Με καταδίκη της Ελλάδας και διπλασιασμό του φόρου από 50% σε 100% σε τσίπουρο και τσικουδιά για τους συστηματικούς αποσταγματοποιούς, έκλεισε η αυλαία της πολύκροτης υπόθεσης που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Είχε προηγηθεί ευρωπαϊκή προσφυγή ελληνικού συνδέσμου κατά της Ελλάδας για το σύστημα φορολόγησης των διήμερων αποσταγματοποιών. Τα αρμόδια όργανα που ερεύνησαν το θέμα απάντησαν ότι οι συστηματικοί αποσταγματοποιοί παραβιάζουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφού εφαρμόζουν παράνομα μειωμένο συντελεστή 50% σε τσίπουρο και τσικουδιά, ενώ αυτό επιτρέπεται να συμβαίνει μόνο στο ούζο.
Παράλληλα, στην απόφαση επισημαίνεται ότι και άλλες χώρες εφαρμόζουν μειωμένους συντελεστές στους μικρούς αποσταγματοποιούς, αλλά ονόμασε τον κατ’αποκοπή συντελεστή 0,59 λεπτών «συμβολικό» και κατέληξε ότι η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να εφαρμόζει μειωμένο συντελεστή κατά 50%.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι το δικαστήριο με την απόφαση του αναγνωρίζει πως προκειμένου να εκτιμηθεί αν δύο προϊόντα είναι ομοειδή, είναι αναγκαίο να εξεταστούν ιδίως τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά τους. Τα χαρακτηριστικά που απαριθμούνται στο παράρτημα II, σημείο 6, του κανονισμού 110/2008, τα οποία αφορούν τα αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής, αποτελούν επίσης χαρακτηριστικά του τσίπουρου και της τσικουδιάς. Κατά συνέπεια, τα δύο αυτά προϊόντα (τσίπουρο και τσικουδιά «μικρών και συστηματικών αποσταγματοποιών») είναι παρόμοια τουλάχιστον με όλα τα εισαγόμενα αλκοολούχα ποτά που περιλαμβάνονται στην κατηγορία «αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής», κατά την έννοια του κανονισμού 110/2008.
Το Ε. Δικαστήριο καταλήγει στο ότι η προσέγγιση της Ελληνικής Δημοκρατίας, με την οποία επιχειρήθηκε η διασταλτική ερμηνεία της διάταξης αυτής υπό το πρίσμα του άρθρου 110 ΣΛΕΕ ώστε να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής της το τσίπουρο και η τσικουδιά, είναι απορριπτέα.
