ)
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Η ΞΗΡΟΝΟΜΗ”
Η προτομή του καπετάν Πελοπίδα βρίσκεται στα Χώστια του Δήμου Θηβαίων την οποία τοποθέτησε ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Χωστίων κ. Σεραφείμ Δέδες, το 1989.
Ο λόγος που τοποθετήθηκε η προτομή του ήταν γιατί το 1989 είχε σταλεί από το Υπουργείο Εσωτερικων έγγραφο προς όλες τις κοινότητες και τους δήμους της χώρας για να ονομάσουν δρόμους ή πλατείες με το όνομα του ούλοφ Πάλμε του δολοφονηθέντα πρωθυπουργού της Σουηδίας.
Ορμώμενος από το έγγραφο αυτό ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας και το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφάσισαν αντι την ονομάσουν δρόμο ή πλατεία με το όνομα το όνομα του όλοφ Πάλμε, να στήσουν την προτομή του Σεραφείμ Κοσσόρρα – του καπετάν Πελοπίδα- ενός αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης με πλούσιο έργο και περγαμηνές οποίος διακρινόταν για το ήθος του και το δημιουργικό του χαρακτήρα.
Τιμώντας την ιστορία και τη μορφή του αγωνιστή δημοσιεύουμε την ομιλία του προέδρου κοινότητας Χωστίων κ. Σεραφείμ Δέδες στα αποκαλυπτήρια της προτομής το 1989.
Ο Σεραφείμ Κοσσόρας ήταν μέλος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ.
Γεννήθηκε το 1915 στα Χώστια Βοιωτίας .
Στην κατοχή ήταν καπετάνιος του 111/ 34 του τάγματος του ΕΛΑΣ Λιβαδειάς με το αγωνιστικό όνομα Πελοπίδας.
Μετά την απελευθέρωση, το μεταδεκεμβριανο κράτος τον καταδίκασε σε θάνατο και εκτελέστηκε στο Γουδί στις 26/3/1948.
Σήμερα βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση υλοποιώντας την απόφαση του κοινοτικού μας συμβουλίου να κάνουμε τα αποκαλυπτήρια της προτομής ενός ξεχωριστού συμπατριώτη μας, μαχητή και αγωνιστή από τους πρώτους της εθνικής μας Αντίστασης και στη συνέχεια μάρτυρα της, τον Σεραφείμ Κοσσορα.
Εγώ αλλά και οι άλλοι κάτοικοι του χωριού μας είμαστε υπερήφανοι διότι ο Σεραφείμ κατάγεται από το χωριό μας.
Δεν είναι εδώ βέβαια ο μόνος από το χωριό μας που μετείχε στα δύσκολα αλλά ωραία εκείνα χρόνια στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν και άλλοι πολλοί που μάλιστα δώσανε και αυτή τη ζωή τους.
Όπως εξάλλου το χωριό μας τα Χώστια ολόκληρο κατέχει μία ξεχωριστή θέση στις σελίδες της εθνικής μας αντίστασης, ενάντια στον Ιταλόγερμανό κατακτητή.
Για αυτό και οι κατακτητές έδειξαν ιδιαίτερη εχθρότητα και βαρβαρότητα κατά του χωριού μας με την ολοσχερή καταστροφή, το κάψιμο του.
Συνεπώς εμείς σήμερα τιμάμε όλους όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στην Εθνική μας Αντίσταση.
Τιμάμε πέρα από πολιτική και ιδεολογική διαφορά όλο το χωριό μας.
Ο Σεραφείμ ήταν ένα γνήσιο τέκνο του χωριού μας, σπλάχνο από τα σπλάχνα μας.
Οι γονείς του μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, αγρότες, δεν είχαν τη δυνατότητα να τον σπουδάσουν.
Αποφοιτος Γυμνασίου κατετάγη στην Αγροφυλακή με το βαθμό του αρχιφύλακα στο αγρονομειο Λιβαδειάς για την Αγροτική ασφάλεια.
Η δουλειά του του έδωσε τη δυνατότητα να δει από κοντά την αδικία και την εκμετάλλευση που γινόταν στους αγρότες- καλλιεργητές της γης.
Ο ευαίσθητος χαρακτήρας του τον οδήγησε από τους πρώτους στην οργανωμένη αντίσταση κατά του μαυραγοριτισμού.
Συνεπλάκη στη Λιβαδειά με Ιταλούς στρατιώτες για τις κλοπές με αποτέλεσμα να χτυπήσει θανάσιμα Ιταλό Στρατιώτη. Οπότε τον συνέλαβε ιταλική φρουρά και τον παρέδωσε στο Ελληνικό τμήμα Λιβαδειάς υπό την επιτήρηση των χωροφυλάκων. Kατόρθωσε όμως να δραπετεύσει και βγήκε στο βουνό.
