Παραμένει άγνωστο το πώς έφτασε από τη Γενεύη στην Ελασσόνα
Μια σπάνια «Καινή Διαθήκη» 500 ετών βρέθηκε κατά το καθάρισμα μιας αποθήκης στην Ελασόνα.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Θανάση Παιδή, στην ΕΡΤ Λάρισας πρόκειται για μια «Καινή Διαθήκη» του 1565 που έχει συγγράψει ένας μαθητής του Καλβίνου, ο Τεοντόρο Μπεζά.
Ο ίδιος χρειάστηκε να απευθυνθεί στον συνεργάτη του βραβευμένου Γάλλου αρχαιολόγου και επιγραφολόγου με τεράστια εμπειρία στην ιστορία της Θεσσαλίας Μπρούνο Ελί, βυζαντινολόγο, Ριχάρδο Μπουσόν, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ο οποίος μετά από σχετικες φωτογραφίες που του απέστειλε ο Θανάσης Παιδής διαπίστωσε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε εκδοθεί στη Γενεύη το 1565. Πρόκειται για μια ανάλυση της Καινής Διαθήκης σε τρείς γλώσσες, στα Ελληνικά, τα Λατινικά και τα Γαλλικά από τον σημαντικό θεολόγο της εποχής Θιοντόρ Μπεζά.
Ο Θιοντόρ Μπεζά ήταν Γάλλος Καλβινιστής Προτεστάντης θεολόγος, μεταρρυθμιστής και λόγιος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Ήταν μαθητής του John Calvin και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γενεύη. Ο Μπέζα διαδέχθηκε τον Καλβίνο ως πνευματικός ηγέτης των Προτεσταντών. Το 1565 εξέδωσε, ο Μπεζά μια έκδοση της Ελληνικής Καινής Διαθήκης , συνοδευόμενη σε παράλληλες στήλες από το κείμενο της Βουλγάτας και μια δική του μετάφραση. Προστέθηκαν σχολιασμοί, επίσης δημοσιευμένοι στο παρελθόν, αλλά τώρα τους εμπλούτισε και τους μεγέθυνε πολύ.
Κατά την προετοιμασία αυτής της έκδοσης του ελληνικού κειμένου, αλλά πολύ περισσότερο κατά την προετοιμασία της δεύτερης έκδοσης που κυκλοφόρησε το 1582, ο Μπέζα μπορεί να επωφελήθηκε από τη βοήθεια δύο πολύ πολύτιμων χειρογράφων. Το ένα είναι γνωστό ως Codex Bezae ή Cantabrigensis, και αργότερα παρουσιάστηκε από τον Μπεζά στο Πανεπιστήμιο του Cambridge , όπου παραμένει στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Cambridge. ο δεύτερος είναι ο Codex Claromontanus, τον οποίο είχε βρει ο ίδιος στο Clermont (τώρα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας στο Παρίσι).
Ο κ. Παιδής έχει επικοινωνήσει και με την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κ. Στ. Σδρόλια προκειμένου να υπάρξει μια σχετική μέριμνα για την συντήρηση του βιβλίου και την κατάλληλη αξιοποίηση του. Αυτό που παραμένει άγνωστο βέβαια είναι το πως έφτασε στην Ελασσόνα από την Γενεύη.
