Κάποτε, χρόνια πολλά πριν ζούσα στη Βάρκιζα. Τόπος αγαπημένος, που προκαλεί νοσταλγία. Καλά χώματα, είναι και η θάλασσα δίπλα, γεμάτη αχινούς, απόδειξη ότι είναι από τις πολύ καθαρές. Άφοβα βουτάς. Με το που άνοιγαν τα σχολεία, ξαφνικά από Σεπτέμβριο η Βάρκιζα άδειαζε από κόσμο. Οι παραθεριστές επέστρεφαν στην Αθήνα, αφού κλείδωναν τα σπίτια τους, τότε δεν υπήρχαν στη Βάρκιζα οι πολυκατοικίες που σηκώθηκαν κυρίως μετά τη δεκαετία του ΄80. Έμεναν τα σκυλιά. Έτσι ξηγιότανε ο Έλληνας. Κρατούσε το ζώο μόνο το καλοκαίρι στην εξοχή, να έχει την παρέα του το…
Διαβάστε ΠερισσότεραΑπό ένα ζευγάρι σκύλων σε 7 χρόνια γεννιούνται άλλα 67.000