Οργανώθηκε στον ΕΛΑΣ και με τη δράση του αναδείχθηκε στην ιεραρχία.
Aνέπτυξε έντονη δράση και έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο <<Πελοπίδας>>.
Tα χωριά τριγύρω από τον Κάμπο της κωπαΐδας η λεγόμενη καμπίσιοι, θυμούνται τις ενέργειες και τη δράση του με ευγνωμοσύνη.
Οπου πέρασε άφησε καλό όνομα.
Όσο ήταν στο βουνό ο Κοσσορας, οι δύο γέροντες γονείς του αλλά και η παρευρισκόμενη μαζί μας αδελφή του Αθηνά, είχαν συνέπειες.
Αργότερα του δόθηκε αμνηστία και επανήλθε στην υπηρεσία του στην Aγροφυλακή.
ο Κοσσόρας ήταν αφοσιωμένος στον απελευθερωτικό αγώνα. Δεν σταμάτησε και επαγρυπνούσε , παρόλο που ήταν σε υπηρεσία. Αργότερα συνάντησε τα πρώτα αντάρτικα σώματα του ΕΛΑΣ που άρχισαν να δρουν στις ορεινές περιοχές Λιβαδειάς.
Αφού εγκατέλειψε την υπηρεσία του, συναντήθηκε με άλλους πρωτοπόρους (Διαμαντή- Κρόνο-Ορέστη) αλλά και με τον Άρη Βελουχιώτη.
Δεν θα ήθελα να σας κουράσω πολύ με τη δράση του Σεραφείμ Κοσσόρα που είναι πλούσια, καθώς πιστεύω αργότερα να κυκλοφορήσει η έκδοση κάποιου βιβλίου για τη ζωή και τη δράση του για την υπόθεση του λαού μας.
Θα ήθελα μόνο να σταθώ σε μία συγκινητική επιστολή που έστειλε στις 26 Μαρτίου του 1948 από τις φυλακές Αβέρωφ, κελί μελλοθανάτων, απευθυνόμενος στους γονείς του και την αδελφή του Αθηνά, γιατί την άλλη μέρα τον έστειλαν στο Γουδί στις 27 Μάρτη του 1948.
<<Φυλακές Αβέρωφ κελί μελλοθανάτων στις 26 Μαρτίου.
Σεβαστοί μου γονείς, πολύαγαπημένη μου αδερφούλα, αύριο πρωί-πρωί με τη δροσούλα που λέει και το τραγούδι πηγαίνω για εκτέλεση. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για αυτό διότι ολοκληρώνω τους αγώνες και τις προσπάθειές μου για ανεξαρτησία, δημοκρατία και λευτεριά της πατρίδος μου.
Το αίμα μου θα ποτίσει το δέντρο της λευτεριάς και της δημοκρατίας που θεριεύει και φουντώνει γρήγορα στη χώρα μας.
Το όνομά μου θα γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας των Αγωνιστών που πέσανε για το ξεσκλάβωμα της πατρίδας μας γιατί αύριο στο πάνθεον των ηρώων θα γραφτεί το όνομά μου με χρυσά γράμματα.
Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη τιμή για σας και όλοι θα σας σέβονται και θα σας εκτιμούν.
Δεν υπάρχει πιο μεγάλη τιμή για σας πoυ ο μονάκριβος γιος σας πέφτει στις πρώτες επάλξεις του αγώνα για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
Μητερούλα μου δεν πρέπει να κλαις γιατί ο γιος σας έκανε το καθήκον του σαν τίμιος Έλληνας και Δημοκράτης και πέφτει για τα ιδανικά αυτά.
Πεθαίνω χαρούμενος και ευτυχισμένος γιατί βλέπω ότι οι αγώνες του λαού μας καρποφορούν κληρονομούν τους πόθους μας.
Σας φιλώ με αγάπη ,Σεραφείμ.
Θα χαιρέτησετε όλους τους συγγενείς και φίλους για τελευταία φορά>>.
Αυτόν τον ήρωα της Εθνικής μας Αντίστασης τιμούμε σήμερα σαν σύμβολο μαχητικότητας. Με την πράξη μας αυτή θέλουμε να εξάρουμε την εθνική ομοψυχία και την εθνική ενότητα που διακρίνει το λαό μας στις δύσκολες στιγμές.
Ας βροντοφωνάξουμε <<ζήτω>>στον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης Σεραφείμ Κοσσόρα- καπετάν Πελοπίδα.
Ζήτω οι αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης.
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΔΗΜ. ΔΕΔΕΣ
